วันไกลบ้าน

นายบอม

วันไกลบ้าน
ออกเดินทางมาเรียนด้วยเพียรพาก
เดินออกจากบ้านเกิดจิตคิดหวั่นไหว
เพื่อเข้าสู่เมืองฟ้าอมรไทย
ออกเดินไปสู่รั้วเขียวเขียวกลางกรุง
เป็นวันแรกที่จำพรากไปจากบ้าน
คิดถึงวันวานวานที่เคยอยู่ 
ในวันนี้จักต้องจากหันมาดู
บ้านที่อยู่มองมาข้าหวั่นใจ
ด้วยถิ่นใหม่ไกลจากบ้านที่เกิด
ถิ่นกำเนิดบ้านพ่อแม่ของฉัน
จะไปเรียนเพียรศึกษาไม่นานวัน
รอวันนั้นฉันกลับมาหาบ้านเรา
นั่งคิดถึงวันแรกที่จากบ้าน
น้ำตาพาลหลั่งรินลงมาได้
คิดแล้วเศร้าเราจากพ่อแม่ไป
แล้วใจมันสั่นกลั่นเป็นน้ำตา
ย้อนอดีตวันที่ออกจากบ้านมาเรียนในรั้วเขียวเมื่อเดือนพฤษภาคม 2538				
comments powered by Disqus
  • กวีเดินดิน

    7 มิถุนายน 2552 22:27 น. - comment id 996469

    จากบ้านมาด้วยใจอันเด็ดเดี่ยว
    สายลมเคี่ยวหัวใจให้เข้มแข็ง
    ต้องพบเจอพายุปัญหาแรง
    ต้องแสดงให้เห็นความอดทน
    
    ทุกหยาดหมึกเขียนด้วยความมานะ
    อุสาหะพาเพียรต้องฝึกฝน
    ถึงฟ้าดับน้ำไหลเหือดสายชล
    เราต้องทนยิ้มสู้คู่ดวงใจ
    
    
    
    มาชื่นชมความมานะ   ของคุณบอมค่ะ
    3.gif36.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 มิถุนายน 2552 23:06 น. - comment id 996504

    นั่งคิดถึงวันแรกที่จากบ้าน
    แสนร้าวรานหนักหนาคราไกลห่าง
    ทั้งพ่อแม่แก่เฒ่าเฝ้าลาร้าง
    เพื่อมาสู่หนทางก้าวหน้าไกล
    
    11.gifจำได้ว่าเคยจากบ้าน ตอนเข้า ม.1  เศร้ามาก น้ำตาไหล  กลางคืนนอนละเมอคิดถึงบ้าน (เพื่อนที่นอนด้วยกันเล่าให้ฟัง) ยังงงเลยเป็นไปได้ขนาดนี้หรือเรา (ปล.ขอให้คุณสมหวังในเรื่องการเรียน และได้กลับไปหาคุณพ่อคุณแม่คุณพร้อมใบประกาศนียบัตรนะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน