~...ตะขบ ฤๅขบใจคน.....~

กิ่งโศก

ดุจร่มฉัตร ชั้นช่อ บนหอทิพย์
ใบกระพริบ แผ่ห่ม ร่มไสว
ผลิ-ดอกขาว หอมล้อ ภมรไพร
ขจรไอ  ขจีกลิ่น  รัถยา
ผลสุกเปล่ง เร่งเร้า เหล่าส่ำสัตว์
บินฉวัด  พัดโฉบ เช่นปักษา
บ้างปีนป่าย ไต่กิ่ง สัตว์นานา
จวบทิวา ซาเสียง  สำเนียงลง
ตะขบงาม นามไม้  ดูไร้ค่า
เพียงเหล่ากา อาศัย ไร้หมู่หงส์
บนคาคบ  คราคล่ำ ต่ำศักดิ์พงศ์
 สิเน่ห์คง เคียงแค่ ..สกุลกา
 ตะขบเอย...เคยขบ ใจใครบ้าง
เคยบ้างไหม  ที่มล้าง ริษยา
เคยบ้างไหม ไร้ซึ่ง  กรุณา
เคยบ้างไหม  ผลาญฆ่า  (เช่น)...ฆาตรกร
ตะขบงาม นามนี้ สิคล้ายฉัน
ถูกบีบคั้น ด่าวดิ้น  สิ้นไม้ขอน
มลายแหลก แตกซ่าน เชิงตะกอน
สุดจะถอน ย้อนฟื้น   คืนเช่นเดิม

ก่อนกลับบ้าน..มีใครคนหนึ่งพูดถึงต้นตะขบ..ว่ามีคนอยากปลูก...และบังเอิญ
ว่า มีนกได้มาถ่ายมูล ลงที่กระถาง จึงมีต้นไม้..ชื่อตะขบ...
ตะขบ มี สองชนิด เป็นตะขบบ้าน ที่เราเห็นกันทั่วไป ตามริมทาง สวน ท้อง นา 
อีกชนิดเป็นตะขบป่า..
...กิ่งโศก กลับบ้านต่างจังหวัดช่วงสงกรานต์ พบเห็นตะขบบ้าน  มากมาย ตามริมถนน  ลูกแดง...ทำให้นึกถึงรสชาติที่เคยเก็บกินตอนเยาว์วัย  รสหวาน  หอม..
เครดิตภาพ..Gogle จ้า