ฉันมิอาจหยุดรักเธอ


     **  ฉันมิอาจหยุดรักเธอ  **
     ศศิธรเพ็ญสล้างกระจ่างแสง
นวลเคล้าแฝงรัตติกาลอันสุขี
พฤกษาไพรเอนไหวในรัชนี
หทัยทวีอิ่มเอมเปรมสำราญ
     แว่วสำเนียงดนตรีไพรให้เสนาะ
แสนไพเราะหวานหูสู่ไพศาล
ยะเยือกเย็นน้ำค้างสร้างตระการ
แปรเปลี่ยนฉันผ่านชื่นระรื่นกมล
     เสียงจ๊อกจ๊อกน้ำตกไหลหมกมุ่น
สายน้ำหมุนผ่านผาคราสับสน
หลั่งเป็นสายผ่านตกวกเวียนวน
อวลระคนหรีดหริ่งเรไรครวญ
     พราวระยิบสะท้อนแสงแฝงสิ่งฝัน
หยุดรำพันความหลังสร้างกำสรวล
สู้โดดเดียวเปลี่ยวกายใฝ่แสงนวล
แสนอบอวลหวานหอมดอมพงไพร
     หากนภามืดดาราพรายในเวหน
อวลปะปนระยิบพราวราวสดใส
ไร้รันทดจรดแสงแฝงมากมาย
แสงพริ้มพรายระยับนับเพชรมณี
     บ้างมวลแสงระยับนับหลากสันต์
เปล่งแสงอนันต์คุณค่าน่าเกษมศรี
หลากดวงหยุดกับที่มิเปรมปรีดิ์
เปรียบฉันนี้สลายรักต้องจากจร
     ล้วนดวงใจไขว่คว้าดาราสวรรค์
ศศิธรพลันครวญสิ่งล้วนอิงหลอน
ด้วยแสงสุรีย์หนีพรากยากต่อกร
พลัดบังอรพร่ำเพ้อจนเผลอปอง
     ฉันมิอาจหยุดรักเธอเสมอจิต
พลันสร้างคิดฝันเพ้อละเมอผอง
ดุจนภาแปรเปลี่ยนเวียนครรลอง
สิ่งสิ้นครองคงเหลือเจือดาวเดือน.
  ***   แก้วประเสริฐ.   ***

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 11 มี.ค. 2552 18:59 น. - ID 124068

1370

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/124068 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

แม่มดใจร้าย

11 มีนาคม 2552 19:13 น. - comment id 961681
```
แอบไปหลงรักใครอีกคะ คุณแก้ว 
```

แก้วประเสริฐ

11 มีนาคม 2552 19:20 น. - comment id 961685


คุณ แม่มดใจร้าย (ดี)

    คนอัปลักษณ์เช่นผมมีสิทธิ์หรือครับที่จะไปรัก
ใครนอกจาก หลงละเมอเท่านั้นครับ ขอบคุณแม่
มดคนสวยครับ ขอบคุณคิดถึงรักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

ลุงแทน

11 มีนาคม 2552 19:46 น. - comment id 961691

 สวัสดี ครับอาจารย์ ช่วงนี้อากาศร้อนมากเลยนะครับ รักษาสุขภาพด้วยครับ

White roses

11 มีนาคม 2552 20:01 น. - comment id 961701

แวะมาอ่านบทกวีหวานๆค่ะ...

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ช่วงนี้อากาศร้อนมากค่ะ...

น้ำ

11 มีนาคม 2552 20:15 น. - comment id 961713

กลอนรักหวานละไมนักเจ้าเอย

อิอิ

ชอบกลอนคับ

แก้วประเสริฐ

11 มีนาคม 2552 21:32 น. - comment id 961732


คุณ ลุงแทน

     สวัสดีครับท่าน ครับช่วงนี้อากาศร้อนมาก
จริงๆครับ ผมเองคอยบริหารร่างกายเสมอๆครับ
รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

