ห้วงคำนึงคิดถึงสิ่งที่ผ่าน หาเหตุที่ร้าวฉานในใจฉัน อยากจะรู้มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่กัน พอจับได้ก็กลายเป็นร้าวรอน นึกถึงวันแรกที่พานพบประสบรัก ใจเต้นตึกตั๊กเมือเธอบอกรักฉัน เหมือนตัวลอยล่องเคว้งคว้างพลัน ลืมสิ้นทุกสิ่งอย่างเหลือเพียงเธอ จวบจนสิ้นปีที่สี่เข้าสู่ปีที่ห้า ความรู้สึกเริ่มอ้างว้างธอห่างเหิน จากทุกวันเย็นย่ำมาพบเจอ กลับเป็นเว้นวันเจอและนานวันมา ครั้นโทรไปหาเธอว่าฉันแสนรำคาญ คอยแต่ถามซ้ำซ้ำว่าอยู่ที่ไหน ไม่เคยถามว่าฉันรู้สึกเป็นอย่างไร เมื่อถูกปล่อยทิ้งไว้อย่างเดียวดาย ๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙
10 มิถุนายน 2552 07:44 น. - comment id 997425
โทรไปหาตอนไหนก็ไม่ว่า เพียงแต่อย่าโทรมาเวลาสอน อีกเวลาที่สำคัญคือฉันนอน ขอบังอรโทรได้ไม่รำคาญ
10 มิถุนายน 2552 09:38 น. - comment id 997471
ส่งกาแฟมาให้จ้า หายง่วงแล้ว กลับมาแก้ทั้งบนทั้งล่างเลยนะคะคนเก่ง คริ คริ อ้อๆ วันหลังซื้อจานดาวเทียมให้ไปเลยนะ จะได้รู้ว่าทำงานจริงๆ
10 มิถุนายน 2552 10:02 น. - comment id 997485
สวัสดีค่ะ ความคิดเป็นสิ่งที่อันตรายเสมอค่ะ ต้องระวังและมีสติอยู่ตลอดเวลานะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
10 มิถุนายน 2552 10:07 น. - comment id 997492
คิดได้เยอะเลยนะคะวันว่างๆ
10 มิถุนายน 2552 10:44 น. - comment id 997520
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
10 มิถุนายน 2552 11:00 น. - comment id 997530
กลับมาแก้ทั้งบนทั้งล่างเลย เพิ่งจะรู้นะค่ะพี่สาวแบม ชอบแก้ทั้งบนและล่าง วนหน้ามาช่วยแก้ด้วยกันนะค่ะอย่าคิดมาก แก้กลอนนะค่ะ
10 มิถุนายน 2552 11:06 น. - comment id 997533
55555 แหมๆๆๆ ก็แก้กลอนสะจิค๊า คร้ายยจะให้แก้อย่างอื่นง่ายๆ ไม่ยอมๆๆ ก๊ากๆๆๆ
11 มิถุนายน 2552 05:21 น. - comment id 997961
ว่างเสมอแต่เธอโทรฉันไม่รับ เบื่อหน่ายกับคำถามซ้ำอยู่ไหน ฉันอยู๋กับคนที่รักดังดวงใจ และจะไม่กลับไปให้เจอะเจอ ล้อเล่นจ้า แวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีนะคะ