๏ นานแล้วหนอวารวันที่ผันล่วง รักหวงห่วงคงมั่น ฤๅสั่นไหว โปรดตอบความที่เป็นอย่าเร้นนัย ยามบางใครห่างเจ้าเกินเฝ้ามอง ความอาทรจืดจางลงบ้างไหม?? รอยอาลัยเปี่ยมล้นฤๅหม่นมอง คราคืนค่ำย่ำเยือนเอื้อนทำนอง ไร้คนครองเคียงชิดยามนิทรา เสียงไพรพงแว่วดังกังวานโสต คล้ายเสียงโอดครวญคร่ำเพ้อร่ำหา ยิ่งดึกดื่นน้ำค้างพรมพร่างมา คล้ายน้ำตาหยาดแต้มคนแรมทาง ฟ้าคืนแรมไร้เดือนล่องเยือนห้วง เจ้าเร้นดวงลับลาจวบฟ้าสาง วิตกหวั่นสายสวาทจักขาดกลาง ด้วยเพราะต่างห่างหนตำบลไกล ฝากลมร่ำทำนองถึงน้องเจ้า ทุกค่ำเช้าพี่นั้นแสนหวั่นไหว ด้วยด้าวแดนแสนห่างระหว่างใจ พี่หวั่นในสัญญาจักลาเลือน นานแล้วหนอวารวันที่ผันล่วง รักหวงห่วงดวงใจหาใครเหมือน โปรดตอบถ้อยพี่ยาอย่าเชเชือน เจ้าลืมเลือน ฤๅจำจด...อย่าปดความ๚ะ๛
15 มีนาคม 2552 19:13 น. - comment id 963379
อ่านแล้วอื้อฮือ.....เกิดอารมณ์อยากตอบ แต่กลัวหวานไม่พอ ยอดเยี่ยมค่ะ
15 มีนาคม 2552 19:54 น. - comment id 963397
...เป็นงานเขียนที่อ่านแล้วอบอุ่นค่ะ... ขอให้นางที่ถาม..ตอบคำถามมาไวๆนะคะ.. ...
15 มีนาคม 2552 20:32 น. - comment id 963421
ระวัง น้องนาย มาตอบ จะยุ่ง
15 มีนาคม 2552 22:17 น. - comment id 963495
ใช่เลยครับ..อ่านแล้วได้อรรถรสจริง ๆครับ..
15 มีนาคม 2552 23:18 น. - comment id 963537
จนป่านนี้ยังเพิ่งถึงแค่ถามคำถามล้าสมัยอยู่อีก ตามไม่ทันแล้วละ ขี่ช๊อบเปอรคงช้าไปแล้ว ไม่เห็นรึว่าเธอชอบขี่เครื่องบินเจท(แต่งกลอน)ป่านนี้ไปถึงไหน ๆ แล้ว อิอิ
16 มีนาคม 2552 07:04 น. - comment id 963585
เยี่ยมครับ เพราะมาก..ฝากฝันก็อยากถามนางเหมือน กันว่าเธอยังเหมือนเดิมอีกมั๊ย
16 มีนาคม 2552 08:42 น. - comment id 963623
เป็นกำลังใจให้เธอคนนั้นตอบถ้อยคำถามด้วยเถอะ อิอิ
16 มีนาคม 2552 14:09 น. - comment id 963782
เป็นกำลังใจให้คนแรมทาง... :)