เจ็บ..

rachan

โลกโหดร้ายยิ่งนัก.. และเราก็ไกลกันยิ่งนัก
ยืนอยู่ได้ เป็นแต่เพียงผู้เฝ้ามอง
มิอาจแม้ยื่นมือเข้าไป มิอาจทำแม้ร่ำเรียกเป็นกำลังใจ
ได้แต่เพียงยืนอยู่ ณ ที่นี้ ไม่อาจทำสิ่งใด มองจากที่ไกล แม้ปวดใจมากมาย..				
comments powered by Disqus
  • มารน้อย

    6 กรกฎาคม 2552 21:06 น. - comment id 1010782

    บางทีการที่เราไม่ได้ทำอะไรเลยอาจเป็นการช่วยเหลือใคนคนนั้นอย่างดีที่สุด เพราะไม่แน่ว่ามือที่เราหยิบยื่นอาจทำให้สถานการณ์ยิ่งแย่ลง อ่านะ ทำไมถึงเศร้านัก   ความเจ็บปวดในใจเป็นเพียงความรู้สึกที่ผ่านมาแว่บเดียวเดี๋ยวมันก็จะผ่านไป อย่าเก็บมันไว้กับตัวเราเลยนะ ปล่อยให้มันผ่านๆ  ไปเหอะ สุจทุกข์อยู่ที่ใจ จริงๆนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน