ห่างเพียงกาย...แต่หัวใจยังเหมือนเดิม

กระต่ายใต้เงาจันทร์

อยากเอื้อนเอ่ยเป็นคำกลอนอักษรศิลป์
ผ่านห้วงจินตนาการมอบผ่านให้
ด้วยความรักถักทอก่อสายใย
ห่างเพียงกายแต่หัวใจใกล้คนดี
เป็นผลงานพิสูจน์คนจนประจักษ์
ท่านยงยศยึดหลักมีศักดิ์ศรี
พัฒนาศาลสร้างงานด้วยความดี
สร้างศักดิ์ศรีทุกกระบวนล้วนชื่นชม
ท่านเอกรินทร์หนุ่มใหญ่น้ำใจกว้าง
ช่วยทุกอย่างตามหน้าที่อย่างเหมาะสม
ก่อนลาจากฝากกลอนอ้อนคารม
หอบขนมมาฝากบ้างยามห่างไกล
ท่านกานต์พิชชาสวยอ้อนซ่อนความเปรี้ยว
ยามแย้มยิ้มเห็นเขี้ยวแบบสาวใหญ่
มองนัยน์ตาช่างสงสัยมีเลศนัย
เผลอมองแบบสงสัยอยู่ในที
สาวร่างเล็กที่เข็มแข็งแกร่งหนักแน่น
ท่านนธวรรณแสนผู้ดีในทุกที่
มีน้าใจโอบอ้อมเอื้ออารี
เป็นแบบอย่างที่ดีของพวกเรา
ท่านธรรมนูญสมศักดิ์นี่นักวิ่ง
หัวใจสิงห์ตำรวจเก่าอยากยั่วเหย้า
เรื่องธรรมมะรู้หลายหลากมากไม่เบา
รูปหล่อเหลาสาวเห็นเคลิ้มยามได้ยล
ท่านกนกพรสาวไฮโซผู้น่ารัก
เป็นสปอนเซอร์รายหลักไม่หวังผล
เป็นที่พึ่งพิงพักยามอับจน
มีน้ำใจเหลือล้นมากไมตรี
แล้วมาถึงน้องนุชคนสุดท้อง
หนุ่มแอบจ้องแอบมองสาวคนนี้
มักโดนแกล้งหยิกแกมหยอกอยู่ในที
เก่งและดีสวยสมวัยไม่จืดจาง
จำต้องจากด้วยภาระและหน้าที่
แต่ไมตรีความผูกพันธ์นั้นไม่ห่าง
ขอผลแห่งคุณความดีชี้นำทาง
ให้ทุกท่านก้าวย่าง...อย่างก้าวไกล
จากกันด้วยก้าวที่ก้าวหน้า          ด้วยหน้าที่และผลงาน
เพราะต้องจากไกลทำให้ใจคิดถึง
ชูชัยพี่คนหนึ่งอยากอ้อนวอนมาหา
เป็นทั้งเพื่อนและพี่ที่เมตตา
เป็นที่ปรึกษาช่วยสอนน้องทุกคน
ย้ายไปเมืองกำแพงล้อมด้วยเพชร
พร้อมสาวใจเด็ดศิริพรสอนงานผล
ความสารถเกินร้อยเพียงได้ยล
คือตัวตนศิริพรเว้าวอนมา
สุรภาย้ายไปอยู่นราธิวาส
ด้วยหวังวาดนักเดินทางความก้าวหน้า
แถมยังโสดใจนักเลงทุกเวลา
ถ้ากลับมาของฝากอย่าลืมกัน
ทรงศรีสาวมาดมั่นทันสมัย
โฉบเฉี่ยวไฉไลได้ดั่งฝัน
มีความสุขมากมายสารพัน
เพราะได้โชคสองชั้นสาวมั่นใจ