ไม่อยากรับรู้ใดในเป็นอยู่ ไม่อาจสู้ความความจริงสิ่งที่เห็น ไม่อาจรับทุกทางที่เธอเป็น จึงซ่อนเร้นห่วงหาและอาลัย ใช่ว่าฉันไม่ห่วงดวงใจจ๋า แต่กลัวว่าไปพบ(เธอ)สลบไสล ฉันคงเจ็บรวดร้าวราวขาดใจ จึงต้องทนหม่นไหม้อยู่เอกา ไหว้วอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกทิศที่ โปรดคุ้มครองคนดีด้วยเถิดหนา ให้เธอยังชีวีมีชีวา ได้กลับมาเพื่อเป็นเช่นที่เคย วานสายลมพัดไกลไปเยือนด้วย แล้วจงช่วยบอกเขาเล่าเฉลย ว่าคนไกลแสนห่วงมิเลือนเลย อีกเอื้อนเอ่ยคิดถึงซึ้งกมล เมื่อรู้ข่าวเธอเจ็บฉันเหน็บแน่น อยากโลดแล่นไปหาทุกแห่งหน ทุกวันวารดวงจิตคิดเวียนวน ใจห่วงหาเหลือล้นคนห่างไกล ไม่อยากรับรู้ใจกลัวไหม้หม่น ไม่อาจทนรู้เห็นเป็นไฉน ไม่อาจทนการสลายของหัวใจ ฉันจะอยู่อย่างไรเมื่อไร้เธอ กลอนบทนี้เขียนตอนกลับจากไปบวชชีพราหมณ์ตอนปลีกวีเวกภาคเหนือ กลับมา รู้ข่าวเพื่อนเป็นมะเร็งตับระยะสุดท้ายค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 06:59 น. - comment id 956656
ฉันจำอยู่ต่อไปในโลกนี้ แม้จะมีแต่ช้ำนำเสนอ ใจชาชินสิ้นไร้ใครปรนเปรอ รู้เสมอทุกวันนี้ไม่มีใคร จึงเรียนรู้สู้รับกับความหม่น ทั้งทุกข์ทนแบกหามความหวั่นไหว แม้ขาดเธอวันนี้มิเป็นไร เพราะว่าฉันไร้ใจ จะเจ็บจำ สวัสดียามเช้าค่ะพี่นรศิริ
27 กุมภาพันธ์ 2552 07:04 น. - comment id 956659
อรุณสวัสดิ์คะพี่.. แวะมาอ่านกลอนเพราะก่อนไปทำงานค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 08:41 น. - comment id 956681
สวัสดีค่ะเอื้อย ผู้ลางคนเพิ่นว่าอย่าห่วงไผกว่าห่วงเจ้าของเด้อ ก็อดบ่ได้คือเก่าเนาะจ้าเอื้อย ยามเห็นเพิ่นบ่ซำบายใจ ก็อดคิดนำเพิ่นบ่ได้จ้า ย่อนว่าเพิ่นเป็นคนพิเศษนี่แหละจ้า เอื้อย ดูแลเจ้าของเด้อจ้า
27 กุมภาพันธ์ 2552 09:45 น. - comment id 956702
หวัดดีคับ..พี่"นรศิริ" ช่างเป็นบท...ที่สะท้อนอารมณ์...ที่คิดถึง (บนความประวิงและกังวล...)ได้ดีมากๆ...บทหนึ่งเลยคับ... ขอเขียนด้วย...ช่วยวอนนะขอรับ... ขอวอนพระ วอนเทวา ลงมาปก จงครอบ...อก คุ้มดวงใจ จากภัยหมาย ให้เขาดี..พิชิตผ่าน ทุกพาลพราย สถิตย์สาย...ชีวีพ้น...จนคืนรัง... ถนอมสุขภาพด้วยนะคร๊าบบบบ
28 กุมภาพันธ์ 2552 12:48 น. - comment id 956740
เรื่องบางเรื่อง ถ้าไม่รู้ก็คงดี แต่บางที ถ้ารู้ก่อนก็ดีเหมือนกัน จะได้ทำอะไรในที่อยากจะทำ เข้มแข็งนะคะ เป็นเรื่องของธรรมชาติ ซึ่งมนุษย์เราหลีกเลี่ยงไม่พ้น
27 กุมภาพันธ์ 2552 10:59 น. - comment id 956758
ระทางที่ห่างกันก็ไม่เคยห้ามความคิดถึงเธอได้เช่นกันค่ะ....
27 กุมภาพันธ์ 2552 12:25 น. - comment id 956789
แด่ พี่ดวง แวะมาทักทาย เธอ ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ แต่มาทักทายบ้าง ..
27 กุมภาพันธ์ 2552 13:57 น. - comment id 956801
ดวงฤดี.. ติดบ่วงหนี้รักหนี้สงสาร ตัดอกตัดใจนะเจ้าดวงมาลย์ เพียง... วิบากกาลก่อนเก่ากลับซ้ำรอย
27 กุมภาพันธ์ 2552 14:33 น. - comment id 956828
อยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วงไงคะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:34 น. - comment id 956886
จะขอเป็นกำลังใจให้ความอบอุ่นคอยโอบอุ้มอยู่ไม่ห่างนะคะ เข้าใจดีถึงความรู้สึกนี้ค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 16:08 น. - comment id 956924
เป็นบทกลอนที่ไพเราะและมีความหมายครับ
27 กุมภาพันธ์ 2552 16:29 น. - comment id 956947
ไพเราะ แต่เศร้าจัง
27 กุมภาพันธ์ 2552 17:36 น. - comment id 956991
ชอบวรรคนี้จังเลยค่ะ ..ฉันจะอยู่อย่างไรเมื่อไร้เธอ..
