ตราบเลือดเนื้อทุกอณูยังรู้สึก และส่วนลึกของหัวใจไม่ตายด้าน ทุกนิ่งเฉยแปลว่าเก็บอาการ มิให้พล่านจนเผลอเพ้อพ้อไป กระทบกระเทียบก็จะกระทบกระทั่ง ระมัดระวังว่ารักแตกหักได้ จึงเป็นน้ำเมื่อเห็นเธอเป็นไฟ คอยทำใจยอมรับ "ลิ้นกับฟัน" หากแอบเห็นน้ำตาก็อย่าห่วง แค่เป็นช่วงอ่อนไหวของใจฉัน ใจที่เคยเก่งกล้าเรื่องสารพัน นาทีนั้นจำเพาะมาเปราะบาง เธอสำคัญแค่ไหนอยากให้รู้ หายใจอยู่เพราะเพียงเธอเคียงข้าง หัวใจซึ่งซื่อตรงบรรจงวาง อยากทิ้งขว้างตรงไหนตามใจเธอ คนที่ยอมเป็น "ลิ้น" จนชินแล้ว ใจแน่แน่วยืนยันรักมั่นเสมอ แม้ไม่ใช่ใครที่ดีเลิศเลอ จะไม่เผลอทำคล้ายทำร้ายกัน เพราะเลือดเนื้อทุกอณูยังรู้สึก บางส่วนลึกของหัวใจจึงไหวหวั่น กลายเป็นเรื่องที่ต้องขอร้อง "ฟัน" ..อย่าถึงขั้นกัดลงอย่างจงใจ..
ธันยาทร 11 พ.ค. 2552 19:46 น. - ID 125795 
1998
11
0
11 พฤษภาคม 2552 20:17 น. - comment id 982882
11 พฤษภาคม 2552 22:25 น. - comment id 982970
สำนวนเฉพาะตัวมากๆครับเ มีเอกลักษณ์นะครับ -
12 พฤษภาคม 2552 20:17 น. - comment id 983298
ฟังดีกว่า แปลกๆ เยอะเลย
12 พฤษภาคม 2552 21:36 น. - comment id 983384
เป็นบทกลอนที่ไพเราะ และ ลึกล้ำในความหมายมาก ๆ
12 พฤษภาคม 2552 21:37 น. - comment id 983389
มาอ่านกลอนเพราะๆ ครับ
12 พฤษภาคม 2552 23:13 น. - comment id 983446
หากเลือดเนื้อสักอณูเธอรู้สึก จากส่วนลึกสักนาทีว่ามีฉัน ความบาดหมางมิเข้าใจในปัจจุบัน ไม่มีวันเกิดช่องว่างระหว่างเรา วันนี้ฉันผู้เดียวที่เกรี้ยวโกรธ เคยพิโรธร้องเริงดุจเพลิงเผา ใช่ !น้ำตาเธอนั้นช่วยบรรเทา ความเงียบเหงาในจิตสะกิดเตือน หลงในเล่ห์คารมต้องขมขื่น ทนกล้ำกลืนหัวใจหาใครเหมือน ใครเล่าทำความสัมพันธ์สั่นสะเทือน แกล้งฟั่นเฟือนออดอ้อนทำอ่อนแอ เธอเลือกเองเลือกจะไปมิใช่หรือ อย่าทำซื่อฟูมฟายว่าพ่ายแพ้ รำพันว่าเปล่าเปลี่ยวใครเหลียวแล ใครกันแน่ใจหมายทำร้ายกัน
13 พฤษภาคม 2552 01:45 น. - comment id 983502
แค่เขียมขึ้นมาตอนแฟนงอนน่ะครับ แต่แ ฟนผมเขียนกลอนไม่เป็นหรอก เธอเป็นนักวิทยาศาสตร์น่ะ
13 พฤษภาคม 2552 07:27 น. - comment id 983530
อยากแต่งได้แบบนี้จัง
13 พฤษภาคม 2552 10:44 น. - comment id 983619
หมดจดมากครับ ทั้งเนื้อหาและความไพเราะ บอกไม่ถูกว่าชอบบทไหน วรรคไหนเป็นพิเศษ เพราะชอบไปทุกบทเลยครับ
13 พฤษภาคม 2552 16:15 น. - comment id 983775
:) นายคนนี้ช่างเปรียบเทียบดี...ต้องติดตามตอนต่อไปซะแล้ว..
13 พฤษภาคม 2552 18:06 น. - comment id 983861
คุณเฌอมาลย์ต้องยอมเป็นลิ้นที่โดนฟันกัด พอเจ็บถึงใจอะไร ๆ ก็ออกมาเอง สำหรับคุณพอ ไว้ชิ้นต่อไปก็มีวรรคหรือบทที่ไม่ชอบเยอะแยะแหละครับ ส่วนคุณกุ้ง ชิ้นนี้มันก็จบแค่นี้ ไม่มีตอนต่อไปแล้วง่ะ ทำไงดีหว่า
13 พฤษภาคม 2552 18:43 น. - comment id 983882
เพราะเลือดเนื้อทุกอณูยังรู้สึก มันฝังลึกลงขั้วหัวใจฉัน ความเจ็บปวดหลอกหลอนตอนถอน "ฟัน" มันถึงขั้นน้ำตาเล็ดเข็ดแล้วเอย อิอิ แวะมาแจมมั่วๆ คับ
15 พฤษภาคม 2552 23:42 น. - comment id 985492
16 พฤษภาคม 2552 17:07 น. - comment id 985884
แวะมาอ่านกลอนเศร้าเข้าใจนะ ว่าเขากะเธอนั้นแค่ฟันผ่าน แล้วขบลงย้ำย้ำอย่างชำนาญ ลิ้นร้าวรานร้าวรวดปวดหัวใจ ส่วนตัวฉันเฝ้าดูอยู่ข้างหลัง ไร้ความหวังเพราะเป็นเช่นลิ้นไก่ กระทบกันกี่ครั้งอยู่ข้างใน เธอยังไม่รับรู้อยู่ทุกครา บางครั้งยังตัดพ้อกับคอหอย ขืนรอคอยต่อไปคงไร้ค่า รู้เถิดยามเธอลิ้มรสหยดน้ำตา กลืนเศร้าตามลงมาถึงทวาร
16 พฤษภาคม 2552 18:45 น. - comment id 985932
ทำไมไม่ข้ามสะพานลอยล่ะ
16 พฤษภาคม 2552 23:03 น. - comment id 986028
กลอนเพราะๆ อย่างนี้ ขอบคุณที่แบ่งมาให้อ่านนะคะ หวังว่าป่านนี้ "คนดี" ของคุณ คงหายงอนแล้ว..ตราบเลือดเนื้อ ทุกอณู ยังรู้สึก ย่อมระลึก ถึงกัน มิหวั่นไหว สบตากัน สื่อกลาง ระหว่างนัย ก็เงาใคร..ชัดแจ๋ว กลางแววตา
16 พฤษภาคม 2552 23:53 น. - comment id 986058
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
