เฌอมาลย์

16 มิถุนายน 2552 22:46 น. - comment id 1001103

ที่1 อีกครั้ง ก่อนนอนจริงๆ อิอิ

ฮ่องเต้*

16 มิถุนายน 2552 23:00 น. - comment id 1001107

เจี๊ยก

มาไม่ทัน

มัวแต่ชน อิอิ

สนมฮุ่ย

16 มิถุนายน 2552 23:32 น. - comment id 1001125

ที่ 3 ก็ได้ มัวแต่ชงให้ฮ่องเต้

แมวเหลือง

17 มิถุนายน 2552 01:07 น. - comment id 1001133

โลกดูกว้างพรางตาวิทยาศาสตร์
อาจวิลาสบาดตาหาใดเหมือน
ไปได้ถึงซึ่งฟ้าหาดาวเดือน
ไม่เคยเยือนเรือนใจที่ในตัว

แจ้นเอง

17 มิถุนายน 2552 06:36 น. - comment id 1001139

สวัสดีค่ะคุณกุ้ง

ยกคอมไปซ่อมซะหลายวัน คิดถึงจัง

แวะมาอ่านกลอนดีมีสาระค่ะ

ครูกระดาษทราย

17 มิถุนายน 2552 07:25 น. - comment id 1001153

เห็ยด้วยอย่างที่สุดเลยค่ะ

วิทย์ ศิริ

17 มิถุนายน 2552 08:25 น. - comment id 1001195

เห็นด้วยมากๆคับ

โคลอน

17 มิถุนายน 2552 08:31 น. - comment id 1001199

นั่นสิคะ

โลกกว้างทางแคบ

ทางธรรม

อืมม

กรองแก้ว

17 มิถุนายน 2552 08:37 น. - comment id 1001201

โลกที่กว้างเพียงใดให้หยุดคิด
เพ่งพินิจทบทวนให้ถ้วยถี่
ทางนั้นแคบจริงหรือไม่ตรองให้ดี
ใช่อยู่ที่ใจหรือไม่จงใคร่ครวญ

หวัดดีพี่กุ้ง

ไร้อันดับ

17 มิถุนายน 2552 08:55 น. - comment id 1001206

โลกวัตถุเจริญไกลใครกำหนด
ออกเป็กฎเป็นกรอบเที่ยวครอบเขา
จิตสำนึกอยู่ในหัวใจเรา
หรือจะเอาไปทิ้งไม่อิงใจ..

สังคมช่วงนี้ เน้นวัตถุมากกว่าจิตใจ
ของคนในสังคม แต่ไม่ว่า
วัตถุจะเจริญไกลแค่ไหน
ก็ต้องขึ้นกับจิตใจผู้ใช้อยู่ดี
จริงไหมครับ  

เอื้องคำ

17 มิถุนายน 2552 09:44 น. - comment id 1001224

เมื่อโลกกว้างเบียดขวางจนทางแคบ
เป็นบทแบบแนบทางไว้หลากหลายสี
โลกเสกสรรค์ด้วยปัญญาบารมี
แต่ฤดีนี้เงื่อนงำแฝงอำพราง

คนกุลา

17 มิถุนายน 2552 10:00 น. - comment id 1001234

โลก..จึงว่าน่าชังดังที่เห็น
ธรรม..เคยเย็นดูร้างดังห่างเหิน
แปด...เปื้อนเชือนแชเหลียวแลเพลิน
ประการ..เกินต้องหอบธรรมมานำทาง

มาร่วมแจมครับ

bananaleaf

17 มิถุนายน 2552 12:27 น. - comment id 1001272

เห็นจริงดังนั้นค่ะคุณกุ้งก้ามกราม...

แวะมาชื่นชมผลงานสร้างสรรค์ค่ะ  

whitelily

17 มิถุนายน 2552 15:05 น. - comment id 1001357

ถูถต้อง   ถูกต้องแล้วคับ....

