เจ้าวัวชนเขาใหญ่หัวใจสู้ เจ้ารับรู้บ้างไหมใจเจ้าของ เจ้าทำให้ร่ำรวยด้วยเงินทอง เขาสนองด้วยพิษปลิดชีวา เหตุการณ์เกิดก่อนวันประจันแข่ง ชิงตำแหน่งนักสู้ของผู้กล้า การพนันมากมายคล้ายตามมา กับราคาที่ต่อรองลำพองใจ เจ้าเคยหนุ่มเรี่ยวแรงแกร่งระทึก เคยเปิดศึกต่อสู้ศัตรูให้ เคยย่องัดซัดเขาเข้าภายใน เคยรุกไล่โรมรันพุ่งพันพัว เจ้าแปลงบ้านซื้อที่มีให้เขา หัวใจเจ้ายอมให้นายเหนือหัว ดวงตาเจ้ามุ่งมั่นไม่หวั่นกลัว ยอมแม้ตัวเลือดอาบทาบแผ่นดิน เจ้าวัวแก่เจ้าไม่รู้ว่าถูกหลอก นายเจ้ากรอกยาถ่ายขายเจ้าสิ้น เขาจำนองไร่นาหวังหากิน ทุ่มแม้ถิ่นที่อาศัยใช้พนัน เสียงกลองดังกังวานลานต่อสู้ เจ้าเพียงรู้กายหนักเกินจักผัน เท้าทั้งสี่อ่อนล้าช้าลงพลัน สุดถลันหลบเขาเจ้าศัตรู เลือดเจ้าอาบร่างกายแทบตายสิ้น เจ้ายังดิ้นมองหมายให้นายรู้ เพื่อนายข้ายอมตายให้นายดู ย่อแล้วชูเขาแกร่งแทงหัวใจ เจ้าชนะหัวใจนายเจ้าแล้ว เจ้าวัวแก้วเพื่อนยากจากไปไหน เจ้าเอาเงินบ้านช่องห้องหทัย นำจากไปจากนาย ขายเจ้ากิน ----------- (ไร้อันดับ)
9 กรกฎาคม 2552 19:57 น. - comment id 984008
ใช่แล้วพี่สืบ ... ไม่มีอะไรที่นักดับเพลิงทำไม่ได้ นับแต่นี้จะทุ่มเทถ่ายทอดความรู้ ให้ประชาชนในพื้นที่ได้เรียนรู้ การผจญเพลิง การเอาตัวรอด ในภาวะฉุกเฉินสร้างความปลอดภัย และดูแลความสงบในชุมชน ชาวบ้านอีกเยอะรอคอยเราอยู่ ขอบคุณที่เตือนสติ
9 กรกฎาคม 2552 20:17 น. - comment id 1006036
ริมธาร คนที่แกร่งจะสู้เพื่อตนเอง คนที่แกร่งกว่าจะสู้เพื่อผู้อื่น นักดับเพลิงเป็นคนที่ทำ เพื่อผู้อื่นไม่ใช่หรือ ลุกขึ้นแล้วเดินต่อไปนะ ถ้าเหนื่อย ที่นี่มีที่พักให้ครับ
3 กรกฎาคม 2552 19:20 น. - comment id 1009577
1.......
3 กรกฎาคม 2552 19:25 น. - comment id 1009582
ที่ 2 ด้วย .....สหายยา ไปไหนแระ .....
3 กรกฎาคม 2552 19:25 น. - comment id 1009583
ที่ 3 ก็ได้อีก อิอิ ไม่มีเฌอฯมาสกัดขา.....
3 กรกฎาคม 2552 19:26 น. - comment id 1009585
พี่แบม ก็ไม่อยู่.........
3 กรกฎาคม 2552 19:26 น. - comment id 1009586
คุณโคลอนก็ไม่มา อิอิ .....
3 กรกฎาคม 2552 19:27 น. - comment id 1009587
.....ว๊าๆๆ ไม่หนุกแระ ......... เล่นคนเดียวไม่หนุก....
3 กรกฎาคม 2552 19:27 น. - comment id 1009588
น่าสงสาร ไม่ว่าจะเป็นวัว เป็นไก่ เอามาชนกันมันก็เจ็บทั้งนั้น ไก่ถ้าแพ้เจ้าของก็ถอนขนเลยนะ
3 กรกฎาคม 2552 20:04 น. - comment id 1009603
ฉางน้อย มาเล่นคนเดียว ก็ได้นะ เก่งจริงๆ น้องพี่ ได้ที่เดียว 7 ลำดับเลย นายเยี่ยมมาก
3 กรกฎาคม 2552 20:06 น. - comment id 1009606
คุณใจปลายทาง ขอโทษครับ อันดับ 7 เป็นคุณต่างหาก เรื่องนี้อ่านนานแล้ว เก็บไว้ในใจ ตลอดมา แล้วก็ถึงเวลา ที่ได้เขียนเสียที ขอบคุณที่มาทักทายครับ
3 กรกฎาคม 2552 21:19 น. - comment id 1009637
3 กรกฎาคม 2552 21:36 น. - comment id 1009655
3 กรกฎาคม 2552 23:03 น. - comment id 1009714
.... อ่านแล้วเศร้ามากๆเลยค่ะกับสองบทข้างล่างนี้ .... เจ้าแปลงบ้านซื้อที่มีให้เขา หัวใจเจ้ายอมให้นายเหนือหัว ดวงตาเจ้ามุ่งมั่นไม่หวั่นกลัว ยอมแม้ตัวเลือดอาบทาบแผ่นดิน ..................... กับอีกบทหนึ่ง ซึ่งอ่านแล้วน้ำตาซึมได้นะคะ... เลือดเจ้าอาบร่างกายแทบตายสิ้น เจ้ายังดิ้นมองหมายให้นายรู้ เพื่อนายข้ายอมตายให้นายดู ย่อแล้วชูเขาแกร่งแทงหัวใจ .................................... สัตว์ ก็คือสัตว์สำหรับความหมายของใครบางคน แต่คุณจะรุ้บ้างไหมว่า สัตว์บางเผ่าพันธ์เขารักเจ้าของ รักคนที่ให้ข้าว ให้น้ำ รักผุ้ให้ชีวิตของเขามา สัตว์บางตัว เทิดทูน ยอมตาย ถวายตัวเพื่อเจ้าของได้ คน สักแต่ว่า มีร่างกาย เป็นแค่คน แต่ทำไมไม่มีความคิด ไม่มีความรัก ไม่มีความซื่อสัตว์อย่างสัตว์เหล่านั้นที่พวกท่านเลี้ยงดูมา ..... หมา ( สุนัข ) ยังรู้จักรักเจ้าของ ยอมตายเพื่อเจ้าของได้ ยังรู้จักกตัญญูรุ้คุณที่เจ้าของให้ข้าวน้ำเลี้ยงดูมา (ขอโทษที่ใช้คำตรงๆ แค่ต้องการสื่อให้เห็นความต่างของสัตว์กับคำว่าคน) คุณเลี้ยงเขามาแล้ว คุณแค่ต้องการผลประโยชน์ ในเมื่อเขาหมดประโยชน์ที่จะทำเงินให้คุณได้ คุณก็ฆ่าทิ้งซะ ... นี่แหละนะ เมืองพุทธ เมืองคนดีมีเมตตา ...... คุณที่เลี้ยงสัตว์ไว้ทั้งหลายนะ ไม่ว่าแมว หมาหรือว่า สัตว์ที่ใช้แรงงานทั้งหลายน่ะ คุณเคยจ้องมองดูแววตาของพวกเขาเหล่านั้นมัน แววตาของพวกเขามีแต่ความรัก ความภักดี แววตาซื่อๆของพวกเขาที่ส่ออกมาว่า รักเจ้าของ รักเจ้านาย แต่ทำไม คุณถึงทำพวกเขา ฆ่าพวกเขาได้ลงคอ คุณมีสิทธิ์เลี้ยงดูให้อาหาร ให้ข้าว ให้น้ำ แต่คุณไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินชีวิตของพวกเขาเหล่านั้น ว่าต้องตาย ต้องอยู่ เพื่อชดใช้อะไรที่งี่เง่าของพวกคุณ....... เฮ้อออออ .. เมื่อยนิ้วแระ พิมพ์เยอะไปหน่อย อิอิ ... แค่อ่านแล้ว โกรธแทนน่ะ แหะ.. แหะ...
3 กรกฎาคม 2552 23:23 น. - comment id 1009726
คุณธันวันตรี
3 กรกฎาคม 2552 23:24 น. - comment id 1009727
คุณกิตติกานต์
3 กรกฎาคม 2552 23:35 น. - comment id 1009731
ฉางน้อย เป็นเรื่องสั้นที่ประทับใจจากการอ่าน ตั้งใจว่า สักวันจะถ่ายทอด ความประทับใจให้ใครได้รู้ คนเรามักถือประโยชน์ ของตัวเองเป็นที่ตั้ง สัตว์บางชนิดมีคุณแก่เรา รับใช้เราหรือเป็นส่วนหนึ่ง ของการดำเนินชีวิตเรา แต่เมื่อมันหมดประโยชน์ หรือใกล้จะหมดประโยชน์ กลับทำร้ายมันได้ลงคอ สำหรับเรื่องในกลอน เป็นตัวอย่างที่ดี ของความซื่อสัตย์ ความภักดีของสัตว์ และความเลวทรามของจิตใจมนุษย์ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่ดีดีนะ ฉางน้อย
3 กรกฎาคม 2552 23:40 น. - comment id 1009734
อะไรเอ่ย แปลกจังพ่อก็ไม่ใช่แม่ก็ไม่ใช่เวลาใช้ต้องรีบทำให้ทุกที... เฉลย ...เจ้านาย... ไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ค่ะ เพราะคิดว่าเราคงเลี้ยงเค้าได้ไม่ดี ถ้าเลี้ยงทิ้งๆขว้างๆ หรือไม่รักเค้าก็อย่าเลี้ยงดีกว่าค่ะ
3 กรกฎาคม 2552 23:46 น. - comment id 1009735
เศร้าจัง
4 กรกฎาคม 2552 01:12 น. - comment id 1009745
ม่ายชอบกิจกรรมทารุณสัตว์ทุกชนิด(ยกเว้นหนุ่มๆ อิอิ) ขนาดมวยยังไม่ชอบเลย ยาว่ามังเป็นเกมส์ที่ทารุณซึ่งกันและกัน คนดูก็เฮลุ้นเงินที่พนัน อคติอยู่นิดว่า ไม่น่าจะเป็นกีฬา แต่นึกไปนึกมา คงเหมือนสมัยซีซาร์ ที่ยังใช้กำลังวัดความเป็นใหญ่ เฮ้อ บ่น บ่น บ่น วังนี้หลง กทม ทั้งวัน อิอิ ไปสุวรรณภูมิมาสองรอบแระ แบบว่าเปงจุดเริ่มต้นกลับบ้าน โชคดีที่มีป้ายสุวรรณภูมิทุกแห่งที่ไป เลยกลับบ้านถูก อิอิ แวะมาป่วนก่องนอน
4 กรกฎาคม 2552 06:19 น. - comment id 1009761
เดี๋ยวจะกลับบ้าน ไปไถ่ชีวิต วัว อีกดีกว่าค่ะพี่ชาย เนื้อหากลอนยอดเยี่ยมเช่นเดิมเลยค่ะ
4 กรกฎาคม 2552 06:48 น. - comment id 1009765
แม่มณี สำหรับสัตว์บางชนิด มันรู้จักบุญคุณที่ให้มัน มากกว่าคนเราบางคนอีก แต่คนที่บอกตัวเองว่าฉลาด กับทำเรื่องเลวๆ ได้ตั้งเยอะแยะ เฮ้อ..... ขอบคุณที่มาทักทายครับ
4 กรกฎาคม 2552 06:51 น. - comment id 1009767
คุณ bitter คนที่ไม่รู้ถึงคุณค่าความดี ของคนอื่น สักวันคงได้ รับผลตอบแทนบ้างครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
4 กรกฎาคม 2552 06:56 น. - comment id 1009768
เฌอแก้ปวด ไปทรมานหนุ่มๆ สหายไม่กลัว หนุ่มๆ ทรมานสหายบ้างหรือ วันนี้คงอยู่กับเฌอ ใช่ไหม ถึงลงชื่อนี้ ไปทำไมสุวรรณภูมิ ตั้งสองรอบ ไม่กลัวมีด่าน ตรวจจับคนเฟอะฟะ เหรอ ถ้ากลับบ้านไม่ถูก แนะนำให้ไปนอนที่วัดสระเกศ ของฉางน้อย หยุดยาวเที่ยวให้มีความสุข นะสหาย
4 กรกฎาคม 2552 06:59 น. - comment id 1009769
คุณแบม เป็นเรื่องที่เก็บไว้นานแล้ว พอมีเวลาก็อยากเล่าสู่ กันบ้างครับ จะกลับบ้านขอให้ เดินทางโชคดีทั้งไปกลับครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กันครับ
4 กรกฎาคม 2552 10:33 น. - comment id 1009812
ท่านพี่ไร้อันดับ อ่านทีไร ประทับใจทุกที ขอน้อมคารวะศิษย์พี่
4 กรกฎาคม 2552 10:46 น. - comment id 1009818
ไม่ชอบดูวัวชน ไก่ชน ชกมวยฯลฯ แต่ชอบดูญาติตกปลา คงเป็นการทรมานสัตว์พอๆกันเนอะ คนสนุกแต่ปลามันคงเจ็บปากน่าดู เฮ้อออ อ่านแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีเลยอ่ะ .... ยังอยู่ กทม.อยุ่เลยเมื่อคืนยาไปส่งญาติ ส่งเพื่อนสองรอบแน่ะ เฌอมาเป็นเพื่อนยาขากลับจะได้มีเพื่อนน่ะ แต่เมื่อคืนหลงวนไปเวียนมาระหว่างสุวรรณภูมิกับแจ้งวัฒนะ เลยแทบไม่ได้นอนทั้งคืน ปล.ฉางน้อยอาการ๑-๗ นี่น่ากลัวนะคะ ถึงหลงก็คงไม่กล้าไปหาที่วัดสระเกศแน่ อิอิ
4 กรกฎาคม 2552 12:31 น. - comment id 1009832
คุณกวีน้อย เรื่องที่เราประทับใจ บ่อยครั้งจะทำให้คนอื่น ประทับใจเช่นกัน ลองเขียนเรื่องที่ประทับใจซิครับ ผมว่าคงมีหลายๆ คน อยากฟังเรื่องประทับใจ ของคุณเป็นแน่ ขอบคุณที่ทักทายครับ
4 กรกฎาคม 2552 12:43 น. - comment id 1009835
เฌอ เรื่อง ที่เขียนเพียงอาศัย ฉากการต่อสู้เป็นภาพหลังเท่านั้น สิ่งที่ต้องการนำเสนอ คือจิตใจระหว่างนาย และสัตว์ของนายครับ เขาว่าผิดเป็นครู แต่ผิดขนาดไม่ได้นอนนี่ ต้องเป็น ผอ. แน่ๆ เลย ปล. ฉางน้อย น่ากลัวมาก แต่วัดที่ฉางน้อย นำเสนอ ไม่น่ากลัวครับ เดินทางกลับกันดีดีนะครับ หลงทางเสียเวลา หลงสหายยาไม่ได้นอน
4 กรกฎาคม 2552 15:59 น. - comment id 1009921
สงสารจังเลยนะครับ ผมไม่ชอบเลยครับ..รวมทั้งการชนไก่ด้วยครับ
4 กรกฎาคม 2552 19:41 น. - comment id 1009998
สหาย หลงยาไม่ได้นอน อันนี้ขอคร้านเอ้ยค้านขอรับ หลงยามีแต่เมา อิอิ ตอนนี้กลับมาส่งเฌอเรียบร้อยแระ ส่งถึงเตียงนอน กะว่าจะปล้ำมังแก้กลุ้มก่องนอน อิอิ
4 กรกฎาคม 2552 21:36 น. - comment id 1010011
คุณอินสวน การทำร้ายกันเป็นสิ่ง ไม่ดี ไม่ว่าจะเป็นการทำร้าย ร่างกายและจิตใจ จริงไหมครับ ขอบคุณที่ทักทายครับ
4 กรกฎาคม 2552 21:47 น. - comment id 1010014
ยาแก้ปวดห้องนอนเฌอ ได้ตำแหน่งใหม่อีกแล้วหรือสหาย ตำแหน่งนี้น่าอิจฉาจริงๆ นึกแล้วว่าต้องมาค้าน หลงยาคงต้อง เมาจริงๆ สหาย ว่าแต่ไปส่งกันที่ห้องนอน คายจาอดใจไหวจริงป่ะ อิอิ ถ้าหายกลุ้มบอกด้วยนะ
4 กรกฎาคม 2552 21:58 น. - comment id 1010015
เซ็งหว่ะ มังจะไล่ยากลับบ้านแระ ช่ายซี่... (ทำเสียงอาตตัวแม่มั่ง) อิอิ ว่าแต่วังนี้ เกงานเท่าๆกัน ดูมัน....นนนนนน ช่างทำได้...ดดดด ช่ายซี่.....ยยยยยย บ่น บ่น บ่น รำคานเสียงมังร้องโอเกะ
4 กรกฎาคม 2552 22:07 น. - comment id 1010016
ร้องเพลงไล่ก็ไม่ไป สงสัยติดใจเสียงอันหวานของเฌอง่ะ อิอิ พรุ่งนี้เช้าเฌอต้องไปตระเวน ตจว.อีก กลัวตื่นไม่ไหว ทำไงดี ยาขอเปิดอีกขวดนึงอีกแว้วววว
4 กรกฎาคม 2552 22:30 น. - comment id 1010024
สหายยา ช่ายซี่ (ทำเสียงตามสหาย) เขาไล่จะอยู่ทำไมล่ะ สหายร้องโอเกะเพราะกว่า เฌอ เหรอ สงสัยจริงๆ เห็นได้ข่าวว่า ร้องไม่เคย จบเพลงไม่ใช่เหรอ
4 กรกฎาคม 2552 22:34 น. - comment id 1010025
เฌอ สงสัยสหายกวนทั้งคืนแน่ๆ ยาติดไรไม่รู้ เดาไม่ออก ยาขอเปิด ก็เปิดให้ยาหน่อย เดี๋ยวยากลุ้มขึ้นมาจะลำบาก แต่จะยาวไหมเนี้ย พรุ่งนี้เดินทางดีดีนะ หลับไปตลอดทางซิ อย่ากรนเสียงดังแระกัลล์
4 กรกฎาคม 2552 22:37 น. - comment id 1010027
ต้องจ้างกลับสักครึ่งโหลมั้งเนี่ย มังร้องเพลงป้างกรอกหูเฌออยู่เนี่ย ทรมานมากเลยอ่ะ ทำไงดี ต่อด้วยเบิร์ดอีกแระ นอนในรถคงไม่ได้หรอก ไปหลายคน ไปรับชุดเบญจรงค์น่ะ ที่พิจิตร
4 กรกฎาคม 2552 22:45 น. - comment id 1010029
เฌอ ร้องได้หลายเพลงด้วย ทั้งป้าง ทั้งเบริด์ แหมเก่งจริง ขอ "เพราะอะไร" สักเพลงดิ สังสัยคืนนี้ยาวแน่ นอนซะที่นี่เลยเปงไง แล้วจะได้นอนเมื่อไหร่ สหายสงสัยเครื่องติดแล้วดิ
4 กรกฎาคม 2552 22:55 น. - comment id 1010031
สหาย ขอแก้ข่าว ยาหิ้วมาแค่2ขวด มังไปซื้อเพิ่มมาอีก2 คงไม่กิงเบียร์วื้อมาไมอ่ะ แบบ..ไฟล์บังคับ โคด ลำบากใจจิงๆ ไม่กิงก้ไม่ได้ เด่วมังงอน อิอิ หาเรื่องกุ้ม...(เผื่อฟลุค)
4 กรกฎาคม 2552 22:58 น. - comment id 1010032
ง่วงงงงแระ ฟ้องผู้ปกครองเผื่อมีทางช่วยรอดพ้นฟามกลุ้มของคนบางคน เง้อ เวงกำแท้ ไม่น่าเล้ย
4 กรกฎาคม 2552 22:59 น. - comment id 1010033