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:03 น. - comment id 957035
หวัดดีค่ะน้องมุกเเขยนเศร้าเหมือนกันนะคะเรา ถึงยังไงน้องก็ยังมีพี่สาวคนนี้คอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:04 น. - comment id 957036
หวัดดีค่ะน้องแบมขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยม
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:06 น. - comment id 957039
หวัดดีค่ะน้องทรายขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยมค่ะ วันนี้อยู่บ้านคนเดียวก็เลยรีบมาเข้าบ้านกลอนเร็วค่ะเดี๋ยวจะไปเข้าห้องพระ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:15 น. - comment id 957042
หล่าเอ๊ยเอื้อยเขียนกลอนตั้งแต่โนแล้วตอนนั้นเอื้อยกลับจากไปธุดงค์ภาคเหนือปิดภาคฤดูร้อนเดือนกว่ากลับมาเพื่อนรักเป็นมะเร็งตับ เดียวนี้ตายแล้วหละเอื้อยไห้บ่อออกเป็นผู้ไห้ยากแต่เป็นเพื่อนตายฮักแพงกันอีหลีมันเอิ้นเอื้อยว่าอีแห้งเอื้อยเอิ้นมันว่าอีอ้วนเขาโตใหญ่เอื้อยน้อยๆได้เข้าโรงพยาบาลดู๋เขากะเป็นผู้เฝ้าสอนเด็กน้อยให้พร้อมคึดฮอดหลายมื้อวานประมาณตีสามเอื้อยออกมาจากห้องพระเห็นรูปถ่ายนำกันตกอยู่หน้าห้องนอนเลยคึดพ้อ กะเลยไปหากลอนมาลงนี่หละเอื้อยมักเขียนกลอนยามมีอารมณ์วางอยู่ทั่วแล้วแต่สิพ้อบ่อเคยเก็บจักเทือ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:18 น. - comment id 957043
หวัดดีค่ะน้องkirati พี่เขียนบทนี้จากอารมณ์ความรู้สึกสะเทือนใจจริงๆตอนที่กลับจากไปบวชชรพราหมณ์ ธุดงค์กับลูกชายใภคเหนือเดือนกว่าช่วงปิดภาคฤดูร้อนกลับมาเพื่อนรักเป็นมะเร็งตับระยะสุดท้ายนะค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:20 น. - comment id 957045
หวัดดีค่ะน้องwhitelily ตอนนี้เพื่อนคนนั้นเขาตายแล้วค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:22 น. - comment id 957046
หวัดดีค่ะน้องนิจตอนนี้เพื่อนรักของพี่คนนั้นตายแล้วค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:23 น. - comment id 957047
หวัดดีค่ะคุณพุดตอนนี้เพื่อนรักเพื่อนแท้คนนั้นเธอตายแล้วค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:24 น. - comment id 957048
หวัดดีค่ะน้องโคลอนตอนนี้เพื่อนแท้คนนั้นเธอตายแล้วค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:26 น. - comment id 957050
ขอบคุณน้องsomebodyที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:27 น. - comment id 957051
ขอบคุณน้องลิลิตค่ะที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:28 น. - comment id 957053
ขอบคุณน้องหมออินสวนค่ะที่มาเยี่ยมค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:29 น. - comment id 957055
หวัดดีค่ะคุณดอกแก้วขอบคุณดอกแก้วมากค่ะ เขียนจากความรู้สึกอารมณ์ในตอนนั้นจริงๆค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 21:22 น. - comment id 957127
เศร้าง่ะพี่สาว มาเยี่ยมพี่สาวค่ะ อย่าเศณ้าเลยน๊าๆๆพิมมาอยู่เปงเพื่นแระ..อิอิ
27 กุมภาพันธ์ 2552 22:33 น. - comment id 957158
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ เพื่อนเขาไปสบายแล้วค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 22:45 น. - comment id 957168
เจ็บไข้มียารักษาไข้ ห่างไกลเจ็บจิตเพราะคิดถึง ห่วงหาอาลัยใครรำพึง ลึกซึ้งถึงห่วง..ทุกห้วงใจ.. ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้วค่ะ.. ชะตาฟ้าลิขิต..ต่างกรรมต่างวาระนะคะพี่..
28 กุมภาพันธ์ 2552 03:23 น. - comment id 957209
หวัดดีค่ะน้องสาวสุดสวยที่เชียงใหม่ร้อนมากไหมคะบ้านพี่ร้อนเหลือเกิน อากาศร้อนแต่ใจคนก็ไม่ร้อนตามหรอกนะคะ
28 กุมภาพันธ์ 2552 03:24 น. - comment id 957210
ขอบคุณน้องเฌอมาลย์มากนะคะที่มาเยี่ยม
28 กุมภาพันธ์ 2552 03:26 น. - comment id 957211
ขอบคุณน้องพิมคนเก่งของพี่แม่พิมพ์ที่ดีของ ศิษย์สบายดีนะคะ
28 กุมภาพันธ์ 2552 13:35 น. - comment id 957307
กลอนความหมายดี ๆ ชอบวรรคนี้จัง ฉันจะอยู่อย่างไรเมื่อไร้เธอ
1 มีนาคม 2552 12:59 น. - comment id 957493
ขอบคุณคุณร้อยฝันมากนะคะที่มาเยี่ยมค่ะสบายดีนะคะ