ใจที่ลืม

rachan

ดวงใจเอ๋ย.. เราแทบมิเคยเข้าใจเจ้าเลยใช่หรือไม่..?
เราปล่อยเจ้าไว้ เดียวดายภายในความเงียบงัน..
ดวงใจเอ๋ย.. เรามิเคยรักเจ้าเลยหรือไรกัน..?
ทั้งที่เรานั้น.. ควรรักเจ้ายิ่งกว่าสิ่งใด..
ดวงใจเอ๋ย.. เราละเลยเจ้ามานานถึงเพียงไหน..?
แม้ยามเจ้าบอบช้ำเจีบนตาย เราก็มิได้เหลียวแล..
ดวงใจเอ๋ย.. เราควรทำเช่นไร..?
ต้องชดใช้ให้เจ้าเพียงใด.. ถึงจะสมควรกัน..
ดวงใจเอ๋ย.. เราควรรูดียิ่งนัก..
บาดแผลที่กรีดลึกจัก..
..มิมีวันสมานได้ง่ายเลย..				
comments powered by Disqus
  • ปรางทิพย์

    1 สิงหาคม 2552 13:53 น. - comment id 1021961

    ดวงใจเอ๋ย เคยเหน็บ เจ็บปวดร้าว
    นึกถึงคราว หนาวรัก หักใจท้อ
    ใจถูกขีด กรีดช้ำ ย้ำให้พอ
    หยุดเถิดหนอ ขอพัก สักเพียงคืน
    
    มาค่ะ พี่ปรางจะอยู่ข้าง ๆ ปลอบใจนะคะ
    
    
    36.gif36.gif
  • rachan

    2 สิงหาคม 2552 11:44 น. - comment id 1022185

    @ปรางทิพย์
    ขอบคุณมากๆเลยค่ะ (T-T)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน