๏ ขอเรียงร้อยถ้อยฝากถึงฟากฟ้า บรรจงเขียนคำว่า"ห่วงหาเสมอ" บนเส้นทางห่างไกลยังใฝ่ละเมอ โอกาสเจอมีไหม.. ฉันไม่รู้ ทุกสิ่งสรรพ์บรรยายจากใจฉัน บรรจงกลั่นร้อยเรียงใช่เพียงครู่ อยากให้คนแสนไกลได้เหลียวดู แล้วอุ้มชูเหมือนครั้งเมื่อยังเยาว์ ภาพเด็กหญิงวิ่งหาบิดากอด ฝันเห็นตลอดคล้ายว่าอุราเหงา สองแก้มเปื้อนน้ำตามาลางเลา หลับยังเศร้าครั้นตื่นสะอื้นแล อ่าน"รอยจูบ"วูบไหวหัวใจสั่น เขารังสรรค์เพราะจิตสนิทแม่ อ่าน"สัญญา" บางนัยเขาไม่แปร ซาบซึ้งแท้พระคุณหนออุ่นไอ แสนคิดถึงเสมอมาแม้คราฝัน ซ้ำบางวันเพ้อว่าพ่อมาใกล้ คนพิเศษพิสุทธิ์สุดหัวใจ สถิต ณ ฟากฟ้าไหนไม่รู้เลย ๚ะ๛
อัลมิตรา 29 มิ.ย. 2552 22:12 น. - ID 127234 
1496
20
0
29 มิถุนายน 2552 22:17 น. - comment id 1007875
ที่ 1 ครับ
29 มิถุนายน 2552 22:51 น. - comment id 1007887
ที่ 2 ครับ อ่านแล้วคิดถึงแม่ ... ที่อยู่บนฟ้าจัง แง ๆๆๆ ....
29 มิถุนายน 2552 23:08 น. - comment id 1007896
เจ้าอิม วันที่ ๑๑ กรกฎาเจอกัน ไม่ได้ติดต่อแต่ไม่ลืมเนาะ ทุกอย่างตามที่ตกลงกันไว้ เจอกันที่สวนผึ้ง
29 มิถุนายน 2552 23:27 น. - comment id 1007901
คุณพ่อจากพี่พุดไปประมาณหนึ่งปีแล้วค่ะ ช่วงที่ป่วยเรียกหาพี่พุด พี่พุดจะนวดให้ และชิดใกล้อย่างที่สุด และ ท่ามน้ำตาที่กลืนกล้ำ นาทีสุดท้าย ในห้องรอ..เวลา พี่พุด ได้สวดมนต์นำทางให้คุณพ่อค่ะ ชีวิตหนึ่งนี้ พี่พุดได้ทำหน้าที่แสนงดงามแล้วค่ะ และ คุณพ่อได้รับไฟพระราชทานเพลิงค่ะ เพราะตระกูลพี่พุด รับราชการหลายคนค่ะ มีพี่เขยเป็นท่านนายพล และเคยดำรงตำแหน่งราชองครักษ์เวร ซึ่งเป็นความภาคภูมิปิติเกษม แก่ครอบครัวเราอย่างหาที่สุดมิได้ค่ะ ด้วยรักและเข้าใจ
29 มิถุนายน 2552 23:29 น. - comment id 1007902
คุณคนกุลา .. อาราย ที่ 1. (ทำเป็นเลียนแบบเด็ก ๆ น่า ... ฮา ) อยากได้รางวัลต้องไปแข่งขันโหวตชื่อหมีแพนด้าสิ .. เชื่อสิ คุณโหวตไม่ถูกแน่ ... อาหมอ .. นัดปู่ลิงเป็นที่มั่นเหมาะหรือยังคะ แล้วอาหมอไปสวนผึ้งถูกมั๊ย ถ้าไปไม่ถูกมาตั้งต้นพร้อมกันก็ได้นะ พระราม 3. ทีนี้อาหมอยังไม่ได้โอนค่าที่พัก+ค่าอาหารมาให้เลยค่ะ ทวงๆๆๆ ลุงแทน .. โห ! ลุง อย่าให้ลุ้นระทึกนักสิ เล่นเงียบ ๆ แบบนี้ ใจหายนะเนี่ย ที่ตกลงกันไว้ ตกลงไว้เยอะเลย ว่าแต่ว่าลุงแทนจำได้หมดหรือเปล่าคะ บอกให้จดไว้ในคราวก่อนก็ไม่รู้ว่าจดไหม ห้ามตกหล่นเชียวนา..ลุงแทน ทีนี้ ลุงแทนค่ะ .. ผ้าใบ มีไหม สงสัยจะต้องได้ใช้ปูพื้นดินแน่นอนตอนกางเต็นท์ น้ำดื่มก็เช่นกัน .. ผู้ร่วมเดินทาง(พักแรมด้วย) โอกาสเฉียดร้อยมีมากเต็มที ต้องเอาคูลเลอร์ไปบ้างสัก 4 ถัง และที่เป็นขวดคงประมาณ 30โหล เป็นอย่างน้อย ค่ะ เต็นท์ มุ้งสาย มุ้งครอบ.. แหะ แหะ ห้ามลืมนะคะ บอกแล้ว ตกลงกันไว้แยะ แล้วช่วงนี้ลุงแทนต้องเดินดี ๆ นะคะ ห้ามเดินสะดุดนั่นนี่ด้วย เดี๋ยวหกล้มขึ้นมาจะยุ่ง .. ที่จำได้จะพลอยลืมเสียหมด ทีนี้อัลมิตราล่ะงานเข้าเลย เอางี้ดีกว่า .. คิวลุงแทนว่างเมื่อไหร่ ก็โทรมาซักซ้อมกันเน้อ .. ถ้าผิดพลาดมา ไม่ไหวจะเคลียร์เน้อ .. ผิดตกขอยกเว้น รับแต่ชอบละกัน .. ฮา.. .. ตกลง เป็นกระทู้กลอนเศร้า หรือ กระทู้งานการ ก็ไม่รู้แฮะ .. อายจัง
29 มิถุนายน 2552 23:44 น. - comment id 1007903
คุณพุดพัดชา .. ตอนนั้น .. อัลมิตราเดินทางไปท่องเที่ยวยังต่างประเทศ ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ไม่มีลางใด ๆ ให้สังเกต พอกลับมาถึงเมืองไทย ลงจากเครื่องได้ราว ๆ ชั่วโมง ถึงรู้ข่าว ซึ่งกว่าจะรู้ได้ ก็ทราบทีหลังว่า บรรดาพี่ ๆ เกี่ยงกันที่จะเป็นผู้แจ้งให้ทราบ เพราะเป็นที่รับรู้กันดีอยู่ว่า อัลมิตราเป็นลูกรักของพ่อ ที่วัด .. อัลมิตรายืนอยู่หน้าแท่นเครื่องเซ่นไหว้ ไม่ยอมรับในสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ปฏิเสธว่า มันคือความจริง โกรธในสิ่งที่เป็นไป และเศร้ามากกับสิ่งที่สูญเสีย