เกิดเป็นคนหม่นหมองมีร้องไห้ มีหัวใจมีสำนึกรู้สึกรู้สม มีเลือดเนื้อมีอุรามีอารมณ์ ล้วนผสมอยู่ในตัวและหัวใจ ครายินดีปรีดาอุราชื่น ยามขมขื่นชอกช้ำน้ำตาไหล หลากลีลาหลายรสชาติสลับไป สุดแต่ใจของตนจะทนทาน อันภูผาว่าแกร่งลมแรงโถม พายุโหมโรมสะบัดซัดสถาน ก็สึกกร่อนเสื่อมสลายไปตามกาล ลมรอนลาญสิงขรเหมือนสอนใจ เมื่อความทุกข์รุกเร้าจนเศร้าหมอง เกินประคองสุดต้านฤาทานไหว จิตถดถอยท้อแท้พ่ายแพ้ภัย จำจากไกลลาลับกับโลกลวง จึงขอหลบหลีกลี้หนีปัญหา ด้อยปัญญาแก้ไขเรื่องใหญ่หลวง ไร้สติตรึกตรองสมองกลวง จักลับล่วงชีวิตคิดอำลา แต่...ถ้าความตายมันง่ายเหมือนดังคิด คงจะปลิดชีวันหนีปัญหา อัตวินิบาตกรรมบาปหนักเหลือคณนา เหมือนเข่นฆ่าพ่อแม่แท้เลยเทียว พุทธธรรมนำคำสอนสังวรไว้ บาปยิ่งใหญ่ฆ่ามนุษย์หยุดเฉลียว เพียงแค่คิดก็ผิดแท้แน่จริงเชียว ชีวิตเดียวเกิดได้ที่ไหนกัน
เฌอมาลย์ 3 พ.ค. 2552 12:27 น. - ID 125595 
2497
9
0
3 พฤษภาคม 2552 13:13 น. - comment id 980158
ที่ 1 อิอิ
3 พฤษภาคม 2552 13:32 น. - comment id 980164
ที่สองก็ได้เน้อ บางทีการไม่รับรู้อะไรเลยก็ดีเหมือนกันเน้อ
3 พฤษภาคม 2552 14:11 น. - comment id 980177
จะไหวหวั่นหวั่นไหวไฉนเล่า หรือโศกเศร้าเศร้าโศกวิโยคหาย แม้นหม่นหมองหมองหม่นทุรนทุราย ทั้งใจกายกายใจอย่าได้แพ้ แม่นแล้วล่ะเกิดมาครั้งหนึ่งสู้ให้ถึงที่สุดกันเถอะ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้ตายหรอก ถึงเวลาเวลาตาย ตายกันทุกคนแหละเนาะ
3 พฤษภาคม 2552 14:26 น. - comment id 980189
รอเวลา อดทน และสู้ น้องรกทุกอย่างมีทางแก้ ทุกปัญหามีทางออกค่ะ
3 พฤษภาคม 2552 14:33 น. - comment id 980198
ฟังเสียงสนซะ... ที่ไหวหวั่นไม่ว่าสุราคาราโอเกะ หรือสารพันปัญหาใจ ก็เท่านั้น .... พระไม่ได้มาเอง เอาพระเพลงมาฝากแทน
3 พฤษภาคม 2552 15:44 น. - comment id 980203
ในหนึ่งชีวีมากมีความซับซ้อน ในหนึ่งตอนมีทุกข์สุขผสม ในหนึ่งวันผันแปรแท้อารมณ์ อาจมีบ้างขื่นขมอย่าตรมตรอม ในชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ....อย่าขาดทุนกับ ชีวิตเลยครับ..สู้ๆๆครับ
3 พฤษภาคม 2552 16:52 น. - comment id 980232
ไม่ว่าจะไหวหวั่นแค่ไหน ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป ใช่ไหมครับ ดูแลตัวเองดีดีนะ
3 พฤษภาคม 2552 17:49 น. - comment id 980247
อืม..เพราะมากเลยครับ...สาธุ...
3 พฤษภาคม 2552 18:17 น. - comment id 980269
3 พฤษภาคม 2552 18:51 น. - comment id 980297
กว่าจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ยากแท้.. แม้แค่คิดจะทำลายตัวเองก็ผิดแล้วค่ะ เอาน่า..พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วเนาะน้องเฌอ คิดถึงจริงๆนะ หายไปหลายวันเลย
3 พฤษภาคม 2552 19:06 น. - comment id 980302
อย่าเพิ่งไปไหน อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนเด้อ เดี๋ยวเหงาหู ไม่มีใครมาโวยวายว่าหวั่นไหวให้ได้ยิน ^_^
3 พฤษภาคม 2552 22:44 น. - comment id 980343
มีเลือดเนื้อมีอุรามีอารมณ์ ยังรู้สึกรู้สมอยู่ใช่ไหม อยากจะถามสักคำเพราะเหตุใด เฌอจึงไม่ญาติดีพี่สักครา คำก็ลุงสองคำก็ว่าเฒ่า แม้วอนเว้าแกล้งทำเป็นกังขา จะสานต่อกี่ครั้งไม่นำพา หรือเพราะว่าไหวหวั่นจึงพรั่นใจ จะให้เป็นพี่เป็นลุงไม่ว่ากันอยู่แล้วหลายขวบปีมานี้ก็รู้สึกว้าเหว่เหมือนในรูปนี้แหละ
3 พฤษภาคม 2552 22:55 น. - comment id 980347
เขียนได้ดีมากคับ
4 พฤษภาคม 2552 07:44 น. - comment id 980395
หวัดดีจร้า...คุณเฌอ... ไม่รู้ว่า...จินตนา...ฤา อารมณ์... แต่ขอชื่นชม...ว่า กลอน...ไพเราะมากๆ... และถ้าเป็นอารมณ์... ก็ขอมอบกลอนบทนี้... ให้นะขอรับ...คุณเพื่อน..... บนบางที...ทีหลังแอก...แบกอยู่บน หลังก็แอ่น...แผ่นหลังจน...ทนแอ่นหลัง ลังมันหนัก...นักเมื่อท้อ...ต่อกำลัง วางก่อนฝั่ง...นั่งลงคิด...จิตปล่อยวาง ฝั่งอาจดู...อยู่เหลือใจ...ไกลเกินฝั่ง... หมางจิตดั่ง...ฝั่งทอดทิ้ง...ยิ่งหม่นหมาง ล้างดำริ...คติไหน...ใจควรล้าง ใจวางกลาง...ทุกทางที่...ดีแก่ใจ จงชั่งจิต...คิดแต่น้อย...จงคอยจง ไหลแบบดง...เดินมั่นคง...จงลื่นไหล ไปสู่ฝัน...มันต้องมั่น...ฝันเข้าไป พาหัวใจ...ไปถึงฝั่ง...ดั่งใจพา เป็นกำลัง...ให้ฝ่าฟัน...ฉันจะเป็น ว่าลำเค็ญ...เป็นเพียงบท...ทดสอบว่า มาเทสใจ...ให้เข็มแข็ง...แกร่งขึ้นมา ไปด้วยกา...ยาและจิต...พิศเพริศไป... เป็นกำลังใจ...ให้เน๊าะ....คุณเฌอฯ... อย่ายอมแพ้ล่ะ...
4 พฤษภาคม 2552 08:10 น. - comment id 980407
สวัสดีครับ หายไปนาน สบายดีนะครับ
4 พฤษภาคม 2552 10:13 น. - comment id 980438
เมื่อไหวหวั่นยังหวั่นไหวในสำนึก อย่าเอาเพียงความรู้สึกมานำหน แท้ที่จริงทุกสิ่งสร้างบนทางตน เพื่อฝึกฝนสอนหัวใจให้แกร่งงาม . มาชื่นชมบทกลอนและเเป็นกำลังใจ ให้แก่กัน ครับ
4 พฤษภาคม 2552 10:55 น. - comment id 980481
...ก้าวต่อไปตราบชีวิตสุด ดุจกระแสะชล เป็นกำลังใจให้คุณ เป็นกำลังใจให้เธอ เป็นสิ่งเสนอให้คุณ...*---*
4 พฤษภาคม 2552 11:03 น. - comment id 980484
สวัสดีค่ะ คุณเฌอมาลย์ คืนจันทร์แรมครึ่งดวงโค้งรูปเคียว จันทร์ครึ่งเสี่ยวส่องทางสว่างเห็น ยามชีวิตทดท้อคราลำเค็ญ จันทร์ครึ่งเสี่ยวยังเด่นส่องทางไกล ยามเจ้าตรมอารมณ์เจ้าหม่นหมอง เจ้าจงตรองรู้สึกอย่าหวั่นไหว เราทุกคนล้วนมีกรรมรำไร อดทนไว้หนทางสว่างมี เรียนรู้โลกโศกสุขให้ถ่องแท้ ยามชีวิตผันแปรไม่สุขี เจ้าอย่ากลัวจงแกร่งดุจอินทรี ทยานท้าชีวีอันอำไพ หยุดเถิดนะคนดีจงลดล่ะ ในผัสสะเศร้าหมองมิผ่องใส ห่วงเจ้าหนักเพื่อนเอยก้าวต่อไป โลกกว้างใหญ่จงซับกับแสงทอง
4 พฤษภาคม 2552 12:48 น. - comment id 980518
ดีนะเนี่ย.. เกิดเป็นแมว รอดตัวไป..คิดถึงนะ
4 พฤษภาคม 2552 13:53 น. - comment id 980532
ย่อง ย่อง มาดู คน กะ แมว 55ทะเลทำให้เศร้าได้ขนาดนี้ เปลี่ยนไปปีนเขากันดีกว่า เนาะ
4 พฤษภาคม 2552 14:19 น. - comment id 980547
ให้เสมอจ้า
4 พฤษภาคม 2552 22:24 น. - comment id 980652
.ไหวหวั่น อ่านแล้ว หวั่นไหวจังเลย
4 พฤษภาคม 2552 23:36 น. - comment id 980684
5 พฤษภาคม 2552 00:39 น. - comment id 980698
ให้อภัยตนเองเร่งตรวจสอบ สิ่งใดชอบสิ่งใดชังนั่งคิดหวน เผยความจริงทิ้งมายาอย่าเรรวน ทุกสิ่งล้วนมีต้นสายปลายเหตุการณ์ แม้จิตใจในตนยังวนวก อยู่ในอกชิดใกล้ยากไขขาน แล้วจิตใจใครอื่นดื่นดาษดาร จะบงการยากยิ่งเกินสิ่งใด หากตัวตนหม่นหมองครองสับสน หาเหตุผลย่อมเจออย่าเผลอไผล แจ้งดวงจิตจะคิดค้นประการใด ย่อมแจ้งในสรรพสิ่งทิ้งตรอมตรม...