11 มีนาคม 2552 21:38 น. - comment id 961734


คุณ white roses

    อย่าเรียกกวีเลยครับ เรียกกลอนเขียนเล่นๆ
ดีกว่าครับ ครับอากาศร้อนมากเชียวนับวันยิ่งแย่
หากเดือนหน้าที่ว่าร้อนที่สุดไม่รู้จะเป็นอย่างไร
เหตุเพราะเรือนกระจกส่งสท้อนความร้อนเพิ่มลงมา
ครับ ผมบริหารร่างการเสมอๆครับ คุณก็ระวังด้วย
นะครับเห็นคนป่วยมากด้วยหวัดแดดครับ รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

11 มีนาคม 2552 21:42 น. - comment id 961737


คุณ น้ำ

    ผมชอบเขียนกลอนแบบเก่าๆครับก็เลยเป็น
แบบนี้แหละครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ ขอบคุณ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประภัสสร

11 มีนาคม 2552 22:03 น. - comment id 961745

เข้ามาอ่านกลอนคุณลุงทีไร ไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ เป็นงานกลอนที่สวยงามจริงๆค่ะ อากาศร้อนขึ้นทุกวัน อ่านกลอนแล้วทำให้คลายร้อนได้เยอะเลยเจ้าค่ะ

แมงกุ๊ดจี่

11 มีนาคม 2552 22:36 น. - comment id 961759

สวัสดีค่ะ  คุณแก้วฯ


หยุดไม่ได้ขาดใจ   หรือเปล่าค่ะ

สบายดีนะค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ  ระลึกถึงเสมอ

พิมญดา

11 มีนาคม 2552 23:01 น. - comment id 961771

สวัสดีค่ะคุณลุงค่ะ

พิมมาอ่านกลอนคูณลุงแก้วกี่ที
หวานไม่มีเปลี่ยนนะคะ

แก้วประเสริฐ

11 มีนาคม 2552 23:16 น. - comment id 961781


คุณ แก้วประภัสสร

     ลุงเองเป็นคนโบราณการเขียนก็มาจากใจ
เกือบทั้งหมดไร้มายา จะเขียนแบบใหม่ๆก็ได้แต่
ใจไม่ชอบ ชอบแบบโบราณเสียมากกว่าจ๊ะ ด้วย
อุดมไปด้วยสิ่งอันน่าจดจำ แล้วบรรยายตามใจใน
สิ่งที่ชอบ ด้วยลุงเองรักธรรมชาติมาก ฉนั้นกลอน
จึงมักจะออกมาล้วนไปด้วยธรรมชาติเกือบทั้งสิ้นจ้า
กลอนโบราณจะหวานซาบซึ้งได้อรรถรสติดตรึงใจ
เสมอมา จึงเป็นสิ่งที่ลุงชอบมากอ่านกลอนโบราณ
แล้วให้เกิดความรักในกลอนมากกว่ากลอนใน
ปัจจุบันมากจ้า รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

11 มีนาคม 2552 23:30 น. - comment id 961790


คุณ แมงกุ๊ดจี่

    สวัสดีจ้ามะกรูดคนสวยคนว่างงานเปิดเพลง
ฝรั่งผู้หญิงร้องสะดุดใจในชื่อเพลงแต่เป็นเพลง
เก่าๆหลายสิบปีแล้วล่ะ
  ก็ทำให้นึกอยากแต่งกลอนก็เลยใช้ชื่อเพลงนี้มา
แต่งบรรยายเอง ปกติผมชอบเพลงเก่าๆมากทั้งไทย
และต่างประเทศครับ และด้วยอุปนิสัยรักธรรมชาติ
ด้วยแล้วก็เป็นดังที่เห็นนี้แหละจ้า สุขภาพนั้น
ก็เป็นธรรมดาของคนมีอายุแหละห้ามไม่ได้เพียง
แต่ชะลอไว้เท่านั้นเอง อากาศระยะนี้ร้อนมาก
มะกรูดก็รักษาสุขภาพแต่ว่าเถอะชนบทนั้น
อากาศบริสุทธิ์กว่ากรุงเทพฯมากนัก ขนาดผม
หนีไปอยู่แถวชานเมืองแล้วนา เดี๋ยวนี้ก็เจริญ
เกือบเหมือนเดิม ก่อนนั้นผมอยู่แถวยานนาวา
มีสวนมากมายหลายๆพันธุ์บัดนี้ กลับไปเยี่ยม
บ้านหมดสิ้นไปมีแต่ป่าคอนกรีตแทบจะจำทาง
ไม่ได้เสียเลย ตอนมาอยู่ที่นี้มีแต่ท้องทุ่งนาดู
เขาทำนากันเพลิดเพลินอากาศแสนดี แต่บัดนี้
เปลี่ยนไปหมดกลายเป็นคอนกรีตหมดแล้ว
เสียงอึกกระทึกครึกโครมเหมือนเดิม จะย้าย
อีกก็อายุมากแล้วต้องเริ่มต้นใหม่ก็ต้องทนๆเอา
จนกว่าจะตายไปจ้า รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

11 มีนาคม 2552 23:41 น. - comment id 961798


คุณ พิมญดา

     ก็ผมเองเป็นคนไม่ยุ่งยากไม่ค่อยจะมีปัญหา
กับใครชอบธรรมชาติอยู่แบบสมถะและเป็นคนรัก
ใครมักรักจริงไม่เปลี่ยน กลอนนั้นผมใช้ใจเขียน
แบบไม่ต้องร่างนึกสิ่งใดเขียนสิ่งนั้นจึงมักจะออกมา
ในแนวหวานปนเศร้าๆอยู่ในตัวเองเสร็จ เพราะ
ด้วยไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวสิ่งภายนอกมากนัก นอก
จากทนไม่ได้นั่นแหละแต่น้อยมาก กลอนหวาน
เศร้ามักจะได้อารมณ์อ่อนไหวพลิ้ว หากเป็น
กลอนที่แบบปัจจุบันมักจะออกแนวห้วนๆ ผม
เขียนกลอนมักชอบซ่อนเร้นความหมายไว้ใน
กลอนเสมอๆมา ให้เขาคิดกันเอาเองครับ
หากเขียนตรงไปตรงมาอรรถรสมันจะขาดหาย
ไปกลายเป็นกลอนธรรมดาใครๆที่รู้ก็เขียนได้
ครับ แต่กลอนที่แฝงด้วยแนวนัยของกลอนนั้น
จะเขียนยากกว่าอ่านแบบธรรมดาก็ได้อ่านให้
ลึกซึ้งก็ได้เพราะรวมอยู่ในที่เดียวกันครับ
ตอนนี้อากาศร้อนมาก ระวังสุขภาพด้วยนะครับ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

กันนา

11 มีนาคม 2552 23:59 น. - comment id 961804

แวะมาอ่านกลอนโรแมนติก
ฉันมิอาจหยุดรักเธอ
ไพเราะมากค่า
คารวะท่านอาจารย์

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 00:23 น. - comment id 961808


คุณ กันนาเทวี

   ก็อย่างที่ตอบคุณมะกรูดนั่นแหละชอบใจใน
ชื่อเพลงก็เลยเอามาแต่งแบบไทยๆแหละครับ
ส่วนภาษามะกริดผมฟังรู้บ้างไม่รู้บ้างครับแต่ก็
ชอบทำนองและเนื้อหาเก่าๆครับหวานซึ้งดีครับ
รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

ยาแก้ปวด

12 มีนาคม 2552 00:30 น. - comment id 961814

เมื่อมิอาจหยุดรักได้
ก็ต้องรักต่อไปนะคะลุงแก้วขรา

กิ่งโศก

12 มีนาคม 2552 02:34 น. - comment id 961825

สวัสดีครับครูแก้ว..

งานละมุนละไมอีกตามเคยครับครู..อ่านแล้ว
ให้อารมณ์ละเมียดนะครับครู
และขอบคุณครูแก้วที่ให้คำแนะนำหลายๆครั้งกับการเขียนกลอนครับ..
ครูแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะครับ

kirati

12 มีนาคม 2552 07:35 น. - comment id 961867

สวัสดีครับ...คุณ"แก้วประเสริฐ"

ผมชอบกลอนนี้...จัง....
เหมือนประมาณว่า....