สหายรอฟลุ๊ครอบมิทไนท์ จากสถานสการณ์ คาดว่า พอๆ กันทั้งสองคน เหมือนโดนบังคับทั้งคู่ หรือสมัครใจทั้งคู่ แหมๆๆ ยังจะรอฟลุ๊ครอบมิทไนท์อีก ปีนขึ้นเตียงให้ได้ก่อนเหอะ แล้วค่อยมาคุย
4 กรกฎาคม 2552 23:04 น. - comment id 1010034
เฌอ คนเราทำกรรมร่วมกันมา ในชาติที่แล้ว คิดเสียยังงี้ก็แล้วกัน งานนี้รอดยาก มีทั้งโอเกะ มีทั้งของโปรด และมีเตียงให้นอนด้วย ว่าแต่ สหายจะปีนไหวป่าว พรุ่งนี้ก็แอบหลับไปแระกัน หาแว่นตาดำมาใส่ ก่อน
4 กรกฎาคม 2552 23:12 น. - comment id 1010038
คิดแบบนั้นเหมือนกันแหละ ออกแนวปลง เจ้าบ้านก็จะหลับคาจอแระ ตอนนี้ข้าศึกปีนขึ้นเตียงพร้อมไมค์ไปร้องบนเตียงนอนแระ มือหนึ่งถือแก้ว อีกมือหนึ่งถือไมค์ นึกภาพตามออกป่ะ อิอิ พรุ่งนี้อย่าลืมส่งกระแสจิตปลุกเฌอด้วยนะ กลัวตื่นไม่ทันอ่ะ อิอิ
4 กรกฎาคม 2552 23:14 น. - comment id 1010039
เฌอ สงสัยติดลมแล้วสหาย นึกภาพออกเลย ท่าทางคงมีความสุขมากนะ สหายน่ะ ช่างน่าอิจฉาจริงๆ ดึกแล้ว สงสัยจะอยู่ฟังต่อไม่ไหว เหมือนกัน เอาตัวให้รอดแล้วกัน พรุ่งนี้จะส่งกระแสจิตไปปลุก บอกยาด้วย ราตรีสวาท เอ้ย สวัสดิ์
4 กรกฎาคม 2552 23:16 น. - comment id 1010040
ใครนินทาฟร่ะ วังนี้ยึดไมค์ ปล ที่มาเม้นทืได้เนี่ย มังมาแย่งไมค์ ไปร้องเพลงยอมจำนนฟ้าดิน วัยรุ่นเซ็งหว่ะ
4 กรกฎาคม 2552 23:19 น. - comment id 1010041
สหายยาทรมานโดนยึดไมค์ ไปร้องประสานงา เอ้ย ประสานเสียงดิ ระวัง ใครปาอะไรมาแระกัลล์ บอกเฌอ คืนนี้ยอมจำนน สหาย ดีก่า ฟ้าดินยังอยู่อีกไกล นอนแระ ตัวใครตัวมัง
4 กรกฎาคม 2552 23:24 น. - comment id 1010042
ราตรีสวัสดิ์จ๊ะสหาย หยุดยาวๆเที่ยวเยอะๆหล่ะ เที่ยวเผื่อกันมั่ง (แต่ไม่ต้องเมาเผื่อนะ อันนี้จัดการเองได้) เด่วกลับแระ มังไล่ด้วยเสียงมังอีกแระ บาย ทิวาสวัสดิ์
4 กรกฎาคม 2552 23:26 น. - comment id 1010043
สหายยา กลับบ้านดีดีล่ะ อย่าไปแวะไหนอีก ดึกแล้ว บอกเฌอด้วย ราตรีสวัสดิ์
4 กรกฎาคม 2552 23:30 น. - comment id 1010044
กว่าจะไล่ยากลับได้ เล่นเสียเสียงแหบ เสียงแห้งเลย ฝันดีค่ะ ลงไปส่งยากลับร้านก่อน บาย
4 กรกฎาคม 2552 23:34 น. - comment id 1010045
เฌอ ฝันดีครับ
5 กรกฎาคม 2552 15:59 น. - comment id 1010239
เขียนกลอนได้มีความหมายครับ.. สำหรับเรื่องวัวชน..แถวบ้านผมเยอะมาก ๆ.. มีบ่อนวัวชน..ให้คนได้เล่นพนันกันเป็นดอกเห็ด เขาเรียก ว่าเป็น กีฬา..ไม่รู้มันไปเข้านิยาม ของคำว่า กีฬา ตรงไหน..
5 กรกฎาคม 2552 17:41 น. - comment id 1010257
คุณลิลิต เป็นเรื่องที่ประทับใจนานแล้ว อยากเขียนเป็นร้องกรอง เก็บเอาไว้ครับ ประทับใจ ตรงความซื่อสัตย์จงรักภักดี ของสัตว์ที่ยอมตายเพื่อนายของมัน ในขณะที่นายมันต้องการ เงินพนัน ถึงกับทรยศมันทั้งที่ มันยอมเอาเลือดเนื้อแลกกับ ความสุขสบายของนายมันครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กันครับ
6 กรกฎาคม 2552 16:31 น. - comment id 1010667
อ่า น้ำตาจะไหลเลยค่ะ พูดอะไรไม่ออก สะเทือนอารมณ์ดีแท้
6 กรกฎาคม 2552 16:38 น. - comment id 1010669
คุณโคลอน จิตใจมนุษย์บางครั้ง เพี่อผลประโยชน์ ไม่คำนึงถึงทุกสิ่ง แม้แต่สิ่งที่เคยทำ คุณประโยชน์ให้กับตัว แต่สัตว์บางตัว สามารถตายเพื่อนาย ของมันได้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กันครับ
7 กรกฎาคม 2552 21:09 น. - comment id 1011214
สงสารเหลือเกิน... ทุ่มเททุกอย่าง..เพื่อนาย แต่สุดท้าย...
7 กรกฎาคม 2552 21:11 น. - comment id 1011216
คอมพ์เค้าไวมาก ลงชื่อมะทัน ส่งเม้นท์มาก่อนแล้ว ลงชื่อทีหลัง....
7 กรกฎาคม 2552 21:14 น. - comment id 1011219
ตะเอง เค้าอ่านจบแล้ว รออานกลอนใหม่อยู่นะ..ขอบอก.
7 กรกฎาคม 2552 21:41 น. - comment id 1011229
ริมธาร เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เคยอ่าน มานานแล้ว อ่านแล้วประทับใจ ประทับใจในความซื่อสัตย์ ประทับใจในความเลวร้าย ของจิตใจคน ประทับใจในบทสรุป ของเรื่อง ตอนนี้ยังไม่มีพล็อตเรื่องใหม่ แต่คงไม่นานเกินรอ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันครับ
8 กรกฎาคม 2552 10:52 น. - comment id 1011427
ขอบคุณมากเลย ที่แนะนำ จะเลิกร้องไห้แล้ว
9 กรกฎาคม 2552 09:14 น. - comment id 1011902
ริมธาร แล้วทุกอย่างจะผ่านไป แต่เราต้องอยู่ ต้องสู้ กับชีวิตต่อไป สู้ด้วยพลังที่เข้มแข็งนะ สู้ๆ ครับ
21 พฤศจิกายน 2552 17:20 น. - comment id 1066596
หรอย...ได้ใจไปเลย.!