ย้อนรอยไปในอดีตดั่งกรีดเฉือน ยังย้ำเตือนความเจ็บเคยเหน็บหนาว เมื่อคิดย้อนจำภาพเก็บ...เจ็บทุกคราว จิตยิ่งร้าว...กับวันคืน...สะอื้นตรม... กาลเวลาผันผ่านไปแม้นใจเปลี่ยน แต่วนเวียนเก็บภาพเก่ามาเศร้าขม ไม่เคยเลือนเรื่องเลวร้ายมิคลายปม ชีพระทมจมทุกข์เข็ญปล่อยเป็นไป... ผ่านสามร้อยหกสิบห้าวันลาร้าง ถูกคนสร้างรอยบาดแผลยากแก้ไข กลายเป็นปมขมขื่นผิด...เกาะติดใจ คอยหวั่นไหว...อยู่เสมอยังเผลอจำ... เหมือนอยากลืมยิ่งกลับจำย้ำความคิด คล้ายชีวิต...หลงติดจั่นหวาดหวั่นช้ำ ไม่เคยเลือนเรื่องเก่าเก่าเฝ้าเตือนย้ำ รอยกระทำ...ในวันวาน...เคยผ่านมา...
12 มิถุนายน 2552 05:06 น. - comment id 998407
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ เศร้าเหมือนกันเลย
12 มิถุนายน 2552 07:08 น. - comment id 998412
อยากจำ กลับลืม.. อยากลืม กลับจำ.. มาทักทายและเป็นกำลังใจให้กันค่ะ
12 มิถุนายน 2552 09:29 น. - comment id 998435
สวัสดีค่ะ สำหรับบางคนบางเรื่อง ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลามากแค่ไหนที่จะลบเลือนไปได้ แต่สำหรับตัวเองแล้ว ความเจ็บปวด ณ วันนี้ ผ่านไปก็เกือบสองเดือนแล้วค่ะ ความเจ็บปวด และน้ำตาได้เลือนหายไปแล้ว ที่เหลืออยู่ก็มีเพียงแค่ความทรงจำค่ะ ตอนแรกคิดว่าจะต้องเจ็บปวดทรมานไปจนวันตาย แต่สุดท้าย เมื่อเรามีกำลังใจและมีสติ เราก็จะผ่านมันไปได้ค่ะ ถ้าเราคิดได้เร็วก็จะเป็นผลดีกับตัวเอง แม้ตอนนี้จะยังมีคิดถึงภาพเก่า เวลาที่เคยผ่าน สถานที่ที่เคยไปด้วยกัน แต่ความเจ็บปวด นั้นก็เลือนหายไปแล้ว เทคนิคที่สำคัญ คือ คิดถึงพ่อกับแม่คะ พ่อกับแม่คงไม่สบายใจและไม่ชอบใจนัก หากเราจะปล่อยให้ชีวิตของเราจมปลัก และเศร้าสร้อยอยู่กับใครก็ไม่รู้ จึงทำให้มีกำลังใจที่จะรักตัวเองมากกว่าที่เคยรัก หาอะไรทำเพื่อให้ใจได้สงบขึ้น แล้วเราก็จะลบเลือนมันไปเองคะ อีกอย่าง คิดเปรียบเทียบกัน ระหว่างที่มีเขา กับที่ไม่มีเขา แบบไหนที่เราจะรู้สึกดีเป็นตัวของตัวเองที่สุด และมีความสุขที่สุดค่ะ เมื่อพบคำตอบแล้วก็ไม่ต้องคิดเลย ว่าจะทำไงต่อไป ยังไงก็จะขอเป็นกำลังใจให้เสมอๆนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
12 มิถุนายน 2552 10:01 น. - comment id 998456
อย่าเศร้าไปเลยนะ....อย่างน้อยบางปีก็มี 366 วันนะ...อิอิ
12 มิถุนายน 2552 10:54 น. - comment id 998473
... อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน.... แต่ทุกข์ความ ขมขื่น ยังเพรียกหา ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้ ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ
12 มิถุนายน 2552 11:05 น. - comment id 998480
ปรารถนาอื่นใดเทียมเท่าปรารถนาดี ลืมวันร้ายๆ คิดถึงวันดีๆ นะ น้องสาวคนดี ห่วงใยเสมอ
12 มิถุนายน 2552 11:09 น. - comment id 998483
ปีเดียวเอง..นะ มันก็แค่ 52 สัปดาห์ มันก็แค่ 12 เดือน จะให้มันลืมง่าย..เหมือปลา..นะ มันยากอยู่นะ สู้ต่อไป...
12 มิถุนายน 2552 11:48 น. - comment id 998501
กลอนมีความหมาย.. อยากลืมกลับจำ ..เพลงนี้ก็เพราะครับ
12 มิถุนายน 2552 11:56 น. - comment id 998502
จากนี้ไปมีเวลาอีกตั้งเยอะที่จะเริ่มนับหนึ่งใหม่จริงมั๊ยจ๊ะ
12 มิถุนายน 2552 12:51 น. - comment id 998536
สวัสดีงามๆยามเที่ยงเจ้า คุณแมงกุ๊ดจี่ เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะเจ้า น่าคนดีสู้ๆๆต่อไปนะ เห็นภาพน้ำตาแล้วน่าสงสารจัง ขอมอบผ้าไว้ให้เช็ดน้ำตาเสียนะเจ้า
12 มิถุนายน 2552 12:57 น. - comment id 998541
สวัสดียามบ่ายค่ะ กลอนมีความหมายดีจัง แต่ก็เศร้าลึกทีเดียว เป็นกำลังใจให้นะคะ
12 มิถุนายน 2552 14:37 น. - comment id 998603
ก็ไม่ลืม ไม่จำ....ยากไร ผ่านให้ถึง36500 วันสิ ...ง่ายกว่าไหม
12 มิถุนายน 2552 15:30 น. - comment id 998643
เป็นอย่างไรบ้างน้องสาว อาการดีขึ้นมั้ยจ๊ะ อย่ายกของหนักหล่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะ พี่ๆและน้องหล่อๆแถวนี้เป็นห่วง อิอิ
12 มิถุนายน 2552 16:01 น. - comment id 998664
นี่แหละค่ะหัวใจคนเรา สิ่งที่ควร และไม่ควร บางทีมันก็ปนกันไปหมด.... รักษาสุขภาพด้วยนะจ้ะน้องสาว.....
12 มิถุนายน 2552 16:45 น. - comment id 998697
ผ่านแล้วผ่านเลยนะคะ อย่าย้อนคืน
12 มิถุนายน 2552 19:20 น. - comment id 998766
ปล่อยความเจ็บไปกับสายลม เลิกคิดมาก อะไรก็ตามที่สื่อถึง"เขาคนนั้น" ทำลายทิ้งเสีย .... หาอะไรทำ อย่าไปคิดมากครับ ยิ่งคิดมาก ยิ่งเสียใจ ยิ่งเจ็บ
12 มิถุนายน 2552 19:55 น. - comment id 998784
ก็จำเฉพาะสิ่งดีงามเมื่อครั้งที่ยังรักชอบกันก็พอ ส่วนอื่นที่ไม่ดีคืนเขาไปเลย เป็นกำลังใจให้คับ
12 มิถุนายน 2552 20:56 น. - comment id 998831
ถ้าลืมไม่ได้ ก็ขอให้เก็บไว้เป็นบทเรียนจ้า คิดถึงนะ
12 มิถุนายน 2552 22:27 น. - comment id 998902
บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม.. ...บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ.. go ahead..your life must go on แวะทักทายค่ะ
12 มิถุนายน 2552 22:33 น. - comment id 998908
สวัสดีค่ะ คุณอนงค์นาง... ขอบคุณกำลังใจงามค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณแก้วประภัสสร... บางอย่างเหมือนยิ่งฝืนยิ่งเจ็บ ขอบคุณค่ะ คุณแก้วประภัสสร... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณซัมบอร์ดี้... บางอย่างก็ไม่เป็นอย่างที่คิดเนาะ แม้ผ่านไปนาน แต่ความรุ้สึก และหัวใจยังเป็นเช่นเดิม... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ จอมปาด... ความเศร้ากับเรื่องราวที่สาหัสที่สุดในชีวิต มันก็ทำให้เราลืมไม่ลง ยิ่งอยากลืมเท่าไหร่ยิ่งเจ็บเท่านั้น ขอบคุณจอมปาดค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่แทนคุณแทนไท... เพราะอดีตที่ผ่านพร้อมกาลนั้น ไม่มีวันหวนกลับยิ่งสับสน ข้างในหัวใจรุ้มร้อนยิ่งร้อนรน อยากหลุดพ้นหนีห่างอย่างถาวร... แต่ท่ามกลางความรู้สึกยังนึกถึง เหมือนตราตรึงเนิ่นนิ่งดั่งสิงขร รอยอดีตเคยเจ็บจ่มตรมร้าวรอน ไม่อาจถอนรอดอดีตที่กรีดใจ... แม้กาลนั้นจะผ่านผันกี่วันเลือน แต่ยังเตือนทรงจำย้ำหวั่นไหว รอยเปอะเปื้อนเป็นคราบฉาบทาไว้ ไร้สิ่งใดเลือนลบแม้ทบทวน... ขอบคุณพี่แทน....