เจ็บเกือบตาย. ใจมักง่ายก็ไม่จำทำลืมบ่อย เขาทอดทิ้งเธอหมองหม่นก่นรอคอย นั่งเหม่อลอยหงอยเหงาเศร้าทุกที เป็นเวรกรรมทำมาแต่ปางไหน ถูกเฆี่ยนใจจนเยินยับกลับมิหนี เขาออดอ้อนวอนหวานขานพาที เธอยิ้มปรี่สุขสมลืมตรมใจ จะช่วยเธอได้อย่างไรไฉนนี่ เขาแสร้งดีเธอก็รักมิผลักไส พอเขาห่างร้างราเปลี่ยนเขียนแปลงไป เธอร่ำไห้ทุกทีนี่แหละกรรม.
24 มีนาคม 2552 15:05 น. - comment id 966748
เจ็บเกือบตายเจ็บล้ำ จำเจ็บ เจ็บไม่จำถลำเก็บ เจ็บไว้ เขาลาจากให้หนาวเหน็บ ใจยิ่ง นั่งเหม่อดั่งเป็นไข้ ที่ไร้หมอยา เป็นกรรมหนใดนั้น ตามทัน ถูกเฆี่ยนจนจาบัลย์ ชอกช้ำ ถูกหลอกว่ามีฝัน เคียงคู่ ที่สุดกลับตอกย้ำ ที่แท้คำลวง สงสารจะช่วยได้ กระไรหนอ เห็นเธอน้ำตาคลอ ร่ำร้อง อยากปลอบนวลละออ คลายขม หรือว่ากรรมเก่าจ้อง ที่เจ้าเคยทำ
24 มีนาคม 2552 15:18 น. - comment id 966750
เยี่ยมค่ะคุณกิตติเวทย์
24 มีนาคม 2552 17:43 น. - comment id 966789
สวัสดีค่ะ คงต้องคอยให้กำลังใจ และทำให้สภาพจิตใจเข้มแข็งได้ในเร็ววันค่ะ
25 มีนาคม 2552 14:28 น. - comment id 966961
รักไม่เคยมีเหตุผล อีกกี่ครั้งก็ยังทน
25 มีนาคม 2552 16:04 น. - comment id 966991
รักไม่มีเหตุผล รักไม่มีความหมาย รักอธิบายไม่ได้ รักไม่มีกฏเกณต์ เศฐกิจไม่ดี คลายเคลียดกันดีกว่า