น้ำกกเอื่อยเรื่อยไหลในม่านฝน ช่างขุ่นข้นปนเปื้อนเหมือนใจฉัน ปัญหาสุมรุมรุกทุกคืนวัน มองฝั่งฝันพลันหายคล้ายไม่มี กกกล้ำกลืนฝืนใจบ้างไหมหนอ ยามทดท้อขอพ่ายยอมหน่ายหนี เพียงตัวฉันหวั่นไหวในชีวี ทุกนาทีมีแต่พ่ายแพ้ใจ สายฝนหลั่งพรั่งพรูลงสู่กก ราวเม็ดหยกตกหล่นบนแก้วใส ต้องร้าวแตกแหลกลาญทั้งบานใบ ดั่งปวดใจในคราวรักเศร้าตรม แม่กกเอ๋ย เคยใสไม่ขุ่นข้น กลับถูกคนก่นป่าไหลมาถม แม่สะอื้นฝืนใจในโคลนตม ร้าวระบมขมขื่นทุกคืนวัน หัวใจเอ๋ย เคยอุ่นละมุนหวาน กลับซมซานด้านชาไล่ล่าฝัน ดั่งลงน้ำดำหาหมายคว้าจันทร์ จนหนาวสั่นพลันล้มลงจมธาร น้ำกกเอื่อยเรื่อยไหลในม่านฝน ฝากใจหม่นคนหมองล่องสนาน ลบความหลังครั้งท้อทรมาน ให้สราญซ่านใสไม่ระทม ฝากฝัน ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๒
ฝากฝัน 13 ก.ค. 2552 08:58 น. - ID 127597 
1853
18
0
13 กรกฎาคม 2552 09:44 น. - comment id 1013574
กก ครวญชวนชอกช้ำ.......บ่งนัย....บอกเฮย ชนย่ำก่อสร้างภัย..................แม่แล้ว กก ต้นแห่งน้ำใส...............มาขุ่น คงยากเยียวยาแผ้ว......ผ่องเนื้อ..สีเดิม ...อรุณสวัสดิ์ครับพี่ชาย...กลอนงดงาม..ปนเศร้าจังครับ..ระวังไข้หวัดด้วยนะครับ
13 กรกฎาคม 2552 09:53 น. - comment id 1013580
กำลังคิดถึง คุณน้าฝากฝัน อยู่พอดี ไม่เจอหลายวันแล้วก็เป็นห่วงครับ กลัวติดไข้หวัด อิอิ (เหมือนมาแช่ง) ผมชอบอ่าน งาน คุณน้า ฝากฝันและคุณน้า คนกุลา ครับ เป็นอะไรที่ผมชอบมากเลยทีเดียว อีกอย่าง คุณน้า ทั้งสอง ก็คอยแนะนำในสิ่งที่ผมผิดพลาด ผมจึงรำลึกนึกถึงพระคุณในการชี้แนะตลอดมา หากทว่า ผมเองเรียกได้ว่า ไม่เอาอ่าวเอง ฝีมือไม่พัฒนา ให้แต่งยังไงก็ไปเเนวเดิม โอ้ละหนอ....ข้าน้อย ขอยอมรับผิดทุกประการ คิดถึงแม่น้ำแล้ว ผมก็เป็นคนหนึ่งครับ ที่ไม่ชอบเอาเสียเลย น้ำที่เคยสดใส ไหลเย็น เห็น ปู ปลา เต่า จะต้องแห้งขอด ขุ่นมัว เป็นอะไรที่ผม ไม่ชอบนิสัยคนไทย ก้ตรงนี้แหละ ไม่รู้ทำไม ไม่คิดอนุรักษ์ปรับสภาพ ธรรมชาติให้งดงามเหมือนเดิม เวลาผมกลับบ้าน แล้วเห็นแม่น้ำที่เคย ใส่ตาข่าย เคยหาปลา เคยพายเรือ (เรือ ไม่มีแล้ว ตอนนี้) เป็นเวลาที่ผมเสียดาย ที่ต้องเจอสภาพ แม่น้ำตื้นเพียงหัวเข่า ผมเคยคุยกะพ่อว่า ถ้าชาวบ้านออกเงินกัน หรือร่วมแรงร่วมใจกัน พัฒนาแม่น้ำ ที่ใช้ อาบ หาปลา และรดน้ำผัก รวมถึง ใช้ในการทำไร่ ทำนา แล้วต่อไป ก็จะยังคงมีอีก หลังจากนั้นไม่นาน กลุ่ม อบต. ใช้งบ 1 ล้านในการพัฒนา เห้อออ พัฒนา ได้แค่ขอบ ไม่ได้ ขุดเอาดินที่ทับถมออกไป ก็ไม่ต่างอะไรมาก แถมกอไผ่ หลายชนิดที่ปลูกไว้ ต้องเสียหาย ผมล่ะใจหายเลย ตอนนั้น นึกอยากจะด่า พวกนี้จริงๆ ถ้าเจอตัว.... มาร่วมเป็น ป่ารักน้ำ ด้วยคน ครับ
13 กรกฎาคม 2552 09:58 น. - comment id 1013582
เคยไปเชียงราย นานแล้วค่ะ ตอนที่ไป กก ก็ไม่ค่อยมีน้ำค่ะพี่ชาย เห้นเด็กกระโดดเล่นสองสามคน น้องยังกลัวอยู่เลยว่า หัวเด็กจะโหม่งพื้นดินหรือเปล่า เพราะน้ำมีไม่เยอะค่ะ แล้วพี่ชายไปนั่งเศร้าทำไมที่โน่นคะ อิ
13 กรกฎาคม 2552 10:05 น. - comment id 1013590
มหัศจรรย์ใจค่ะ กำลังคิดถึงคุณฝากฝัน เพราะรจนากลอนฝันฝันฝัน และ.. ถามตัวเองนะ ว่าทำไมพุดไม่ค่อยมีเวลามาฝากฝัน ฝากใจในงานอันแสนสุนทรีย์ และ.. เช่นกัน...ก็คิดว่าคุณฝากฝันก็ไม่ค่อย มาเยือนเรือนโบราณเช่นกันอิอิ แล้ว... ทันใดนั้นก็เห็นมายืนยิ้มนิมเรือนไทย เรือนใจพุดไพรค่ะ และ... พุดก็กำลังตั้งใจมานั่งเคียงข้าง ชี้ชวนดูสายน้ำไหล พร้อมฟังเพลงประโลมใจค่ะ ชวนน้องกวีน้อยมานั่งด้วยนะคะ เค้าน่ารักมากมายค่ะ พุดชอบอ่านน้ำค้างคำน้องชาย ที่มีดวงใจใสซื่อ และ สื่อถึงวิถีใจวิถีไทยดิบเดิมที่เค้าเคย เป็นมาอย่างรู้ค่าชีวีค่ะ ขอบคุณนะคะ และ กับสายน้ำกก ที่วกวนไหลไปไหลไป ไม่หวนคืนค่ะ ดั่งสายน้ำรักนิรันดร์ พุดขอพลีกำนัลด้วยบทเพลงนี้นะคะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6423.html แม่สอดสะอื้น โอโอ๊ ฮะโอฮะโอฮะโอเอย โอยแม่สอดสะอื้น ระทมขมขื่น เจ้ายืนอ้างว้างกลางพนา เห็น ทิวเขาเบียดเสียดฟ้า เหมือนว่า ม่านฟ้าป่าเขาสูงบัง โอยแม่สอดแสนเศร้า เหมือนข้าซบเซา ถูกเขาทอดทิ้ง รำพัน รัก เอยรักที่เคยหวัง เขาชัง จากไปเหมือนไม่มีเยื่อใย ธาร น้ำเมย ไหลเลยไหลเลย ทิ้งถิ่นแดนไทย ธาร รักเอย ไหลเลยพ้นแผ่นแดนใจ ปล่อยข้าไว้ให้ช้ำกล้ำกลืน โอยแม่สอดสาวเอย ซบลำน้ำเมย กอดเกยปลอบขวัญวันคืน โถ ทรวงช้ำข้าจำฝืน ขมขื่น จะซบสะอื้นกับอ้อมอกใคร ธาร น้ำเมย ไหลเลยไหลเลย ทิ้งถิ่นแดนไทย ธาร รักเอย ไหลเลยพ้นแผ่นแดนใจ ปล่อยข้าไว้ให้ช้ำกล้ำกลืน โอยแม่สอดสาวเอย ซบลำน้ำเมย กอดเกยปลอบขวัญวันคืน โถ ทรวงช้ำข้าจำฝืน ขมขื่น จะซบสะอื้นกับอ้อมอกใคร...