นะค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่สาวคนดี... ขอบคุณปรารถนาดี ของพี่สาวคนดี ที่มอบให้มาค่ะ คิดถึงและเป็นห่วงเสมอ รักษาสุขภาพนะค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณเพชรพรรณราย... เราจะผ่านมันได้ด้วยความเข้มแข็งใช่มั้ยค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณเพชรพรรณราย... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณลิลิต... บางสิ่งในใจคนเราก็ยากจะลืม... ขอบคุณค่ะ คุณลิลิต.. = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณฝน... จริงแล้วนับหนึ่งใหม่ตั้งแต่ 1 มิถุนายน ปีที่แล้วค่ะ เพียงแต่มาเปิดเจอ...บันทึกเล่มที่เคยเขียนไว้ อ่านแล้วมันก็ทำให้ ความรู้สึกนั้นกลับมาค่ะ ขอบคุณคุณฝนนะค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณม่านดอย... ขอบคุณสำหรับผ้านุ่ม ๆ ค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ Geni3 ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณตา. คุณตาทำเป็นตัวอย่างได้ป่าวค่ะ แล้วมะกรูดจะทำตามค่ะ อิอิ ขอบคุณค่ะ คุณตา. = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ ฮ่องเต้... สำหรับอาการก็ดีขึ้นเป็นลำดับ... ถ้านั่งนานจะชาปลายเท้าค่ะ ต้องลุกเปลี่ยนอริยาบทบ่อย ๆ ขอบคุณค่ะ คิดถึงนะค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่สาวรี... บางอย่างเราเองก็ไม่เข้าใจ...ว่าทำไมใจจึงคิดปนไปหมด.. ขอบคุณค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่สาวจ๋า... ผ่านแล้ว ผ่านเลย พอดีไปหยิบบันทึกลืมหนึ่งมาอ่าน อารมณ์มันเศร้า มันเจ็บ เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเลยล่ะ... ขอบคุณค่ะพี่สาวจ๋า.. = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ ด๊ากเน็ต_ฮีโร่... ก็แค่เก็บมาทบทวน ความรู้สึกตอนนั้น... แต่ว่า...มันก็เหมือนจริง เหมือนเพิ่งเกิดขึ้น... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณวิทย์ ศิริ... ขอบคุณค่ะ บางครั้งก็เจ็บกับสิ่งที่เลือกจำค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ คุณวิทย์ ศิริ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ น้องเฌอ... บันทึกหนึ่ง ทำให้หวั่นไหวได้ปานนี้... คิดถึงค่ะ จู๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ bananaleaf..... บางสิ่งก็เจ็บจนไม่อาจลืม... ขอบคุณค่ะ คุณbananaleaf....
13 มิถุนายน 2552 01:35 น. - comment id 998980
""" เอาใจช่วยจ้า โอ๋ๆๆๆๆๆ...ใจดีๆนะ.... ที่ภูพานมีถ้ำหลายถ้ำเชียว เหมาะกับการหลบพักใจ..นะ
13 มิถุนายน 2552 12:23 น. - comment id 999091
สวัสดีค่ะ คุณตา. คุณตาทำเป็นตัวอย่างได้ป่าวค่ะ แล้วมะกรูดจะทำตามค่ะ อิอิ ขอบคุณค่ะ คุณตา. ......... ธ่อ ยากไรฟะ ทำทุกวันอยุ่แล้นนน อิอิ ตอนนี้ก็มาถึง29,200---วันและ- มันจะยากอะไรไหนกันเล่า หาเรื่องด่าดินฟ้าอากาสไปตามเรื่องตามราว ดีกว่าไปจำหรือไม่ลืม เรื่องคอควายนอหนู...มารยุ่ง ชื่อก็บอกว่าค นไง. ว่าแบบนี้มีคนแอบตาค้อนตาคว่ำ ปากขมุบขมิบแน่ๆ555555
13 มิถุนายน 2552 14:17 น. - comment id 999122
^ ^ ^ ขี้โม้จริงๆ เดี๋ยวจะโดน
13 มิถุนายน 2552 16:19 น. - comment id 999260
สวัสดี วันหยุดค่ะคุณตา. นู๋รู้แระ คุณตาหมายถึงใคร ที่จะมอบค้อน แต่ว่าก็ว่า รับทันป่าวค่ะ ฆ้อนวงเบอเร่อ... สวัสดีค่ะ คนดื้อ... คุณตากำลังให้พร ไม่ธุจ้า รับไว้ร่า.... เค้าคิดถึงนะตะเอง...