แสงรุ่ง

ดอกบัว

ตะวันสาดแสงสีฝ่ากลุ่มหมอก
สีเทาออกแรกแรกทึบแน่นหนา
แสงสว่างไล้โรมหมอกจางตา
น้ำค้างเกราะยอดหญ้าคลายหายไป
แสงประกายวาวงามวาบหวามจิต
ยิ่งเพ่งพิศยิ่งงามความเคลื่อนไหว
แสงรุ่งสางสาดส่องทั่วแดนไกล
ธรรมชาติวาวใสให้มวลชน
ธรรมชาติกรุณามวลมนุษย์
ใสพิสุทธิ์สะอาดทั่วทุกหน
วาวแววดุจมณีทั้งมณฑล
ท่ามสับสนส่องแพรวพราวนภา
หนาวชีวิตคิดตรมระทมเศร้า
หนาวโลกเราร้าวซมตรมหนักหนา
ต่างความคิดต่างจิตต่างนำพา
โลกกว้างใหญ่อ่อนล้าคราลำเค็ญ
มีวิกฤติมากมายหลายสาเหตุ
ทั้งอาเภทเหตุร้ายภัยทุกข์เข็ญ
ทั้งภัยแล้งภัยร้อนภัยกรรมเวร
ภัยยากเข็ญตัวแปรความเปลี่ยนแปลง
โปรดสักนิดเพ่งพิศให้ถ้วนถี่
อย่าคิดมีอคติเข้าเคลื่อบแฝง
หรือมุ่งร้ายหมายหักจัดแสดง
โลกร้อนแรงโรมรันกันทั้งเมือง
คนล่ะนามมุ่งผลาญการณ์กำหนด
ให้สั่นไหวเกินกฏจะฟูเฟื้อง
โลกร้าวรอนเพราะคนดลขัดเคือง
ความประเทืองทดท้อต่อมือคน
หนาวลมหนาวเพียงใดใจยังสู้
หนาวเภทภัยใจรู้ทุกข์ขัดสน
หนาวมนุษย์สุดหยั่งอัตตาตน
หนาวเพราะเป็นมือคนดลเดียวดาย
วาดโลกสวยสดใสด้วยใจฝัน
วาดกำหนดจรดจารมิสมหมาย
วาดรวมภักดิ์รักษ์พลีหวังคลี่คลาย
ฝันสุดท้ายจบพลันวันสวยงาม
ตะวันส่องสาดแสงแจ้งอุษา
ท้องนภารังรองพรั่งเขตขาม
อุษาส่องอำนวยพยายาม
ทั่วเขตขามจรุงงามแสงรุ่ง