เก็บดอกดินถิ่นทะเลเห่กล่อมขวัญ มอบกำนัลแด่คนไกลใต้ขอบฟ้า ข้ามเขาเขินเนินไศลไพรพนา ฝากลมพาพลิ้วกลิ่นหอมน้อมโน้มใจ เป็นดอกดินถิ่นใต้ใกล้ป่าเขา มีม่านเงาเมฆบังรั้งสดใส ฝ่าเพลงคลื่นครืนครางสาดซัดหาดใจ ทรายไสววะวาววับงามจับตา กลีบสีขาวพราวแซมแต้มม่วงอ่อน สลับซ้อนซ่อนชมพูหรูสง่า บางดอกแกมแซมนวลงามปนครามฟ้า ล้อปรารถนาแหนหวงรักห่วงใย หอมอายดินกลิ่นทะเลเห่ลมคลื่น ซับฉ่ำชื่นรื่นอารมณ์ถมหวั่นไหว ละอองรักถักโปรยปรายสู่ปลายใจ ห่มสดใสให้ทุกคนบนลานดิน.
15 กุมภาพันธ์ 2552 06:05 น. - comment id 951040
ถึงดอกดิน ถิ่นใต้ แม้ไกลห่าง ใช่แตกจต่าง เจตนา คุณค่าเสนอ เป็นสีสัน บันดาล จิตใจเธอ สม่ำเสมอ เชื่อมั่น เป็นขวัญดิน โลกกว้างใหญ่ คงไร้ ความอ่อนหวาน แผ่นดินคง ร้าวราน ไปทั่วถิ่น หากสิ้นไร้ ดอกหญ้า มาประทิน คงสร่างสิ้น ไม่สดใส ในจินตนา
16 กุมภาพันธ์ 2552 17:15 น. - comment id 951638
ขอบคุณค่ะคุณอินสวน