วังเวงวิเวกว้า พสุธาดาราหาว พัชรพิเชียรดาว สุกสกาวพราวนภา ราตรีดิถีสวัสดิ์ วายุพัดรัดเวหา ฉวยฉาบคาบเมฆา วลาหกตกโปรยปราย วสันตดิลก รัชนกกนกหมาย โสมแขแพรพรรณราย เฉิดฉายนภาโพยม บุปผามาลาเปลี่ยว แดดวงเดียวเดี่ยวชโลม เหิมหวลยวลยลโฉม ส่องแสงโคมโสมแสงจันทร์ จันทร์ส่องคะนองสวาท ดารดาษสาดแสงบุหลัน เพริศพริ้งนงพะงัน ระจันทร์แจ่มเจื้อยแจ้ววจี มาลัยบุษบงกช ฤทัยสลดโอ้อิตถี สมสู่วิมานฉิมพลี เปรมฤดีกามีนภดล สังเวยบุรุษเพศ ชลเนตรอัสสุชล หลั่งรินรดกมล ในวังวนอเวจี
13 มิถุนายน 2552 14:42 น. - comment id 999150
เกือบชินค่ะ
13 มิถุนายน 2552 17:17 น. - comment id 999289
ถ้าเหงาบ่อย ๆก็ชินไปเองแหละ..แต่ถ้าเหงาบ่อย ๆ ก็คงจะไม่ดีแน่ครับ ..เข้ามาให้กำลังใจ.
15 มิถุนายน 2552 10:46 น. - comment id 1000096
สวัสดีค่ะ กับความเหงาเดี๋ยวก็ชินค่ะ เป็นเพื่อนกับความเหงามันก็ดีไปอีกแบบนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