ให้หยุดรักก็ได้...
แต่...สายน้ำอันงดงาม...
ต้องย้อนไหลขึ้นไป....บนยอดภู...
ดาว...ต้องมิมาอยู่...คู่เคียงเดือน....
ภูเขาต้องเคลื่อน...เลื่อนลงไปในมหาสมุทร....
และ....มนุษย์...ต้องเหลือแต่...นักบวช....

แฮ่ะๆๆๆ ผมก็ว่าไปเรื่อยน่ะครับ...คุณอา...
ถนอมสุขภาพ ทั้งกายและใจ...นะครับ....

กุ้งหนามแดง

12 มีนาคม 2552 09:17 น. - comment id 961905
```
งั้นก็รักต่อไปได้น่ะเออ.. :)
```

เพียงพลิ้ว

12 มีนาคม 2552 09:20 น. - comment id 961907

คุณลุงไปเที่ยวน้ำตกมา คงสดชื่นสดใสนะคะ

somebody

12 มีนาคม 2552 10:00 น. - comment id 961922

สวัสดีค่ะ
ภาษาสวยจังค่ะ สื่อความหมายได้หวานมากๆ
ว่ากันว่าคนที่ขียนกลอนรักได้หวานแบบนี้
คือคนที่กำลังอยู่ในห้วงแห่งรักรึเปล่าค่ะ

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 11:09 น. - comment id 961962


คุณ ยาแก้ปวด

     ครับความรักผมมีให้เสมอๆแก่ทุกๆคนที่คบ
หาสมาคมและเป็นความรักที่บริสุทธิ์ด้วย ถึงแม้นว่า
จะผ่านการเจ็บปวดก็ตามทีก็ยังรักเขา ให้อภัยเขา
คงจะเป็นด้วยดวงชะตาคนเรานั่นเองครับ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

ไร้อันดับ

12 มีนาคม 2552 11:13 น. - comment id 961964

เข้ามาอ่านทีไร
ก็ต้องหลงใหลความงดงาม
ในภาษาทุกทีครับ
คำแต่ละคำ ช่างละเมียดละมัย
เต็มไปด้วยจินตกวี จริงๆ ครับ

ขอบคุณสำหรับความงดงาม
ทางภาษาที่เขียนให้ได้อ่านครับ

ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 11:22 น. - comment id 961981


คุณ กิ่งโศก

    เรื่องนี้อยู่ที่การฝึกฝนหากเราฝึกฝนจากยาก
ไปหาง่ายก่อน จนเกิดเป็นการสัมพันธ์กันระหว่าง
อักษรกับจิตใจเราได้แล้วนั่นแหละ ไม่ว่าจะเขียน
อย่างไรก็จะสามารถบังคับอักษรนั้นๆได้เสมอ จง
พยายาม การแนะนำนั้นผมเองมีนิสัย บ้าๆบอๆ
อีกจะติดบ๊องส์ๆด้วยจึงไม่ค่อยจะเหมือนใครและก็
คิดว่าคงจะไม่มีใครเหมือน การแนะนำคนที่ต้อง
การให้แนะนำผมถือว่าเป็นกุศลอย่างหนึ่งมิได้คิด
อะไรมาก เพราะต่อไปก็จะสูญไปจากโลกใบนี้
จะเกิดอีกทีก็คงจะยาก สิ่งใดพอจะช่วยได้ก็ช่วย
กันไป ผมเองไม่เก่งอะไรหรอกแต่ไม่ชอบ
เลียนแบบใครๆ คิดเองทำเองเสมอการเขียน
กลอนที่ดีต้องมอบความรักให้แก่เขาด้วยใจอัน
บริสุทธิ์ไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาในรูปใดก็ตาม
ต้องรู้จักให้อภัยอย่าเก็บไว้ในใจเรา ก็จะทำให้
จิตใจเราปลอดโปร่งเกิดปัญญาคิดอ่าน หากสะ
สมไว้ปัญญาก็จะทึบ เสมือนห้องที่เก็บของไว้หาก
ไม่รู้จักจัดการห้องนั้นก็จะแคบเมื่อเข้าไปก็จะ
เกิดอารมณ์ไม่ดี การเขียนที่ดีต้องอารมณ์เรา
ปลอดโปร่งการคิดอ่านก็จะเกิดขึ้นเองด้วยการ
ฝึกฝนของเราผ่านระยะเวลาไป เธอเองก็จะรู้
เคล็ดลับที่ผมหมั่นบอกเสมอว่า การทำจิตเรา
นั้นให้เป็นกลอน จนกระทั่งกลอนรวมเป็นจิต
เราได้ก็สามารถจะทำงานนั้นๆได้เสมอครับ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 11:31 น. - comment id 961992