5 พฤษภาคม 2552 08:18 น. - comment id 980742
สวัสดีค่ะ น้องเฌอ... พาชีวิตลิขิตเดินเผชิญไป ต้องร้องไห้เจ็บร้าวยังก้าวผ่าน มากบทเรียนได้พบประสบการณ์ จงห้าวหาญ...ก้าวไปใจมั่นคง.... แวะมาส่งกำลังใจก่อน... วันนี้ไม่อยู่อ่า....อยากบอกว่า... " เป็นห่วงมาก แต่มะกรูดมั่นใจว่าน้องเฌอ เข้มแข็ง น้องเฌอเก่งอยู่แล้ว ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ"
5 พฤษภาคม 2552 10:33 น. - comment id 980772
คห.1 ยาแก้ปวดคห.2 มณีจันทร์
คห.3 ก.ก.ก.
คห.4 คุณนรศิริ
คห.5 คุณจุด
อยากฟังโอเกะอ่ะ
5 พฤษภาคม 2552 11:01 น. - comment id 980794
คห.5 คุณจุด พระเพลง หรือพระเพลิงเจ้าคะ อยากฟังโอเกะอ่ะ เฌอมาลย์ 05 พ.ค. 52 - 10:33 IP 222 ............. พระเพลงสิ เว้นพระเพลิงวันนี้ ใกล้พระ.....สำรวมหน่อย
5 พฤษภาคม 2552 12:33 น. - comment id 980810
เมื่อไหวหวั่นเวียนวนจนอ่อนไหว เกิดหวามใจวัยผ่านวันหม่นหมอง น้ำตานางก็พร่างพรมระทมนอง หวังเรืองรอง...มองฟ้า...จ้าแจ่มใจ ...แบบว่าอ่านกลอนแล้วเศร้าอะ...ไปนั่งชายหาดอย่างงั้นระวังถูกคลื่นซัดลงทะเลนะครับ..หุหุ
5 พฤษภาคม 2552 13:08 น. - comment id 980817
คห.6 คุณอินสวนคห.7 คุณนักสืบ
คห.11 คุณเพียง
5 พฤษภาคม 2552 13:40 น. - comment id 980821
อย่าหวั่นไหวใจท้อต่อปัญหา บอกใจกล้ามาเผชิญเดินลุยต่อ แม้นสะสางทางใจยังไม่พอ เพียงแต่ขอ...ต่อใจ..อย่าได้ล้า.. หายไปหลายวัน..คิดถึงนะคะ
5 พฤษภาคม 2552 13:54 น. - comment id 980826
คห.14 คุณkiratiคห.15 คุณอรุโณทัย
คิดถึงมาก
5 พฤษภาคม 2552 14:23 น. - comment id 980832
คห.24 คุณคีตากะคห.28 คุณลมแปรฯ
5 พฤษภาคม 2552 22:17 น. - comment id 981029
อืม ชักจะหวั่นไหว เสียแล้ว....
10 พฤษภาคม 2552 10:00 น. - comment id 982155
คห.27 คุณจุด อ่ะนะ ใกล้วันพระ ชาวพุทธควรหยุด..... สำรวม กาย กริยา วาจา และใจ อิอิ แต่ใจมันว่อกแว่กอ่ะ คริ คริ ... พระฝากบอกมาว่า ..มุดไปแก้ที่ต้นเหตุ
10 พฤษภาคม 2552 17:27 น. - comment id 982309
33...คุณกิ่งโศก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
