มากกว่าคนคุ้นเคยเลยคิดมาก หมายจะฝากชีวิตจิตมุ่งหมาย คลายความเศร้าเคยมีพอคลี่คลาย คนสุดท้ายที่หวังยังผิดคน คงฝ่ายเดียวเท่านั้นที่มั่นคง ผลเลยส่งใจฟังเพราะหวังผล ปรนความเจ็บซ้ำซ้อนมิผ่อนปรน ครองความเจ็บความทนล้นประคอง ครั้งนี้ฤารู้ปลีกโดนอีกครั้ง สนองความพลาดพลั้งช่างสนอง ตรองสักนิดได้ไหม...โปรดไตร่ตรอง เป็นคำสั่งของสมองมองให้เป็น ใช้หัวใจดำเนิน..เกินจะใช้ เห็นผลลัพธ์อย่างไรหรือไม่เห็น เกณฑ์กำลังปูนรักไร้หลักเกณฑ์ ใจตระเวนเพียงพอ..เพื่อรอใจ.. ..
31 มีนาคม 2552 09:49 น. - comment id 968926
รักเธอมากฝากย้ำคำว่ารัก หวานยิ่งนักสบตาวาจาหวาน กานท์หวามไหวใจพลิ้วปลิวบ่วงกานท์ พอจรดจารรักสายเสียงอย่างเพียงพอ พอแล้วค่ะ อิอิ
31 มีนาคม 2552 09:59 น. - comment id 968931
ใจสั่งยังไม่พอ ต้องเติมต่อติดตามไต่ ใจสั่งหมดทั้งใจ ก็คงเพียงถึงจะพอ ไมตรีจิตมิตรอักษร
31 มีนาคม 2552 10:29 น. - comment id 968938
พอที่นะคุณ การุณผู้ชายเถอะหนา..... จากเพลง พอหรือยัง ที่ผมฟังมาตอนเด็กๆ คุณกุ้งเคยฟังป่ะ อ่านกลบท อดนึกถึงคุณโอเลี้ยง ไม่ได้ สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขครับ
31 มีนาคม 2552 10:57 น. - comment id 968956
ไม่เคยพอความรักที่จักได้ ต้องมีให้ตลอดไม่ขาดเขิน ต้องเดินคู่เคียงไปทุกก้าวเดิน อย่าได้เมินหลบลี้หนีไปไกล พอเสียทีที่ใจที่เจ็บที่ช้ำรัก มากมายนักจนเกินจะทนไหว พอได้แล้วความช้ำจากนี้ไป ขอให้ใจเปี่ยมด้วยรักตลอดกาล .......................
31 มีนาคม 2552 11:18 น. - comment id 968963
แบบพอเพียงรึป่าวจ๊ะป้ากุ้งจ๋า
31 มีนาคม 2552 12:41 น. - comment id 969009
แวะมาเยี่ยมคนงามแสนสวยอ่านกลอนงาม คิดถึงเสมอ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2552 13:04 น. - comment id 969015
หวัดดีคับ...คุณ"กุ้งหนามแดง" รักบางครั้งพลั้งพลาดขาดสิ้นรัก หวังจะพบประสพรักกลับสิ้นหวัง รังแต่เรื่อเถื่อหัวใจไม่จีรัง เลยต้องพังทั้งทียังไม่รู้เลย ให้โอกาสกัน...ไหนก็ไหนแระ...อีกนิดน่ะ... สบายดีนะขอรับ...คุงกุ้ง...(กลบทยอดเยี่ยมมากๆขอรับ)...
31 มีนาคม 2552 13:29 น. - comment id 969027
เก่งจัง ถ้าไม่บอกว่าเป็นกลบทก็จะไม่สังเกตุว่าคำแรกกับคำสุดท้ายซ้ำกันนะ อ่านแล้วพลิ้วมากเลย โคลอนเคยหัดเขียนเหมือนกันค่ะ แต่อ่านไปมันเหมือนยังไม่ใช่อ่ะ ก็เลยพับโครงการ
31 มีนาคม 2552 14:06 น. - comment id 969053
สุดยอดค่ะ.. มีโอกาสจะเชิญมาสอนนักเรียน... นะคะ..ขอจองไว้ก่อน..
