ยังมุ่งหวัง และตั้งใจ

เอื้องคำ

     ฟ้าโปรยฝนหล่นมาในหน้านี้
ปฐพีสีแดงแห้งระแหง
ดินแข็งเขรอะเกรอะกรังครั้งหน้าแล้ง
กลับเปลี่ยนแปลงเป็นแอ่งหนองคลองคูบึง
     ทุ่งท้องนาหน้าฝนท่วมท้นน้ำ
ไหลล่วงล้ำทุกลำบางย่างกรายถึง
เขียดในหนองร้องประชันกันอื้ออึง
สงัดหนึ่งรำพึงพร่ำเป็นทำนอง
     มองต้นกล้าในนาข้าวเช้าฉ่ำฝน
หยาดยิ้มปนบนแก้มปลั่งไปทั้งสอง
กล้าชอุ่มดินชุ่มฉ่ำน้ำปริ่มคลอง
ทั้งในท้องร่องนาน้ำท่าดี
     จึงก่อไฟในเตาให้เร่าร้อน
นึ่งข้าวเหนียวจนนุ่มอ่อนไฟร้อนหรี่
หยิบเนื้อเค็มเต็มตะกร้าใต้ฝาชี
มาย่างจี่เป็นเสบียงตอนเที่ยงวัน
     ออกเดินหน้าฝ่าทุ่งมุ่งแปลงกล้า
ค่อยถอนมากล้ายิ้มรับไปกับฉัน
ตัดยอดออกเอาตอกมัดรัดพันกัน
จนเที่ยงวันหันพักกายคลายเมื่อยตัว
     เปิปข้าวเหนียวเคี้ยวชิมลิ้มรสหวาน
ใต้ต้นตาลใบบานชิดปกปิดหัว
มีเนื้อย่างถึงอย่างไรไม่หมองมัว
ไว้ติดตัวมิกลัวอดรันทดใจ
     ปักกอกล้าลงนาข้าวคราวบ่ายคล้อย
หยาดเหงื่อย้อยเป็นรอยหยดรดรินไหล
ยังปักกล้าในนาปีนี้ร่ำไป
จนเหงื่อไคลใกล้กลายคล้ายสีโคลน
     ฝนอย่าแล้งแห้งเหือดให้เดือดร้อน
จงตกผ่อนวอนฟ้าอย่าผาดโผน
น้ำอย่านองล่องไหลให้อ่อนโยน
ลมอย่าโค่นหักข้าวให้ร้าวรวง