ตะวันลับขอบฟ้าดั่งฟ้าพราก ใจไหววาบวิบวับดุจแรงหาย ร่างคนเคยชิดเชยมิรู้คลาย เดินจากสายคลองจักษุมิหวนคืน ด้วยเราสองคล้องเกี่ยวในวันเก่า คณาต่างรุมเร้ารักเริ่มฝืน ยิ่งอยู่ยากมากนานพานกล้ำกลืน วิเคราะห์คลื่นอารมณ์ที่บ่มปม จากปัญหามองปัญหาหาสาเหตุ สร้างขอบเขต รัก - ร้าง ฤาขื่นขม ยิ่งนานวันสัมพันธ์ไม่ภิรมย์ เลยต้องข่ม ลาร้าง ทางแยกไกล ก่อนกลับกลายสู่ศัตรูก่อนรู้สึก ถลำลึกกว่าทันอารมณ์ไหว ก่อนก้าวเกลียดอาฆาตจองเวรไป ขอหยุดไว้เพื่อชีวิตที่ยาวยง ถามหัวใจไว้ว่าเสียใจหรือ แล้วมันคืออารมณ์ที่ยังหลง หรือว่ารักยังติดมิปลดปลง หรือว่าคงเสียดายกาลเวลา คงต้องบอกว่าสุดท้ายใช่แท้แน่ แต่ไม่แพ้หัวใจที่ห่วงหา ที่เสียไปถือว่าซื้อใจแกร่งมา ให้รู้ว่าความสุขเป็นเช่นไร
สมุดใจ 27 พ.ค. 2552 21:01 น. - ID 126259 
453
3
0
27 พฤษภาคม 2552 22:03 น. - comment id 990980
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ชอบท่อนนี้มากเลย "ที่เสียไปถือว่าซื้อใจแกร่งมา" สู้ๆต่อไปนะคะ
28 พฤษภาคม 2552 08:15 น. - comment id 991100
อันรักหลงพะวงหา ยามร้างลาต้องจำฝืน ทำใจแกร่งเพื่อฟื้นคืน แม้กล้ำกลืนก็จำทน สู้ๆ !
28 พฤษภาคม 2552 09:28 น. - comment id 991115
. ไม่มีขม..ไม่รู้เห็นเช่นความหวาน ไม่มีนาน..ไม่รู้เร็วเป็นไฉน ไม่มีสุข..ใยรู้ทุกข์เป็นเช่นไร ไม่มีไกล..ใยอยากนับกลับสู่รัง กำลังใจจากภาสุรีย์มีให้น้อง ขอจงครองเด็ดเดี่ยวไว้อย่าไปฝัง อดีตกาลผ่านเลยเหลียวอย่าเหนี่ยวรั้ง เริ่มต้นตั้งตระหง่านสานใหม่เอย ... มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ... .
15 กันยายน 2552 22:22 น. - comment id 1039117
DaRk_LoRdขอบคุณค่ะ กันนา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