คุณ kirati

    อุปมาฉันท์ใดฉันท์นั้นแหละครับ ความแน่นอน
คือสิ่งไม่แน่นอนย่อมหมุนเวียนไปเสมอๆนี่แหละ
คือที่แท้จริง เป็นคำคมที่ดีมากครับที่คุณกล่าวไว้นะ
แต่หากทุกๆสิ่งบางสิ่งวางได้ก็ควรจะวาง ช่วยได้ก็
ควรจะช่วยหากไม่ได้ก็วางอุเบกขาเสียก็สิ้นเรื่อง
เมื่อเราทำไปแล้วอย่าเสียใจในผลงานของเราเอง
ควรภาคภูมิใจกับมัน ต่อไปก็ดำเนินการใหม่เพราะ
เหตุว่าคนเราทุกๆคนย่อมไม่อาจหยุดนิ่งได้แม้
แต่ใจเราเองก็เหมือนกัน ฉนั้นเมื่อเรารู้ซึ้งถึง
ข้อนี้แล้วจิตใจเราก็จะปลอดโปร่งบริสุทธิ์ ความ
สุขที่หาได้ควรหาแต่อย่าให้ใครต้องเดือดร้อน
เพราะการกระทำของเรา ก็สมควรแล้วที่จะเป็น
มนุษย์ ผิดกับ ที่ชื่อว่า คน ที่นิยมกันใช้เพราะ
จะต้องคนคลุ้งเคล้าค้นหาคว้าในสิ่งที่เป็นไม่ได้
นั่นเองครับ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 11:36 น. - comment id 961997


คุณ กุ้งหนามแดง

     กุ้งที่รักความรักนั้นมีหลายๆรูปแบบ แต่การ
รักนั้นย่อมแตกต่างกันไปตามสถานะการณ์ ความ
รักที่หวังผลประโยชน์กับความรักที่ไม่หวังสิ่งใดๆ
เราจึงต้องแยกแยะให้ออกจากกัน เช่นผมรักคุณ
เป็นความรักที่บริสุทธิ์ถึงได้ยึดยาวนานโดยที่ความ
รักที่มอบให้คุณโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆทั้งสิ้น
เป็นความรักอันแท้จริงครับ ฉนั้นผมถึงจะต้องรัก
ต่อไปจนตราบชั่วชีวิตของผมครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 11:46 น. - comment id 962003


คุณ เพียงพลิ้ว

    หลานกานต์ที่รักของลุง นี่เขาก็มาชวนไป
เที่ยวทะเล กำลังตัดสินใจว่าจะไปดีหรือไม่จ้า
หลานเองก็รู้ว่าสิ่งที่ลุงรักคือธรรมชาติที่แสนบริสุทธิ์
ไร้ซึ้งมวลมายาใดๆทั้งสิ้น ลุงจึงมอบสิ่งนั้นให้แก่
ธรรมชาติ แต่คนเราสมัยนี้มาทำลายธรรมชาติไป
แม้แต่สมัยก่อนน้ำไม่เคยท่วมเลยก็มาท่วมมากฟ้าดินจึงลงโทษ ตัวอย่างเช่นภาคเหนือ
ก่อนนั้นหลายนับสิบปีไปแล้วอุดมไปด้วยพืช
พันธุ์ต้นไม้ที่ร่มรื่นอากาศเย็นสบายแม้หน้า
ร้อนก็แสนสบายน้ำตกมีทั้งปี แต่บัดนี้สิ่งเหล่า
นี้หายไปเกือบหมด  ทำให้เกิดอากาศร้อน
มากๆบางครั้งร้อนกว่ากรุงเทพฯเสียอีก
 เปรียบดั่งความรักของคนเราหากรู้จักซึ้งใน
คุณค่าของมันก็จะสดชื่นสม่ำเสมอไม่มีวันจืด
จางไปได้จ๊ะ รักหลานเสมอๆ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 11:54 น. - comment id 962005


