โลกใบนี้คือเวทีที่ยิ่งใหญ่ สวมหน้ากากคนละใบให้เสแสร้ง มอบบทบาทหน้าที่นำแสดง ละครแห่งชีวิตลิขิตวน ต่างหยามเหยียดเย้ยหยันกันไม่สิ้น แย่งกันกินแย่งกันอยู่ดูสับสน โลกทั้งใบต่างคว้าไขว่ในมือตน ต่างดิ้นรนต่างลีลาพาเศร้าทรวง โลกนี้คือละครที่ยอกย้อน มีทุกบททุกตอนให้ห่วง-หวง ชั่วชีวิตหมุนผ่านตามกลลวง ไม่เหลือช่วงคืนกลับนับชั่วกาล โลกใบนี้มีม่านแห่งชีวิต คอยเปิด-ปิดสัจธรรมดับสังขาร เกิด-แก่-เจ็บล้วนเป็นบริวาร อีกไม่นานร่างดับกับผืนดิน โลกผุดผ่องตระการม่านความสุข แล้วจัดฉากความทุกข์-สุขถวิล โลกละครต่างสมมุติกันจนชิน เหลือสิ่งใดให้ยลยิน..เมื่อสิ้นใจ
ละคร
4454
14
0
13 มิถุนายน 2552 15:47 น. - comment id 999214
มาฟังเพลงเพราะๆ และกลอนความหมายดีๆ ครับ *---*
13 มิถุนายน 2552 15:50 น. - comment id 999218
โห ! ว่าจะจองที่ 1 มีคนเร็วกว่า
13 มิถุนายน 2552 15:55 น. - comment id 999228
สวัสดีค่ะ คุณพิม... ทุกคนต้องแสดง...
13 มิถุนายน 2552 16:03 น. - comment id 999235
นี่แหละจ้า ชีวิตจริง ก็อิงนิยาย อิงละครเนาะเจ้า
13 มิถุนายน 2552 16:18 น. - comment id 999259
ล้วนเป็นสมมุติ เป็นสมมุติที่ยาวนาน แต่ไม่นิรัดร์ สวัสดีครับ
13 มิถุนายน 2552 16:35 น. - comment id 999272
ชอบฟังเพลงเก่าเหมือนกันนะ...ฟังแล้วได้อารมณ์ดีทีเดียว
13 มิถุนายน 2552 17:02 น. - comment id 999278
โลกนี้คือละครสะท้อนจิต.. ช่วงชีวิตบทบาทพลาดถลำ ติดในบ่วงวังวนวงเวียนกรรม จึงชอกช้ำเจ็บแปลบแทบขาดใจ จบละครตอนไหนได้คลายเศร้า จบเรื่องเก่าบทแจ้งแถลงไข ฉากชีวิตโศกสลับจะดับไป พร้อมกับลมหายใจที่ขาดตอน ถึงวาระสุดท้ายสายลมสิ้น ร่างกลบดินสิ้นสลายทุกข์ถ่ายถอน ฉากชีวิตปลิดปลงลงม้วยมรณ์ จบละคร..ชีวิตปิดฉากเอย
13 มิถุนายน 2552 17:07 น. - comment id 999280
โลกคือละครโรงใหญ่ใช่แน่แท้ ย่อมผันแปรเปลี่ยนไปไม่เที่ยงหนอ ทุกชีวันนั้นอุบัติต่างเผ่ากอ ถ้ารวมใจเป็นหนึ่งก็จะดีงามคิดถึงคุณพิมค่ะ ให้ขอ้คิดมากมายเลยค่ะ
13 มิถุนายน 2552 17:15 น. - comment id 999286
โลกนี้คือละคร..ต่างคนก็ต่างแสดงไปตามบทบาทตัวเอง.ว่ากันไป...
13 มิถุนายน 2552 18:12 น. - comment id 999320
ถ้าโลกคือละคร ตอนนี้เราสวมบท อะไรกันอยู่ แล้วพอใจกับบท ที่เราแสดงอยู่หรือเปล่า ขอให้มีความสุขครับ
13 มิถุนายน 2552 18:48 น. - comment id 999330
เปรียบเทียบได้ดีมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วได้แง่คิดหลายอย่างจริงๆ ไม่ว่าบทที่ได้จะดีจะเด่นแค่ไหน ก็มีจุดจบเหมือนกันทุกคน ซึ้งมากๆ เพลงของคุณสุเทพ เพราะมากค่ะ ชอบมาก
13 มิถุนายน 2552 18:53 น. - comment id 999333
โบราณบอกว่าดูละคร แล้วให้ย้อนกลับมาดูตัว เองค่ะ...