13 กรกฎาคม 2552 10:15 น. - comment id 1013593
สายน้ำย่อมไหลไม่หวนกลับ ไหลผ่านลับลอยไปดั่งน้ำกก ถึงสะอื้นขุ่นมัวที่พานพบ งั้นจะลบออกจากใจได้อย่างไร ให้หันมองน้ำวังใสสะอาด มวลบุพชาดเรียงรายสายน้ำไหล เสียงนกป่าร้องจิ๊บรี่บินไกล ให้ผ่านไปอย่าท้อทรมาร...
13 กรกฎาคม 2552 23:31 น. - comment id 1013604
ต้นกกไกวไหวแกว่งตามแรงกราด กก องอาจมาดสู้กระแสสวน ถูกน้ำกกปรกปราดให้แปรปรวน ยังสู้ทวนยวนยั่วไม่กลัวเลย ลำน้ำกกหกเหไหลเทต่ำ คล้ายความช้ำย่ำแย่ดวงแดเอ๋ย ลดลาดไหลลงแล้วแก้วใจเอย ความรักเคยเผยข้างกลับวางคลาย ร่วมแจมครับ
13 กรกฎาคม 2552 12:25 น. - comment id 1013676
สวัสดีค่ะคุณลุง ไพเราะเหมือนเดิม ด้วยรัก จาก หลานสาว
13 กรกฎาคม 2552 13:28 น. - comment id 1013689
อยากสะอื้นเหมือนแม่กกจังครับ กลอนงดงาม อารมณ์ ละเมียดละไมดีจัง สบายดีนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับ
13 กรกฎาคม 2552 13:39 น. - comment id 1013695
มาสะอื้นเป็นเพื่อนแม่กกค่ะ
13 กรกฎาคม 2552 14:17 น. - comment id 1013746
สะอื้นกลางสายฝนคงไม่มีใครเห็นน้ำตาใช่ไหมค่ะ...
13 กรกฎาคม 2552 14:26 น. - comment id 1013762
13 กรกฎาคม 2552 14:33 น. - comment id 1013772
13 กรกฎาคม 2552 14:37 น. - comment id 1013779
13 กรกฎาคม 2552 14:40 น. - comment id 1013785
13 กรกฎาคม 2552 14:43 น. - comment id 1013788
แม่กกรินสิ้นสายที่ปลายฝัน ในเบาจันทร์ฝันรางรักจางขม วันฝนปรอยลอยเมฆเฉกชวนชม ทิ้งโศกตรมตรอมมลายให้กกเทอญ ..................... กลอนเพราะเหมือนเดิม ครับ แต่หวานปน เศร้านะครับ ขอให้ผ่านไปได้นะครับ
13 กรกฎาคม 2552 14:44 น. - comment id 1013790
13 กรกฎาคม 2552 14:45 น. - comment id 1013792
13 กรกฎาคม 2552 14:45 น. - comment id 1013793
แม่กกรินสิ้นสายที่ปลายฝัน ในเบาจันทร์ฝันรางรักจางขม วันฝนปรอยลอยเมฆเฉกชวนชม ทิ้งโศกตรมตรอมมลายให้กกเทอญ ..................... กลอนเพราะเหมือนเดิม ครับ แต่หวานปน เศร้านะครับ ขอให้ผ่านไปได้นะครับ
13 กรกฎาคม 2552 14:47 น. - comment id 1013796
13 กรกฎาคม 2552 14:48 น. - comment id 1013798
13 กรกฎาคม 2552 14:49 น. - comment id 1013799
13 กรกฎาคม 2552 14:52 น. - comment id 1013803
13 กรกฎาคม 2552 15:01 น. - comment id 1013807
นอกจากกลอนไพเราะแล้ว เสียงดนตรี ยังเพราะจับใจ
13 กรกฎาคม 2552 16:37 น. - comment id 1013858
กลอนเข้าบรรยากาศหน้าฝนเลยครับ *--*
13 กรกฎาคม 2552 16:36 น. - comment id 1013869
กลอนเพราะ อารมณ์พริ้วค่ะ..