คุณ somebody

    ไม่แน่เสมอไปแหละครับผมเองนั้นแต่ก่อน
ประสบแต่ความผิดหวังมาตลอดแทบจะเรียกว่า
สมหวังนั้นส่วนน้อย มีแต่เสแสร้งต่อเราพอเรา
หลวมตัวไปก็ถึงได้ทราบแก่นแท้แห่งสิ่งนั้นๆจน
ผมเองเบื่อเอือมระอาต่อความรักเสียแล้วครับ
ทั้งๆที่ความรักผมนั้นเมื่อมอบให้ใครแล้วมักจะมอบ
ให้หมดสิ้นเสมอไป แต่ผลลัพธ์ที่ได้รับกับแตกต่าง
อย่างสิ้นเชิง ฉนั้นกลอนผมทุกบทจะมักแฝงใน
สิ่งเศร้าเคล้าจุนเจือเสมอๆไปเพราะด้วยผมเอง
ใช้ใจเขียนสมองจึงหลั่งสิ่งที่ซ่อนเร้นในห้วงแห่ง
จิตใต้สำนึกออกมาด้วย แม้จะพยายามฝืนบ้าง
แต่ก็ยังไม่วายที่จะเล็ดรอดออกมาครับ ฉะนั้น
คุณจงเชื่อมั่นในสิ่งที่คุณเชื่อและต้องพร้อมด้วย
สิ่งที่คุณจะได้รับคือความผิดหวังครับ ขอบคุณ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 12:04 น. - comment id 962012


คุณ นักสืบ ไร้อันดับ

    คุณเชอล๊อร์คโฮมครับ ภาษาอักขระหนังสืออยู่
ทื่คนใช้หากรู้จักเลือกคำมาสัมพันธ์กับท่วงทำนอง
บังคับด้วยฉันทลักษณ์ แล้วนำมาขัดเกลาประดิษฐ์
ถ้อยคำเหล่านี้ ผลก็จะออกมาในลักษณะชวนอ่าน
    ผมเองอ่านกลอนของพวกเรามามากมักจะไม่
ค่อยคำนึงเพียงแต่ระบายออกมาในลักษณะห้วน
เขาเรียกว่ากลอนธรรมดา กลอนที่น่ารักคือ
กลอนระดับกลาง ส่วนกลอนระดับสูงนั้นหมาย
ถึงปราชญ์เท่านั้นที่จะเข้าใจในอรรถรสหรือมัก
จะเป็นเชื้อพระวงศ์ที่นิยมคือพยายามให้แตกต่าง
จากกลอนธรรมดาครับ วรรณะกลอนจึงแตกต่าง
ดังฉะนี้เอง แต่ผมไม่ถึงขั้นกวี เพียงแค่พอเอา
ตัวรอดสนองจิตใจผมให้สบายใจมักนิยมใน
ระดับกลางเป็นส่วนมากครับ 
    หากพูดไปแล้วความสละสลวยของกลอน
นั้นระดับกลางผมว่าอ่อนช้อยละมุนละม่อมไหว
พลิ้วกว่ากลอนระดับอื่นๆครับ ขอบคุณที่ให้
กำลังใจแก่ผมครับ ขอบคุณ

       
        แก้วประเสริฐ.

ปักษาสวรรค์

12 มีนาคม 2552 12:26 น. - comment id 962022

ภาษาสวยจังค่ะคุณลุงแก้ว...ความรักเป็นสิ่งสวยงามอย่าหยุดรักรักเลย...ทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ล้วนมีจุดกำเนิดที่งดงามไม่เว้นแม้แต่..เธอ..อิอิ



ริ้วน้ำใสไหลผ่านแผ่นภูผา
กระเซ็นซ่าเซาะซ่านผ่านแก่งหิน
เสียงหรีดหริ่งเรไรได้ยลยิน
ไม่เคยสิ้นสรรพอย่างกลางผืนไพร
เหมือนมีรักสลักจิตมิคิดเปลี่ยน
กาลจะเวียนหมุนผ่านนานแค่ไหน
รักคือรักมิอาจผลักออกจากใจ
โปรดรู้ไว้...มีรักแท้...มอบแด่เธอ..

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 12:54 น. - comment id 962039


คุณ ปักษาสวรรค์

    ผมชอบชื่อคุณจังเลยและกลอนก็งดงามนัย
งามครับ

  สรรพนามแทนกายวิไลนัก
คงผ่องพักตร์เพริศพริ้งอิงเฉิดฉาย
คำกล่าวถ้อยมธุรสหมดจดกราย
หมองหม่นคลายบันเทิงเริงอารมณ์
  สำเนียงถ้อยร้อยบรรจงทรงสูงศักดิ์
ล้วนประจักษ์อรรถรสปรากฏสม
ดั่งปักษาเริงร่าฝ่ากลางลม
เหินภิรมย์ชมชื่นระรื่นนภา.

    ขอบคุณมากครับ

whitelily

12 มีนาคม 2552 16:16 น. - comment id 962174

หวานจับใจเลยค่ะคุณลุงแก้ว.....

แก้วประเสริฐ

12 มีนาคม 2552 23:04 น. - comment id 962290


คุณ whitelily

     โอ๊วๆโห...ถึงขนาดนั้นเชียวหรือครับแม่ดอก
ลิลลี่สีขาวแสนสวย อย่าถึงขนาดนั้นเลยล่ะ เดี๋ยว
คนอื่นเขาจะอิจฉาริษยาผม ผมต้องการสนุกสนาน
กับกลอนระบายอารมณ์ผ่อนคลายสิ่งต่างๆเท่านั้น
และยังได้ฝึกสมองป้องกันโรคอัลไซเมอร์อีกด้วย
อิอิ ร้อนๆมากระยะนี้ระวังดอกไม้แสนสวยจะเหี่ยวนะรักษาไว้ด้วยเสียดายจังเลย รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

Salukphin

13 มีนาคม 2552 06:41 น. - comment id 962341
```
เยี่ยมค่ะ
```

ม่านดอย

13 มีนาคม 2552 08:51 น. - comment id 962401

สวัสดีงามๆยามเช้าเจ้า เข้ามาอ่านกลอนแล้วสำนวนพริ้วไพเราะแต้ๆ เจ้า

แก้วประเสริฐ

13 มีนาคม 2552 11:39 น. - comment id 962450


คุณ salukphin

   ขอบคุณครับที่กล่าวให้กำลังใจผม ขอบคุณ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

13 มีนาคม 2552 11:59 น. - comment id 962454


คุณ ม่านดอย

     สวัสดีครับ อิอิ ผมตื่นนอนสาย แต่ขอ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ การเขียนกลอนนั้น
ต้องแล้วแต่อักษรกับทำนองหากประสานกันได้
ก็จะน่าอ่านอ่อนไหวพลิ้วครับ การเขียนกลอน
ผมมักจะเขียนแบบสดๆใช้ใจเขียนครับและมัก
จะออกแนวโบราณที่ผมชอบครับ ขอบคุณ

          แก้วประเสริฐ.

เฌอมาลย์

13 มีนาคม 2552 15:29 น. - comment id 962562



ความรักนี่ มันทำให้โลกสดใส และหมองหม่นไปในตัวเลยนะคะ

แก้วประเสริฐ

13 มีนาคม 2552 17:10 น. - comment id 962644


คุณ เฌอมาลย์

    เจ้าหญิงครับเห็นภาพแล้วผมกำลังตัดสินใจ
อยู่นี่ว่าจะไปดีหรือไม่ครับ และยิ่งอากาศร้อนนี้
อย่าบอกใครเลยกลางวันสองเท่าแหละไปมาบ่อยๆ
จะดีก็ตอนเย็นเช้าเท่านั้นแหละ อากาศก็เหนียว
ตัวเหนอะหนะแม้จะสดชื่นก็จริงครับ ความรักนั้น
สรุปแล้วมีสองแบบคือรักแบบแท้จริงกับไม่แท้จริง
ความใคร่จำยอมเท่านั้น นอกนั้นประปรายครับ
รักเจ้าหญิงเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น