๑ อกเอยไม่เคยลวงทั้งปวงคิด ไม่เคยลืมสนิทนิทราไหน หวานอมขมกลืนพิรี้พิไร หอมดอกไม้บอกลมพรมคำนึง ๑ พิมานสถานใดใครประหวัด ขอลมพัดสัมผัสใจใครเคยขึ้ง แสนไกลไม่ร้างเลยเคยตราตรึง คืนวันพึงพลันหวนรัญจวนจำ ๑ ที่แห่งนี้แสงนวลรัญจวนนัก หวนฟูมฟักรักจะยอมถลำ อกเอยไม่เคยลืมปลื้มน้ำคำ ไม่เคยลวงเอ่ยล้ำระกำเย้ย ๑ ฝันจะใฝ่ไม่แปรแม้ปวดปร่า ดั่งลมพัดพรมหาคำเฉลย อยู่หนใดจนไกลไม่คุ้นเคย ฝากรำเพยรำพึงคำนึงนัก ๑ รักเอยไม่เคยอ้อนวอนสนิท เพียงยามนิทราไฉนไม่ห้ามหัก หลับตื่นฝืนอกเกเรร้ายรัก มิสวามิภักดิ์ยากหักใจ ๑ วันคืนระรื่นขมเพียงลมพัด งามระบัดเสมอเพ้อไฉน อกเอยไม่เคยลวงคนห่วงใย ฝากหัวใจไกลนัก ...รักมิเลือน ๑๑๑๑๑
18 เมษายน 2552 00:46 น. - comment id 974202
ฝากดวงใจ...ให้เป็น...เช่นสักขี ถ้อยวจี...ที่ให้...ไว้เสมือน เป็นสัญญา...มาพร่ำ...เพื่อย้ำเตือน ไม่แชเชือน...เลือนลับ...กับสายลม....
18 เมษายน 2552 01:06 น. - comment id 974205
.....อ้าว น้าแจ๊ค แย่งที่ 1 ของหนูเลย งอนๆๆ อิอิ ล้อเล่นๆๆค่ะ
18 เมษายน 2552 01:07 น. - comment id 974206
ลุงๆๆ ลุงเพลงอ่ะ .. ไปแวะโอเกะไหนมาเนี่ยะ อิอิ แต๋วแหน่วววววววว....
18 เมษายน 2552 05:56 น. - comment id 974224
๐ อยากจะรู้เธอเป็นเช่นไฉน นิทราใดหวานอมขมกลืนหนอ อยากจะเป็นดอกไม้ห้อยใส่คอ เพียงพะนอเธอบ้างยามร้างใคร ๐ขอเพียงเป็นพิมานแค่ผ่านฟ้า ตรึงติดตรามิห่างหรือร้างไหน ขอสัมผัสด้วยรูปจูบที่ใจ ยามตัวไกลใจแนบแอบชิดเธอ ๐ที่แห่งนี้อบอุ่นกรุ่นไอรัก เพียงรู้จักสักครั้งอาจพลั้งเผลอ แค่อยากเป็นเพียงคนที่ปรนเปรอ มาเสนอความรักเพียงสักครา ๐ฝันของเธอใช่เพียงแค่เสียงลม คืนระทมตรมเหงาเศร้าปวดปร่า เธอเจ็บหนาวร้าวทรวงดวงชีวา ขอรักษาเธอไว้ด้วยหัวใจ
18 เมษายน 2552 07:30 น. - comment id 974232
อกเอยไม่เคยลืมที่ปลื้มจิต พอจะปลิดทิ้งไปกลับใจหาย ยามนิทราฝันว่าอยู่เคียงกาย หรือจะหมายอยู่ยงคงตลอดกาล.. ...แบบว่า
18 เมษายน 2552 08:39 น. - comment id 974238
มิเลือน แค่เสมือนจริงรึเปล่าคะ ^__^
19 เมษายน 2552 10:10 น. - comment id 974423
. มิเลือนรักถักทอก่อในจิต แม้จะคิดหลีกเลี่ยงสักเพียงไหน ใจเอ๋ยใยไม่ห้ามถามหัวใจ ก็กายไกลเพียงนี้ใยมิเลือน . สวัสดี วันหยุด ครับ
19 เมษายน 2552 13:11 น. - comment id 974450
หอมกลิ่นความรัก
22 เมษายน 2552 09:43 น. - comment id 975470
1... มิเลือนดั่งเดือนค้างยามสางรุ่ง แก้วจรุงใจสายมิวายถวิล ฝังในดวงจิตล่วงเกินเหินห่างยิน มิเคยสิ้นดินฟ้าแห่งอาทร
22 เมษายน 2552 09:19 น. - comment id 975472
3... เกะกะสิ....
22 เมษายน 2552 09:31 น. - comment id 975487
4... ตราบชีวิตมิละคำนึงหวน อกร่ำครวญป่วนยิ่งกว่าทะเลบ้า สายสวาทมิขาดเกลียวเคี่ยวน้ำตา จะห่วงหาสิ้นฟ้าดินใครสิ้นใย
22 เมษายน 2552 09:32 น. - comment id 975488
5.. ...แบบนั้น
22 เมษายน 2552 09:34 น. - comment id 975490
6... มิเลือน...ไม่เหมือนใครมากกว่า
22 เมษายน 2552 09:38 น. - comment id 975496
7.. ใจคงชินชามิกล้าถาม... ยินดีที่มาทักทายครับ
22 เมษายน 2552 09:39 น. - comment id 975498
8... ประสาท สัมผัสดีจัง..อยู่ไหนยังได้กลิ่น ..
22 เมษายน 2552 16:53 น. - comment id 975723
16 ไม่เหมือนจริงดิ คร้านๆอ่านหนังสืออ่ะ
24 เมษายน 2552 17:45 น. - comment id 976714
16... เหมือนจริงไงฟะ... หลังยาวขึ้นเร้อ คร้านน่ะ.