ก็ซ่อนเจ็บเหน็บร้าวหนาวทุกที มาวันนี้นี่ออดอ้อนวอนสงสาร มันน่าเบื่อเหลือกระไรใช่รำคาญ ยามรักหวานผ่านพ้นฉันนั้นเมินมอง เป็นเวรกรรมทำมาแต่ปางไหน คอยปลอบใจยามเธอช้ำซ้ำหม่นหมอง ค่าของรักก็กร่อยด้อยสำรอง และจักต้องเป็นนางฟ้าผู้อารี.
26 เมษายน 2552 20:44 น. - comment id 977447
มิใช่เวรหรือกรรมที่นำชัก เพราะความรักดั่งวาสนาฟ้าลิขิต เป็นดั่งหยาดน้ำค้างน้ำหวานน้ำผึ้งพิษ คือชีวาชีวิตต้องเลือกเอง...
26 เมษายน 2552 21:00 น. - comment id 977460
แม้เป็นเวร ต้องทน คนลำบาก ด้วยว่ามาก หน้าที่ รับผิดชอบ เวรของเรา เบื่อแท้ นะขอบอก รับผิดชอบ ตามกรอบ ด้วยเดินเวร แม้เป็นกำ ขอย้ำ แบมือบ้าง ลุงเคยเห็น กำค้าง อย่าล้อเล่น กำแล้วแบ แบบว่า ทุกอย่างเป็น ดุจเฉกเช่น ปล่อยวาง อย่าแต่กำ เนาะ
26 เมษายน 2552 22:13 น. - comment id 977504
เวรกรรมทำใจให้ฟุ้งซ่าน ทรมานพานพบเธอเศร้าเหงา ต้องคอยปลอบให้เธอได้บรรเทา ก็เชื่อเขาซ้ำซ้ำระกำใจ
26 เมษายน 2552 22:27 น. - comment id 977514
คงเป็นรอยบุญที่หนุนนำ รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ ให้เราได้มาเจอะเจอ ดูแลเธอ.และรักกันสมใจปอง.. หรือเปลาหนอ..น้องนางฟ้า
27 เมษายน 2552 09:19 น. - comment id 977613
เป็นไปเถิด โอ้ นางฟ้าอารีย์สวย ถือว่าช่วยคนเคยรักลดศักดิ์ศรี บางมุมมองต้องมองใหม่ให้เห็นดี อาจบางทีคนนี้แหละ..แหมใช่เลย ... มาอ่านกลอน ตัดพ้อ ใคร หรือเปล่า เนี๊ยะ . หากไม่ใช่ก็ขออภัย ครับ คุณ สลักพิณ
27 เมษายน 2552 17:41 น. - comment id 977842
ขอบคุณค่ะพี่พุด โดนใจหนูนางฟ้ามากเลยค่ะ.
27 เมษายน 2552 17:41 น. - comment id 977843
กำแล้ว แบ.....แบแล้วกำ...ใช่รึเปล่าคะคุณลุงแทน
27 เมษายน 2552 17:43 น. - comment id 977846
ใช่เลยค่ะคุณป้ากันนาขา.....อยากใจดีเชื่อเค้าทำไมล่ะ ...เศร้าๆๆๆๆๆๆ
27 เมษายน 2552 17:44 น. - comment id 977848
คงเป็นเช่นนั้นละมังคะพี่ครูพิมขา.....
27 เมษายน 2552 17:45 น. - comment id 977852
หนูนางฟ้าเปล่าตัดพ้อใครค่ะคุณคนกุลา.... แบบว่าอารมณ์มันพาไปอินกับละครที่ดูในยามบ่าย...
27 เมษายน 2552 19:10 น. - comment id 977917
แวะมาทักทายครับ http://www.herethaksin.com/ obama
3 พฤษภาคม 2552 18:20 น. - comment id 980272
ขอบคุณค่ะคุณobama