แก้วประภัสสร

17 มิถุนายน 2552 15:31 น. - comment id 1001370

โลกก้าวหน้าไปทุกอย่าง 
แต่ถดถอยทางธรรมะ จริงๆค่ะพี่กุ้งฯ

เพียงพลิ้ว

17 มิถุนายน 2552 15:48 น. - comment id 1001384

ขอให้โลกสดใสตลอดไปนะคะ
ไม่ว่ากว้างหรือแคบ สู้ๆนะคะ

ม่านดอย

17 มิถุนายน 2552 16:31 น. - comment id 1001432

สวัสดีงามๆยามบ่ายเจ้า คุณ กุ้งก้ามกรามกลอนงดงามและสื่อความหมายได้เยี่ยมยอด เจ้า แต้ๆเจ้าทุกวันนี้โลกเจริญแต่ด้านวัตถุ แต่ทางด้านจิตใจกลับเสื่อมลงๆ 

ขอให้หายเหนื่อยกับการงานวันนี้เจ้า

ลิลิต

17 มิถุนายน 2552 16:53 น. - comment id 1001451

โลกยิ่งเจริญก้าวหน้า..แต่จริยธรรม กลับถดถอย..จริง ๆ ด้วย..
..บทกลอนมีความหายครับ..

แมงกุ๊ดจี่

17 มิถุนายน 2552 21:43 น. - comment id 1001557

สวัสดีค่ะ


โลกกว้าง ทางแคบ แอบเหงา 

กุ้งก้ามกราม

18 มิถุนายน 2552 09:56 น. - comment id 1001641

 คุณเฌอมาลย์

ยินดีด้วยครับ ได้ที่หนึ่งก่อนนอน คงหลับฝันดีแน่ๆเลย 555


 คุณฮ่องเต้

ดึกๆดื่นๆยังซนกันอีกหรือ ระวังจะนอนไม่หลับนะครับ


 คุณสนมฮุ่ย

ขนาดมอมฮ่องเต้ แล้ว ยังพลาดตำแหน่งไปฉิวเฉียดครับ คราวหน้าต้องมอมให้หนักกว่าเก่าแล้วล่ะครับ
เพราะฮ่องเต้ดื้อแอลกอฮอล์แล้วล่ะ 555


 คุณแมวเหลือง

โลกดูกว้างพรางตาวิทยาศาสตร์
อาจวิลาสบาดตาหาใดเหมือน
ไปได้ถึงซึ่งฟ้าหาดาวเดือน
ไม่เคยเยือนเรือนใจที่ในตัว

........................

จึงละเลยใจตนจนหยาบกร้าน
ยุ่งกับการแข่งขันกันถ้วนทั่ว
เห็นแก่ตนปนอยู่ไม่รู้ตัว
คว่ามหมองมัวซ่อนเร้นตลอดเส้นทาง

ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆครับ


 คุณแจ้นเอง

สวัสดีครับคุณแจ้น 

คอมเสียคงหงุดหงิดน่าดูนะครับ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ


 คุณครูกระดาษทราย

ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆที่นำมาฝากนะครับ


 คุณวิทย์ศิริ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับ


 คุณโคลอน

ครับจุดประสงค์จะสื่อเช่นนั้นครับ 

แต่แต่งเองก็ยังงงเองอยู่น่ะครับ 

โดยเฉพาะวรรคจบ ยังงงๆอยู่เลยครับ 

555


 คุณกรองแก้ว

โลกที่กว้างเพียงใดให้หยุดคิด
เพ่งพินิจทบทวนให้ถ้วยถี่
ทางนั้นแคบจริงหรือไม่ตรองให้ดี
ใช่อยู่ที่ใจหรือไม่จงใคร่ครวญ

............................

เพราะใจคนล้นอบายอยู่หลายอย่าง
จึงเส้นทางสายธรรม์แสนปั่นป่วน
โลกวัตถุเน้นหนักที่ชักชวน
ความใคร่ครวญจึงลดหมดจากใจ

ดีจ้าน้องกรอง ขอบคุณครับ 5555


 คุณไร้อันดับ

โลกวัตถุเจริญไกลใครกำหนด
ออกเป็กฎเป็นกรอบเที่ยวครอบเขา
จิตสำนึกอยู่ในหัวใจเรา
หรือจะเอาไปทิ้งไม่อิงใจ..

.......................

โลกจึงกว้างสวยใสในความคิด
แต่ดวงจิตแอบซ่อนความอ่อนไหว
ศีลธรรมจึงห่างจางจากใจ
หากเจริญคู่กันไปได้คงดี

ขอบคุณครับ



 คุณเอื้องคำ

เมื่อโลกกว้างเบียดขวางจนทางแคบ
เป็นบทแบบแนบทางไว้หลากหลายสี
โลกเสกสรรค์ด้วยปัญญาบารมี
แต่ฤดีนี้เงื่อนงำแฝงอำพราง

.............................

เมื่อต่างคนต่างแย่งต่างแข่งขัน
ต่างเร่งรุดหมายมั่นเร่งกันสร้าง
แน่นขนัดฝูงชนล้นเส้นทาง
โลกยิ่งกว้างทางยิ่งแคบแทบหมดทาง

ขอบคุณครับ


 คุณคนกุลา

โลก..จึงว่าน่าชังดังที่เห็น
ธรรม..เคยเย็นดูร้างดังห่างเหิน
แปด...เปื้อนเชือนแชเหลียวแลเพลิน
ประการ..เกินต้องหอบธรรมมานำทาง

..............................

โลก...ธรรมแปดประการพระท่านสอน
สวย...แต่ร้อนมนุษย์ชนจะหม่นหมาง
ด้วย...ศีลธรรมงามสรรพประดับวาง
เรา...ควรสร้างภูมิรู้เข้าสู่ใจ

ขอบคุณครับ


 คุณใบตอง

ขอบคุณนะครับ  เห็นห่างหายไปนาน

เพิ่งเห็นในช่วงนี้แต่ยังไม่ได่ไปทักทายกัน

ก็ขอบคุณมากครับที่มาเยี่ยมเยียน



 คุณลิลลี่สีขาว

ขอบคุณมากครับ



 คุณหนูแบม

แม่นแล้วเด้อ โลกจึงวุ่นวายน่ะครับ 



 คุณเพียงพลิ้ว

โลกสดใสหรือไม่อยู่ที่เรารังสรรค์กันนะครับ

สู้เสมอมาครับ สู้ๆเช่นกันนะครับ 555


 คุณม่านดอย

เพราะเช่นนั้นจึงเกิดแรงบันดาลใจให้เขียนน่ะครับ  ขอบคุณนะครับ


 คุณลิลิต

มนุษย์เราจึงควรพัฒนาด้านจิตใจควบคู่กันไปน่ะครับ โลกจึงจะสวยงามจริงๆ
ขอบคุณครับ


 คุณแมงกุ๊ดจี่

โลกกว้าง ทางแคบ แอบเหงา 

ไม่ต้องแอบหรอกครับ เพราะคนส่วนใหญ่ค่อนข้างจะตัวใครตัวมัน 

ยกเว้นในบ้านกลอนแห่งนี้ยังห่วงใยกันเสมอครับ

เฌอมาลย์

18 มิถุนายน 2552 16:55 น. - comment id 1001845

โลก...จึงงามตระการด้านวัตถุ
กว้าง...บรรลุเพลิดเพลินเกิดยั้งหยุด
ทาง...ธรรมกลับเสื่อมจากใจมนุษย์
แคบ...จนสุดหาทางก้าวย่างเดิน

โลก...จึงร้อนยิ่งกว่าเตาที่เผาผลาญ
คว้าง...ตระการเพียงคำพร่ำสรรเสริญ
ทาง...ทุกหนปนขวากยากเผชิญ
ไกล..เหลือเกินจักค้นดั้นด้นไป

..เมื่อคืนนอนฝันดี อิอิ เพราะที่1 นี่เอง 
 
 
  

somebody

18 มิถุนายน 2552 17:36 น. - comment id 1001878

จะเรียกว่า
เจริญแต่วัตถุแต่จิตใจกลับเสื่อมถอย
ได้รึเปล่าค่ะ

รัมณีย์

18 มิถุนายน 2552 23:23 น. - comment id 1001977