13 มิถุนายน 2552 19:35 น. - comment id 999348
รู้ว่าแต่ละระลอก เย้าหยอกโยนยุคหยุดอยู่ กับบทเพลงขานกาลฤดู ค่อนเคลื่อนไปสู่อีกยุค
13 มิถุนายน 2552 19:56 น. - comment id 999351
โลกคือละคร ตัวละคร คือ คน เดินทางวกวน สับสนจนใจ
13 มิถุนายน 2552 20:54 น. - comment id 999404
ตอนนี้พี่ยาเล่นบทขี้เมาอยู่ เด่วคงม่องไวไวแน่ อิอิ
13 มิถุนายน 2552 22:00 น. - comment id 999453
โลกแม้ใหญ่เพียงใด ก็ยังเป็นเวทีให้ชีวิตดำเนินไป ตามกาลเวลา....
14 มิถุนายน 2552 08:49 น. - comment id 999525
แค่ผ่านมารับบทโศกโลกหยิบยื่น ผ่านวันคืนค้นพบมายาฝัน ต่างใฝ่คว้าอยากได้บทรักมหัศจรรย์ แท้บทนั้นชั่วพริบตาต้องลาโรง ด้วยรักมากมายค่ะ พี่พุด
14 มิถุนายน 2552 09:30 น. - comment id 999540
เกิดเป็นคนได้..ก็นับว่าดีแล้ว.. ทำดี ฝากดีเอาไว้ค่ะ คิดถึงนะ..สายๆจะเข้าโรงเรียนแล้ว
14 มิถุนายน 2552 11:03 น. - comment id 999562
สวัสดีงามๆยามสายเจ้าน้องหล้า"พิมญดา"
14 มิถุนายน 2552 21:57 น. - comment id 999850
แวะมาทักทายครับพิมญดา โลก คือ ละครฉากใหญ่ครับ ใช้ชีวิตในโลกใบนี้ให้คุ้มนะครับ....มีคว่มสุขในการใช้ชีวิตนะครับ..พิม
14 มิถุนายน 2552 22:08 น. - comment id 999858
น่าจะเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่ คุณพิมจังเขียนกลอนพระธรรมคำสอน เขียนได้ดีมากคับ น่าติดตาม เพิ่งเปิดเวป ก็เลยเพิ่งอ่านเจอ
15 มิถุนายน 2552 10:20 น. - comment id 1000077
ถนัดบทนางร้ายค่ะ
15 มิถุนายน 2552 11:17 น. - comment id 1000105
15 มิถุนายน 2552 12:50 น. - comment id 1000169
ค่ะ โลกนี้คือละคร ที่ตัวเราเองต้องเขียนบทและกำหนดการแสดงเองค่ะ แต่ต่างจากละครตรงที่ ไม่สามารถเทคใหม่ได้ค่ะ หากสิ่งใดทำผิดไปจะลบล้างไม่ได้ แต่ก็สามารถที่จะปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงได้ หากรู้สึกและสำนึกผิดค่ะ ทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้นเสมอๆ หากทำดีตอนจบละครก็ดีค่ะ หากทำไม่ดีตอนจบละครก็จะเศร้าเช่นกัน แนวคิดการนำเสนอเยี่ยมค่ะคุณพิมญดา
15 มิถุนายน 2552 13:28 น. - comment id 1000213
บางครั้งก็รู้สึกเหนื่อยกับบทที่กำลังแสดงอยู่ค่ะ แต่งได้ดีมากค่ะ
15 มิถุนายน 2552 20:17 น. - comment id 1000389
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ บทบาทการแสดงก็ยังไม่สิ้นสุด แต่เราก็เลือกที่จะแสดงบทบาทในชีวิตจริงได้ค่ะคุณพิมนารีฝากรอยยิ้มพิมพ์ใจไว้ให้เธอ ดอกบัวเพื่อนพิมนารี
16 มิถุนายน 2552 07:26 น. - comment id 1000521
ปรบมือให้จ๊ะ...เปลี่ยนแนวก็เก่งน๊า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