เป็นคืนที่สองสำหรับการตั้งสวด .. อัลมิตราเป็นลูกคนสุดท้องและถือได้ว่าเป็นคนสุดท้ายของครอบครัวที่รู้เรื่อง อัลมิตราไม่มีโอกาสที่จะเห็นหน้าพ่อก่อนบรรจุลงหีบศพด้วยซ้ำไป อัลมิตราเป็นลูกรักนะ อัลมิตราไม่ยอมให้เหตุการณ์เป็นไปเช่นนี้ อัลมิตราได้แต่คิดซ้ำๆอย่างนี้ .. คิด .. และไม่พูดไม่จากับใครนานนับเดือน คืนวันที่ 31 ธันวาคม ล่วงมาเช้าตรู่ของวันที่ 1 มกราคม .. ช่วงแห่งวิกฤตนั้น ใครต่อใครต่างก็เฉลิมฉลองเทศกาลปีใหม่ รวมไปถึงอัลมิตราด้วย หลังจากนั้น .. ไม่มีอีกแล้ว เทศกาลปีใหม่สำหรับอัลมิตรา .. มีแต่ วันคล้ายวันที่..คนที่อัลมิตราแสนรักเดินทางไกล อัลมิตราคิดเอาเองว่า เมื่อถึงวันที่อัลมิตราต้องเดินทางบ้าง อัลมิตราจะได้พบกับเขาอีก และคราวนี้ จะไม่ยอมให้คลาดกันต่อไปค่ะ ไปนอนดีกว่า .. เศร้าแฮะ
29 มิถุนายน 2552 23:59 น. - comment id 1007904
ฝันดีดีนะครับ
30 มิถุนายน 2552 06:55 น. - comment id 1007930
ไม่มีอะไรอบอุ่นมากกว่านี้แล้วล่ะค่ะ และไม่มีสัญญาอะไรที่มั่นคงที่สุดเท่านี้
30 มิถุนายน 2552 08:12 น. - comment id 1007953
หวัดดีคับ...คุณอัลฯ แว๊บมาเยี่ยม....คับ... เอื้อยลม ชมทิว ทุ่งพง เดินดง ชมเพลิน พฤกษา เด็กน้อย เดินต้อย ตามบิดา ตัดป่า จุดหมาย เรือนรัง ถึงจุด หยุดข้าม ลำธาร สะพาน ทอดยาว ข้ามฝั่ง แกว่งไกว โอนไหว ใกล้พัง แต่พอ ได้ยัง ข้ามไป ลูกเอ๋ย... จับมือ พ่อเถิด หากเกิด เภทภัย ใดร้าย พลาดพลั้ง พลัดตก ลงไป ขาดใจ น้ำตา พรั่งพรู ลูกสาว กลับบอก พ่อกลับ พ่อเอง ควรจับ มือหนู เพราะหาก พลาดผิด คิดดู ไม่รู้ หนูปล่อย คลายมือ แต่ถ้า พ่อเป็น ฝ่ายจับ หนูกลับ คิดหวน ควรหรือ ที่พ่อ จะยอม ปล่อยมือ เพราะหนู นั้นคือ ดวงใจ พ่อพา ลูกน้อย ข้ามฝั่ง คิดย้ำ คำพูด มิหาย เราหรือ จะยอม ปล่อยคลาย เพราะสาย ใยรัก ผูกพัน ไม่มี วันยอม จะปล่อย เจ้ากลอย ใจรัก ของฉัน ชีวิต ให้แทน ได้พลัน จะจับ มือมั่น จนตาย สบายดีนะขอรับ....
30 มิถุนายน 2552 08:30 น. - comment id 1007960
อุ่นไอรักจาก อกพ่อแม่ ยังอุ่นอิ่มในหัวใจ ตลอดเวลาครับ ซึ้งมากครับพี่อิม
30 มิถุนายน 2552 10:52 น. - comment id 1008000
อยากเล่าบ้างค่ะ เมื่อวันที่ 4 มิถุนายนปีที่ผ่านมา แบมกลับมาเคลียร์งานที่กรุงเทพฯ เพื่อจะได้กลับไปดูแลพ่อ ขณะที่พ่อป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล โดยมีพี่สาวรายงานอาการตลอด แบมโทรไปขอพี่สาวคุยกับพ่อ พ่อพูดเบาๆว่า "พ่อหิวน้ำมาก ก่อนจะผ่าตัก ขอน้ำให้พ่อกินหน่อย หมอไม่ยอมให้ดื่มน้ำ" แบมขอร้องพี่สาวให้เดินไปบอกหมอ หรือแอบเอาน้ำให้พ่อจิบๆได้ไหม ยังไม่ทันไร ทุกอย่างเงียบ ไม่มีคำตอบ หัวใจลูกคนนี้แทบหยุดเต้น ช๊อคค่ะ กลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้า ร้องไห้อย่างไม่มีสติ ทั้งๆที่ก็ทำใจไว้แล้ว พี่สาวเอารถมารับ แบมนั่งเหม่อ น้ำตาไหลตลอด บอกกับตัวเองว่า พ่อแค่หลับๆๆๆ พอแค่นี้ดีกว่านะคะ ความรู้สึกเก่ามันเริ่มจะกลับมาอีกแล้ว วันที่ 28 มิถุนายน2552 ที่ผ่านมา เป็นวันเกิดของพ่อค่ะ "บ้านกลอนช่วยทำให้แบมกลับมายิ้มได้" ขอบคุณบ้านหลังนี้ที่มีแต่ความอบอุ่น
30 มิถุนายน 2552 11:16 น. - comment id 1008011
หวานจนอ่านจบปุ๊บ ใจก็ลอยหายไปเลย...
30 มิถุนายน 2552 13:03 น. - comment id 1008014
อาหมอ .. นัดปู่ลิงเป็นที่มั่นเหมาะหรือยังคะ แล้วอาหมอไปสวนผึ้งถูกมั๊ย ถ้าไปไม่ถูกมาตั้งต้นพร้อมกันก็ได้นะ พระราม 3. ทีนี้อาหมอยังไม่ได้โอนค่าที่พัก+ค่าอาหารมาให้เลยค่ะ ทวงๆๆๆ >>> ง่า... ครือว่า ยังไม่ได้ทำเรื่องขออนุมัติออกนอกบ้านจากคุณนายท่านเลยครับ และกำลังรอตารางเวรเดือนหน้าด้วย ว่าวันที่ 12 จะว่างไหม อย่างไรก็ตาม ... ถ้าจะไปด้วย คงต้องขับรถไปเอง ขับตามแผนที่ ที่ให้ไว้ ..ไม่น่าจะหลงนะครับ ส่วนเรื่องนัดทั่นจอมยุทธฯ นั้น ยังบ่ได้นัดเลย เนื่องจากว่า... เรื่องทั้งหมดจะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อคุณนายท่านอนุญาตแล้วเท่านั้น
30 มิถุนายน 2552 13:45 น. - comment id 1008028
รอยจูบประทับซับรอย น้ำตาไหลย้อยเปื้อนแก้ม แก้วตาดวงใจใสแจ่ม รอยแก้มน้ำตาแตมรอย เจ้าเป็นโซ่สายสัมพันธ์ พ่อแม่รวมกันเรียงร้อย โซ่สายแก้วใจเจ้ากลอย มือน้อยเกาะเกี่ยวกำลัง จูงจับก้าวเดินร่วมฝัน พ่อปันความทุกข์หยุดยั้ง ยามเจ้าเจ็บปวดพลาดพรั่ง พ่อยังฉุดลั้งยืนยง สัญญารอยจำย้ำจิต พ่อชิดเคียงเจ้าเฝ้าหลง รักผูกสัมพันธ์มั่นคง ยืนยงชั่วกัปชั่วกัลป์ ฟากฟ้าแสงส่องกำนัล พ่อปันแววใจปลอบขวัญ ยามทุกยามท้อรำพัน ปลอบขวัญด้วยแววแพรวดาว 25 เมษายน 2533 14.45 น. วินาที แรกที่ได้รับรู้ การจากไม่หวนกลับของพ่อ น้ำตาสองข้างแก้มกับเหือดแห้ง จางหาย ไม่มีแม้สักหยด จะไหลมาเปื้อนสองข้างแก้ม แต่ภายในกับรับรู้ว่า นี้ คือการจากลาชั่วชีวิต โดดเดียวในความรู้สึก ซับซึ้งในการสูญเสีย ครั้งแรก ก็คิดแปลกจังทำไมเราไม่มีน้ำตา แต่เปล่าเลย น้ำตาเจ้ากรรม มันไหลท่วมท้นเข้าไปในหัวใจ จนเต็ม แต่ไม่ทะลักออกมาเท่านั้น น้ำตาคงจะช่วย ให้เจ้าของแก้มทั้งสอง ไม่อ่อนแอให้ใครเห็น และช่วยกลั่นกรองให้หัวใจดวงนี้เข้มแข็งมีพลังยืนอยู่ในโลกนี้ได้ แม้จริงๆแล้ว น้ำตาตกในอย่างที่สุด การพลัดพรากจากลา สักวันก็มาถึงตัวเราเอง เราได้แต่รับรู้ว่า ท่านทั้งสอง มองลงมาจากฟากฟ้า ส่งแวววพลังมาต่อเติม ให้มีชีวิตอยู่ให้ได้ในโลกใบนี้เท่านั้น แต่ก็กระซิบฝาก, รอยสัญญา, ไปกับสายลม แสงแดด ถึงท่าน ลูกคนนี้ จะเดินตามครรลอง ที่ดีงาม มีแต่ความสุขค่ะ คุณอัลมิตรา
30 มิถุนายน 2552 15:29 น. - comment id 1008095
เป็นรอยสัญญา ที่ซาบซึ้งจังเลยครับ ไม่มีใครและอะไรที่จะยิ่งใหญ่ เท่ากับความรัก ของพ่อแม่ครับ
30 มิถุนายน 2552 17:33 น. - comment id 1008157
รอยนั้นจะประทับตรึงตราอยู่เหนือกาลเวลาเนาะ
30 มิถุนายน 2552 18:28 น. - comment id 1008192
ซาบซึ้งคับ
30 มิถุนายน 2552 18:33 น. - comment id 1008197
พ่อ กับแม่ยังอยู่ แต่ท่านก็ป่วย ทั้งสองคน จะดูแลท่านให้ดีที่สุดค่ะ
30 มิถุนายน 2552 19:43 น. - comment id 1008253
คุณsupers .. คืนนี้ต้องมาบอกให้ฝันดีอีกนะคะ คุณครูกระดาษทราย .. ตอนเล็ก ๆ อัลมิตรากลัวผีมาก (ตอนนี้ก็ยังมีอาการนี้อยู่) ตอนไปงานวัดยานนาวา จะมีทางลัดเดินตัดผ่านป่าช้าวัดดอน ตัวก็เล็กกว่าเขา ขาก็สั้นกว่าเขา คนอื่นเดินไม่รอกันเลย ดีที่พ่ออุ้ม .. บางทีก็ขี่หลัง จำได้ว่า พูดเล่น ๆ กัน .. ถ้าพ่อตายไปแล้ว ห้ามมาหานะ แบบว่ากลัวผี .. ไม่ว่าจะแบบเนื้อยุ่ยเป็นผีตาโบ๋หรือปกติ ก็ไม่เอา พ่อหัวเราะ .. และบอกว่า อืมม จะรักษาสัญญา และแล้วเมื่อถึงเวลาที่เป็นเช่นนั้นจริง อัลมิตรากลับไม่รักษาสัญญา อยากให้พ่อมาหา แต่พ่อก็คงมั่นกับสัญญาเสียจริง ไม่มาหาเลย คุณkirati .. เจ๋งไปเลย อ่านแล้วได้ความหมายดีมาก พ่อของอัลมิตราชอบอุ้ม ชอบกอด เวลานอนนะยิ่งจี้เส้นไปใหญ่ อัลมิตราจะเอานิ้วสอดไว้ในรังดุมเสื้อของพ่อ กันพ่อหาย แต่ตื่นมาทีไร พ่อก็หายไปทำงานทุกที ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมอัลมิตราพลาดทุกวัน คุณเทพธัญญ์ .. เปลี่ยนเป็นทำรูปให้สักชุด ก็ดีนะ ฮา.. คุณแก้วประภัสสร .. เพิ่งผ่านวันเกิดของคุณพ่อมาหมาด ๆ พ่อของอัลมิตรามีวันคล้ายวันเกิดหลังวันเกิดของอัลมิตรา 1 วัน ก่อนนั้น พ่อมักจะเลื่อนงานแซยิดให้ตรงกับวันเกิดของอัลมิตรา พ่อแอบบอกให้อัลมิตรารู้คนเดียวว่า .. ฉลองวันเกิดให้น่ะ อัลมิตราก็ชอบใจน่ะสิ รู้กันอยู่แค่พ่อกับลูก คือความลับค่ะ คุณชมพูภูคา .. ใจลอยหายไปไหนเอ่ย จะได้ตามไปสอยคืนค่ะ อาหมอ .. ป๊าดธ่อ แล้วอาหมอยังไม่ได้ส่งใบลาต่ออาหญิงเหรอ ต้องรีบเร่งแล้วล่ะ โดยเฉพาะปู่ลิง .. ปูเหลียวปู่ลิง ชิงกระโจนไปไหนซะก่อนค่ะ คุณดอกบัว .. คุณพ่อของคุณดอกบัวเดินทางล่วงหน้าไปก่อนพ่อของอัลมิตรา แต่ตอนนี้อัลมิตราก็มีคุณพ่ออุปถัมท์ 2 คนนะ ใจดีมาก ๆ เลย มีพุงอุ่น ๆ เหมือนกัน คนหนึ่งเป็นหลวงพ่อวัดป่าไปแล้ว ส่วนอีกคนยังคงเป็นนักวิทยาศาสตร์ป้วนเปี้ยนแถวนี้ กำลังเล็งหาคุณพ่อนักวิชาการอีกสักคน .. กะว่า เอาไว้ซุ่มซ้อมเถียงถกบูรณาการกันค่ะ คุณนักสืบไร้อันดับ .. ที่จริงแล้วต้องขอบคุณคุณมากกว่า ที่งานเขียนของคุณเป็นแรงบันดาลใจให้อัลมิตราได้เขียนเรื่องนี้ค่ะ คุณโคลอน .. เขาน่าจะจดจำอัลมิตราได้บ้างนะ ขอให้เป็นเช่นนั้นค่ะ คุณวิทย์ .. รักและดูแลท่านให้ดี ๆ นะคะ คุณใจปลายทาง .. แม่ของอัลมิตราแข็งแรงมาก ชอบทำนั่น ทำนี่ อัลมิตราต้องคอยห้าม อย่างเช่นวันตรุษสารท ก็ทำขนมเข่งแจกทั้งหมู่บ้าน อัลมิตรารึเป็นห่วง แต่แม่บอกว่า จะทำ ตอนนี้แม่เลี้ยงสุนัขไว้ อ้วนอย่างกะหมูแน่ะ ตะก่อน อัลมิตราล่ะผ๊อมผอม .. ๕๕๕
30 มิถุนายน 2552 20:54 น. - comment id 1008286
มาเอาที่ สุดท้ายครับ แวะเวียนชมผลงาน
30 มิถุนายน 2552 21:23 น. - comment id 1008310
แก้วประเสริฐ.
30 มิถุนายน 2552 21:36 น. - comment id 1008318
30 มิถุนายน 2552 22:30 น. - comment id 1008351
อ่านแล้วซึ้ง ทำให้คิดถึงพ่อครับ..
30 มิถุนายน 2552 23:47 น. - comment id 1008372
น้ำตาไม่ซึมมานานมากแล้ว อัลมิตรา ทำได้ยังไงตัวหนังสือพร่าไปหมดแล้ว
1 กรกฎาคม 2552 07:23 น. - comment id 1008424
คุณกวีน้อย .. ท้ายสุด ก็ไม่ใช่คนสุดท้าย นา .. คุณแก้วประเสริฐ .. คุณไม่ได้บ๊องสักหน่อย ทำไมชอบพรีเซนท์ตัวเองว่าบ๊อง นะ .. ความคิดอ่านของคุณก็สมกับวัยวุฒิ คุณวุฒิแล้วล่ะ อย่าคิดกังวลในเรื่องอื่น ๆ สิ สำหรับอัลมิตราเวลาลงกลอนแล้ว ก็ต้องรอให้จังหวะเวลาว่างจริง ๆ ถึงมาตอบ แต่อัลมิตราก็อ่านทุก ๆ คอมเมนท์นะ เอาใจใส่กับสิ่งที่คนอื่นแสดงความคิดเห็นมา คนเรามีการงานต้องรับผิดชอบ จะเล่นเน็ตทั้งทีก็อย่าให้เสียงาน เช่นนี้ใช่ไหมคะ ดังนั้น ยืนยันได้ว่า คุณไม่ได้บ๊องแน่นอน .. :) พูดถึงคุณกุ้งหนามแดง เดี๋ยวจะโทรหาล่ะ ส่วนนางฟ้าแสนสวย (กลายร่างจากนางแม่มดจมูกยาวแล้ว) เดินทางไปแน่นอนค่ะ แหมมมม .. ตื่นเต้นที่จะพบกับนางฟ้าอะดิ อัลมิตราเลยกลายเป็นส่วนเกินซะล่ะม๊างงงงงง คุณลิลิต .. อัลมิตราก็คิดถึงพ่อจังค่ะ คุณฤกษ์ .. :) อัลมิตราทำให้คุณคิดถึงพ่อ อัลมิตราทำให้คุณไม่คิดแกล้งอัลมิตรา แค่นี้อัลมิตราก็ดีใจแล้วล่ะ
1 กรกฎาคม 2552 20:25 น. - comment id 1008732
งานนี้เป็นลูกโซ่ตามกันมาหลายบ้าน ทำให้เห็นหลายๆมุมของความคิด
1 กรกฎาคม 2552 21:16 น. - comment id 1008779
1 กรกฎาคม 2552 21:39 น. - comment id 1008781
คุณยาแก้ปวด .. ใช่เลย เป็นจุดประสงค์ในการเขียนกลอนชุดนี้ด้วย คือในภาพเดียวกัน คนที่ยืนมองในต่างมุม ก็จะได้จินตนาการคนละแบบ เหมือนกับการต่อยอดทางความคิดอีกด้วย อัลมิตราชอบแบบนี้นะ คุณแก้วประเสริฐ .. วันนี้มีคนถามถึงคุณแก้วประเสริฐด้วยล่ะ เป็นเพื่อนร่วมงานของอัลมิตราเอง ถามว่า คุณไปราชบุรีด้วยหรือเปล่า พออัลมิตราตอบว่า ไป .. ก็ดีใจใหญ่เลย เขาบอกว่า ตอนแรกที่อยู่ในรถ คิดว่าเป็นผู้ปกครองของใครสักคน ตอนหลังมารู้ว่าเป็นสมาชิกบ้านกลอนไทย เขารู้สึกทึ่งและยินดีมาก อัลมิตราบอกเขาว่า คุณเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง เขาก็แปลกใจนะ ตรงที่ว่า อายุแตกต่างกันแล้วยังเป็นเพื่อนกันได้อีก อัลมิตราก็ย้ำว่า .. ได้สิ
23 กรกฎาคม 2552 21:12 น. - comment id 1018331
ร่องรอยแห่งความฝันวันแห่งหวงหา ดอกฟ้าก็แบ่งบานพบพานเพื่อนใจ อยู่หนแห่งทิศใดฝากไว้เพียงหัวใจ ถามว่าทำไมใจจึงห่วงหา.....คือศรัทธาในใจ .....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