13 กรกฎาคม 2552 16:48 น. - comment id 1013872
เศร้าอีกตามเคย น้ำตาท่วมแม่กก
13 กรกฎาคม 2552 17:14 น. - comment id 1013881
หวานและเพราะนะคับ
13 กรกฎาคม 2552 19:47 น. - comment id 1013944
มีสักครั้งไหมที่น้องชายสุดหล่อของพี่เขียนบทกลอนไม่ไพเราะ สมแล้วที่เป็นชาวเมืองคอนฯ ซึ่งเป็นแหล่งรวมสุดยอดกวี ดูข่าวแล้วก็สลดใจเหมือนกันนะคะ
13 กรกฎาคม 2552 21:04 น. - comment id 1013969
ตามพี่สาวที่รัก..มาอ่ากลอนคนหล่อ ประจำบ้านกลอน..เจ้าค่ะ... อะไรจะเศร้าปานนั้นนะลุง..
13 กรกฎาคม 2552 21:17 น. - comment id 1013980
** น้ำกกเอื่อยเรื่อยไหลในม่านฝน ใยทุกข์ทนหมองไหม้ให้สงสาร กำลังใจส่งไปในทุกกาล แม้นเนิ่นนานมิ่งมิตรนิจนิรันดร์.....ฯ ..กลอนหวานปนเศร้านะคะ..อ่านแล้ว..มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ.....
13 กรกฎาคม 2552 22:25 น. - comment id 1014011
มากับคุณครูพิมครับผม
13 กรกฎาคม 2552 23:09 น. - comment id 1014034
สายฝนหลั่งพรั่งพรูลงสู่กก ราวเม็ดหยกตกหล่นบนแก้วใส ต้องร้าวแตกแหลกลาญทั้งบานใบ ดั่งปวดใจในคราวรักเศร้าตรม ........................................... กับอดีตกรีดฝังยังจำได้ ดวงใจร้าวหนาวนักรักขื่นขม รอยแผลเก่าเขาทิ้งยิ่งระทม ต้องซานซมจมดิ่งทิ้งหัวใจ
14 กรกฎาคม 2552 02:25 น. - comment id 1014052
14 กรกฎาคม 2552 11:43 น. - comment id 1014169
สายธารแม่กก อุทกไหลล้น น้ำแดงขุ่นข้น เพราะคนโลภหลาย โลกร้อนแรงเร่า ตัดเผาทำลาย ป่าเขาเสียหาย ภัยร้ายลุกลาม คนเอ๋ยคนหนอ พอไหมขอถาม หยุดการคุกคาม โลกงามเสียที หรือจักรอจน ทุกข์ทนป่นปี้ แล้งไร้ชีวี ไม่มีแผ่นดิน
14 กรกฎาคม 2552 13:46 น. - comment id 1014222
หลายปีแล้วที่ผมเคยได้ไปใช้ชีวิตเป้นครูบ้านนอก ริมกก คือสวรรค์ยามว่างครับ เชียงราย รำลึก คือบทเพลงที่ยังประหวัดอยู่ในความทรงจำมิคลอนคลาย พี่หลวงฝากฝัน จารบทกวีมาให้ความรู้สึกเหล่านั้นหวานชื่นขึ้นมาอีกครั้งครับ
14 กรกฎาคม 2552 15:36 น. - comment id 1014286
ป่าไม้คือต้นน้ำแห่งชีวิต ไม่ได้ไปเที่ยวเชียงรายนานแระ คงต้องหาโอกาสไปเยือนบ้าง
24 กรกฎาคม 2555 10:47 น. - comment id 1239521
ขอให้มีแต่ความสุขความเจริญนะครับ จาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด