เด็กเอ๋ย เด็กน้อย ใยดวงตาเศร้าสร้อยละห้อยไห้ พรุ่งนี้เล่าเจ้าจะอยู่ที่หนใด ในแดนกว้างเมืองใหญ่ไร้ถิ่นพัก ฤาบ้านเจ้าแตกแยกสาแหรกสิ้น จึงโบยบินดั่งนกทิ้งแหล่งหลัก ฤาบ้านเจ้าขาดแล้วซึ่งความรัก ขาดที่พักพิงใจจึงใคร่ลา มาเป็นเด็กขอทานสะพานลอย ใจเด็กน้อยเศร้าสร้อยละห้อยหา แต่จะมีใครเล่าเขาเมตตา ในนคราขาดใจเช่นเมืองกรุง