สรรพสิ่ง

ณ.คลองฉวาง

ในความเป็นจริงในโลกใบนี้เปลี่ยนแปลงไป
ทุกสิ่งมากมายทะลายผุพังยับยั้งไม่ได้
มันเป็นเพราะใครถ้าไม่เพราะคนกระทำไว้
แผ่นดินของเราแผ่นดินของใครหัวใจของคนอื่น
    เรายืนยกเท้ากดส้นลงไปเหยียบย่ำหัวใจ
ทุกสิ่งเปลียนแปลงต้องให้เปลียนไป ใช่แค่ผลประโยชน์
ทำลายฟาดฟัน ต้นน้ำป่าไม้และที่หายใจ
ไม่นานคงเหลือแค่ซากความหลังและการพังทลาย
สูญสิ้นสลายแย่งชิงเก็บกินน่าเวทนา
แย่งชิงอาหารและที่หายใจในเวลาหนึ่ง
ซึ่งผลที่เกิดนั้นมาจากส่วนที่เรียกว่าใจ
ใครสอนใครสั่งว่าเกิดมาแล้วต้องเอาเปรียบ
ย่ำเหยียบแผ่นดินแล้วถมน้ำลายทำเพื่ออะไร
ใช่เกิดเป็นคนแล้วต้องหาผลแค่ความมั่งมี
ถ้าเชื่อเท่านี้ไม่นานโลกคงร้อนเร้า
ใช่เกิดเป็นคนแค่ตนสบายใครอื่นไม่สนใจ
ถ้าเชื่อเท่านั้นโลกคงบรรลัยไม่เหลือเผ่าพัน
  แต่ในยามนี้ยังมีผู้คนมากมายหลากหลายส่วน
ทำเพื่อโลกนี้ทำเพื่อผู้คนนั้นยังมีอยู่
เอาชีวิตของตนเขาแลกให้สรรพสิง
ในความเป็นจริงผู้คนมากมายทำลายหมด
  คิดคดในใจหวังให้มีเหนือสรรพสิ่ง
แสนเศร้ามากจริงจิตใจผู้คนบนโลกใบนี้
เกิดมาทำลายทรัพยากรแผ่นดินเกิด
ตายแล้วกลับไปเถิดไม่ต้องเกิดบนโลกนี้ใหม่
  หากยังมีผู้คนที่รักในดินน้ำลมฟ้า
ปกป้องผืนป่าและที่หายใจเอาไว้อยู่
โปรดจงรับรู้ว่าโลกใบนี้ยังอีกยาวไกล
คงไม่บรรลัยสลายมลายวินาศไป
 ถ้าคิดสิ่งใดใช่เฉพาะตนแต่เพื่อทุกสิ่ง
สัจธรรมความจริงในโลกใบนี้จะดำรงอยู่
 ถ้าทำสิ่งใดหากมีแต่สุขแค่เฉพาะกู
โปรดจงรับรู้ว่าได้ทำร้ายหลากหลายคน
                                  แด่โลกและแผ่นดิน