31 มีนาคม 2552 16:51 น. - comment id 969109
เก่งจังค่ะพี่กุ้งหญิง
31 มีนาคม 2552 17:00 น. - comment id 969119
ไพเราะและมีความหมายดีค่ะ ทุกครั้งที่รู้สึก..พอ.. ใจเราจะเป็นสุขใจค่ะ..
31 มีนาคม 2552 17:58 น. - comment id 969133
จะพอได้ไง ก็ใจมันสั่ง ๆๆ มา
31 มีนาคม 2552 19:00 น. - comment id 969159
ยังไม่พอครับ...ขออีกนิดหน่อยครับ
31 มีนาคม 2552 19:27 น. - comment id 969176
31 มีนาคม 2552 19:34 น. - comment id 969179
ถามใจ คำตอบไม่เคยพอซักที อยากให้รักมากมายทุกวัน อิอิ
31 มีนาคม 2552 20:16 น. - comment id 969229
แวะมาอ่านกลอนค่ะ
31 มีนาคม 2552 22:06 น. - comment id 969281
หัวใจยังไม่เหนื่อยล้ากับการเดินทางหรือไงป้า หรือว่าติดปีกโบยบินไปถึงไหนแล้ว สบายดีน่ะ?
31 มีนาคม 2552 22:07 น. - comment id 969283
มาแบบครอบจักรวาลแบบนี้ เห็นทีต้องบอกว่ายังไม่พอครับ แต่งให้ได้อ่านอีกนะครับ 555
31 มีนาคม 2552 23:19 น. - comment id 969326
สวัสดีค่ะ พี่กุ้งฯ ยังไม่พอ... ขออีกที...แล้วมันก็ไม่มีสิ้นสุด บางคนเข็ด แต่เข็ดได้ไม่นาน... พี่กุ้งสบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ ฝันดีค่ะ พี่กุ้งฯ
1 เมษายน 2552 06:45 น. - comment id 969371
คารวะท่าน ป้าฯ ตอนนี้ที่สนามศุ๓ฯ มีผลิตภัณฑ์โอท็อปมาจำหน่าย ไม่ทราบว่าท่านป้า แวะมาหรือยังครับ....
1 เมษายน 2552 07:51 น. - comment id 969382
เจ้ากานต์...เพียงพลิ้ว งั้นก็รักกันต่อไปน่ะจ๊ะ :) .................................................................... ทิดธร...คอนพูทน จนกว่าจะลมหายใจสุดท้าย...รักยังคงอยู่เช่นนั้น :) .................................................................... นายนักสืบ..ไร้อันดับ อืม...เพลงเก่าแต่เกิดทัน อิอิ ความจริงคุณโอเลี้ยงเขียนได้หลากหลายกว่า..เรายังไม่ถึงครึ่งของเขา... :) บางกลก็ฝึกฝนยาก...ต้องอาศัยเวลาและส่วนประกอบหลายๆ อย่าง ซึ่งเรายังขาดตรงนั้นอยู่ อิอิ .................................................................... คุณซัม ค่ะ ขอให้ใจเปี่ยมรักตลอดกาล :) .................................................................... น้องเฌอ.. นั่นแหละรักให้พอ....ดีที่สุด .................................................................... คุณแก้วประเสริฐ เรื่องสวยคงต้องปล่อยเลยตามเลย อิอิ คิดถึงเช่นกันค่ะ :) .................................................................... คุณ kirati บทกลอนของคุณก็เยี่ยมค่ะ อ่านแทบทุกบทถ้ามีเวลา :) .................................................................... คุณโคลอน แล้วไม่คิดเหรอว่าเราเขียนลงถังไปกี่แผ่นแล้ว อิอิ :) ว่างก็เขียนอ่ะ บางทีก็ได้เรื่องบางทีก็เพ้อเจ้อ ...ปะปนกัน (ยอมรับความจริงซื่อ ซื่อ) ................................................................... คุณครูพิม เป็นตัวอย่างที่ดีหรือเปล่า ก็ไม่รู้เนอะ :) ................................................................... น้องพิม พิมก็เก่ง พี่ยังชอบกลอนหวานเลย... ................................................................... คุณกิตติกานต์ พอเราพอใจเราจะอิ่ม...ไม่โหยหา ไม่ดิ้นรน ไม่ไขว่คว้า แต่กว่าจะถึงจุดนั้น ก็ยากอยู่ค่ะ .................................................................... คุณอ้อย...ร้อยฝัน รักด้วยใจไม่ใช่สมองเนอะ :) .................................................................... น้องดอกบัว หวังว่าน้องคงสบายดี และสุขภาพแข็งแรง อย่าลืมห่มผ้า ทาวิกน่ะ .................................................................... นายอินสวน จัดไป... .................................................................... คุณแจ้นเอง เมื่อได้คำตอบแล้วก็ลุยเลย อิอิ .................................................................... คุณพิมพ์แก้ว ขอบคุณค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ .................................................................... ลุงเร เหนื่อยก็พัก แล้วค่อยรักต่อ :) อ่าแน่ ยิ้ม ไม่ได้หมายถึงใครแถวนี้หรอกน๊า .................................................................... นายกุ้งชาย อ่านได้ก็เขียนได้...บางวันอ่านบางวันเขียนและบางวันก็กรน... .................................................................... เจ้ามะกรูด...แมงกุ๊ดจี่ เขาเรียกเจ็บแล้วไม่จำ แต่พี่ก็เป็นหนึ่งในนั้น บางคนว่าโรคจิต บางคนว่าอ่อนไหว ซะงั้น.. .................................................................... นายวิกเตอร์ แถวบ้านป้าก็มีที่เวริลเทรด.....ว่าจะเดินไปดูซะหน่อย เผื่อได้สามถุงร้อยกลับบ้านมา.. อิอิ ขอบคุณที่ชวนน่ะ :) มีโอกาสคงได้เจอกันซักมื้อ.. ....................................................................
1 เมษายน 2552 12:19 น. - comment id 969460
เก่งคับผม
1 เมษายน 2552 12:55 น. - comment id 969480
บางครั้งดูเหมือนพอ แต่บางทีมันก็เหมือนจะไม่ใช่ค่ะ โอ้ยยยยย......ช่างสับสน ๆ........
1 เมษายน 2552 14:54 น. - comment id 969495
นายวิทย์ ศิริ ไม่ได้เก่งหรอก แค่อยากลองภูมินิดหน่อย..ไปรอดก็บุญ ไปไม่รอดก็.......เขียนใหม่..คิดแค่นี้แหละวันหนึ่ง ๆ นอกนั้นเอาเวลาไปนั่งพับถุง... :) ขอบคุณค่ะ .................................................................... คุณรี อ่า บางทีต้องอาศัยยาดมช่วยในช่วงวิงเวียนน่ะ ขอแนะนำ เอิ๊กส์.. ....................................................................
1 เมษายน 2552 23:19 น. - comment id 969617
ชอบอ่านกลบทเหมือนกันเป็นการเล่นคำ สนุกดีออก
2 เมษายน 2552 07:27 น. - comment id 969667
คุณกิ่งโศก เล่นคำสนุกดี...แต่ก็ต้องดูความหมายและความกลมกลืนด้วย ซึ่งต้องใช้เวลาพอควรในการเขียนออกมาแต่ละชุด...แต่ก็ถือว่าเป็นการฝึกทักษะได้อีกอย่างหนึ่งค่ะ.. :) ยินดีที่มีคนที่ชอบอะไรเหมือนกัน...หวังจะได้อ่านของเพื่อนคนอื่นๆ บ้าง..
14 เมษายน 2552 01:41 น. - comment id 973335
เรารักโลกแต่โลกบ่รักเรา ถึงเราเหงาไป่มีใครมาคิดถึง พึงพอใจแค่นี้มิรำพึง กรรมตราตรึงแต่แรกไม่สร้างกรรม