น้ำ

10 มีนาคม 2552 08:23 น. - comment id 960801

สวัสดียามเช้าทุกทั่นคับ

ผมค้นศึกษานะคับ

สวรรค์ชั้นกวี.....กรมหมื่นพิทยาลงกรณ 

สรวงสวรรค์ชั้นกวีรุจีรัตน์
ผ่องประภัศร์พลอยหาวพราวเวหา
พริ้งไพเราะเสนาะกรรณวัณณนา
สมสมญาแห่งสวรรค์ชั้นกวี ฯ

 อิ่มอารมณ์ชมสถานวิมานมาศ
อันโอภาศแผ่ผายพรายรังสี
รัศมีมีเสียงเพียงดนตรี
ประทีปทีฆรัสสะจังหวะโยน

 รเมียรไม้ใบโบกสุโนกเกาะ  
สุดเสนาะเสียงนกซึ่งผกโผน
โผต้นนั้นผันตนไปต้นโน้น
จังหวะโจนส่งจับรับกันไป

 เสียงนกร้องคล้องคำลำนำขับ
ดุริยศัพท์สำนึกเมื่อพฤกษ์ไหว
โปรยประทิ่นกลิ่นผกาสุราลัย
เป็นคลื่นในเวหาศหยาดยินดี ฯ
  
บังคมคัลอัญชลีกวีเทพ
ซึ่งสุขเสพย์สำราณมาณศรี
ณ ภพโน้นในสวรรค์ชั้นกวี
แลภพนี้ในถ้อยที่ร้อยกรอง

ไม่มีเวลาวายในภายน่า
เนาในฟ้าในดินทั้งถิ่นสอง
เชิญสดับรับรศบทลบอง
ซึ่งข้าปองสดุดีกวีเอย ฯ  
 


ลักษณะคำประพันธ์  กลอนสุภาพ


จุดประสงค์ในการแต่ง
เพื่อแสดงคารวะต่อกวีผู้ล่วงลับไปแล้วและแสดงความสวยงามของคำ


ที่มาของเรื่อง
เรื่องสวรรค์ชั้นกวี เป็นส่วนหนึ่งของกวีนิพนธ์เรื่องลิลิตสามกรุง โดยอยู่ในตอนต้นๆของเรื่อง กล่าวถึงกวีผู้ล่วงลับไป

แล้วไปสถิตอยู่ ณ สรวงสวรรค์ และได้พรรณนาอย่างไพเราะ ทรงขนานนามสวรรค์ชั้นนี้ว่าสวรรค์ชั้นกวี


เนื้อเรื่องย่อ
ผู้เขียนจินตนาการถึงกวีผู้ล่วงลับไปแล้วว่าไปสถิตอยู่สวรรค์ซึ่งเรียกว่าสวรรค์ชั้นกวี  มีความงดงามไปด้วยแสงเลื่อม

พรายของแก้วแวววาว ไปทั่วฟ้า มีเสียงพรรณนาที่ไพเราะ สมเป็นสวรรค์ชั้นกวี
       เสียงนกร้อง ราวกับเป็นเสียงดนตรี ดีด สี ตี เป่า เมื่อต้นไม้ไหวกลิ่มดอกไม้หอมหวนมาจากสวรรค์ 
        ขอกราบบังคมเทพกวี ซึ่งสุขสำราญอยู่กับนางฟ้า ทั้งในภพสวรรค์ชั้นกวี
แล้วในภาพที่เขียนร้อยกรอง ขอเชิญรับฟังบทกวีที่ผู้เขียนแต่งขึ้นตามแบบฉบับเป็นความปรารถนาเพื่อสดุดีกวีด้วยเทอญ
       
ผู้แต่ง 
พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์
ประวัติผู้แต่ง 
พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์  พระนานเดิมว่า พระองค์เจ้ารัชนีแจ่มจรัส  ประสูติเมื่อ 10 มกราคม2419 เป็น

พระราชโอรสในกรมพระราชวังบวรวิไชยชาญและพระมารดาเลื่อม  พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ทรง

นิพนธ์หนังสือไว้หลายเรื่องมีพระนานแฝงว่า น.ม.ส. และทรงสิ้นพระชนม์เมื่อ 23 กรกฏาคม2488 มีพระชนมายุได้ 69 

พรรษา


            คำศัพท์
ทีฆรัสสะ             หมายถึง          จังหวะยาวสั้น
ประทิ่ม              หมายถึง          เครื่องหอม
ประภัศร์             หมายถึง           แสงเลื่อมพราย
มาณศรี             หมายถึง          นางฟ้า
รุจ                 หมายถึง          งาม
ลำนำ              หมายถึง         บทเพลงที่ขับเป็นทำนอง
สรวง              หมายถึง          สวรรค์


ข้อคิดที่ได้จากเรื่อง  ( กวีเป็นปูชนียบุคคล )
บทกวีที่ไพเราะเป็นคำชูจิตใจให้สูงขึ้น

เพียงพลิ้ว

10 มีนาคม 2552 10:14 น. - comment id 960857

แวะมาพักใจให้สราญค่ะ

เฌอมาลย์

10 มีนาคม 2552 12:54 น. - comment id 960953

ยอดเยี่ยมค่ะ

ยาแก้ปวด

10 มีนาคม 2552 12:56 น. - comment id 960956

ขอบคุณกับความรู้ที่นำมาเผื่อแผ่
และนำอักษรสวยๆมาให้อ่านค่ะ

กิตติกานต์

10 มีนาคม 2552 15:55 น. - comment id 961037

แปลงกลอนเป็นโคลงได้อย่างไพเราะค่ะ...

......................................

กุ้งหนามแดง

10 มีนาคม 2552 17:14 น. - comment id 961064

น่าสนใจมากน่ะค่ะ คุณน้ำ  :)

ก่องกิก

10 มีนาคม 2552 17:50 น. - comment id 961096

เข้ามาศึกษาอีกแล้วล่ะครับ

พิมญดา

10 มีนาคม 2552 18:31 น. - comment id 961138

แจ้นเอง

10 มีนาคม 2552 20:48 น. - comment id 961212

แวะมารับความรู้ค่ะ  คุณน้ำ

กระบี่ใบไม้

10 มีนาคม 2552 22:26 น. - comment id 961285

ข้าน้อยจำได้ว่าเคยอ่านอยู่ สมัยเรียน แม้บัดนี้ก็จำได้อยู่มิเสื่อมคลาย ขอร่วมคารวะทั้งกวีที่ยังอยู่และที่จากไปด้วยครับ ^-^

ครูพิม

11 มีนาคม 2552 12:54 น. - comment id 961512

แวะมาศึกษาด้วยคนค่ะ

แพรววี่

20 กุมภาพันธ์ 2553 14:12 น. - comment id 1102435

คอบคุนค่ะ