ค่าของคน...วัดกัดที่ตรงไหน ที่หัวใจหรือเงินตราที่มากล้น คนดีเลวใช่ดูจากรวยหรือจน อยู่ที่คนคนนั้นกระทำตัว ฉันไม่ใช่คนดีศรีประเสริฐ ไม่งามเลิศเพิศพริ้งน่าพิสสมัย แต่ตัวฉันไม่เคยเบียดเบียนครัย ไม่อยากเก็บมาใส่ใจให้ทุกข์ทน แต่เหตุใดฉันจึงถูกกลั่นแกล้ง ต้องเสแสร้งทำตัวเป็นไม่สน ฉันเป็นเพียงคนธรรมดาเพียงหนึ่งคน ใยเขาไม่เคยสนความเดือดร้อนเลย ทำไมเขาเห็นแก่ตัวนัก ทำไมเขาไม่รู้จักคำนึงถึงคนอื่น ตัวเขาหลับสบายทุกวันคืน แต่ฉันต้องนอนสะอื้นเศร้าเสียใจ บอกตัวเองช่างเขาปะไรเล่า อย่าได้เศร้าเสียใจให้หม่นหมอง หวังสักวันต้องวันหนึ่งที่สมปอง ไม่เรียกร้องสักคำให้คิดเอง
5 กุมภาพันธ์ 2552 09:52 น. - comment id 946044
เคยได้ยินมาเหมือนกันว่า ...ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน... นั่นมันก็จริงอยู่ค่ะ และคิดว่าค่าของคนน่าจะอยู่ที่ การที่คนคนนั้นทำตัวเองให้มีค่าได้แค่ไหน ค่าของความสำเร็จในชีวิตเป็นยังไง การที่คนคนหนึ่งจะมีค่าได้คนคนนั้นต้องเป็นคนที่ใช้ชีวิตอย่างมีค่า คิดและทำในสิ่งที่ดี อยู่เสมอๆ และความสำเร็จใจชีวิตของคนที่มีค่านั้น อยู่ที่คนคนนั้นค้นพบว่าควรจะทำอย่างไร ให้ตัวเองมีค่าอย่างแท้จริง หาใช่ความร่ำรวย เงินทอง หรือยศศักด์ไม่ เป็นกำลังใจให้นะคะ บางครั้ง จิตใจคนยากแท้หยั่งถึงจริงๆ ทำเป็นหูหนวก ตาบอดบ้างก็ได้ ทำในสิ่งที่เราสบายใจจะดีกว่า อย่าใส่ใจ หากทำให้เรารู้สึกแย่ๆ นะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 10:08 น. - comment id 946052
แง่วๆๆๆๆๆแวะมาให้กำลังใจค่ะ คนธรรมดาอย่างนี้ใครจะมาใส่ใจกะคนอย่างเราน้อ เฮ้อๆๆๆ
5 กุมภาพันธ์ 2552 10:09 น. - comment id 946053
ซ่อมได้ ซ่อมให้ ใจเสียนี่ต้องให้คุงหมอพิมพรรณซ่อมละมั้งคะ อิอิ
5 กุมภาพันธ์ 2552 11:14 น. - comment id 946090
1. พี่กบ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ตอนนี้ก็ปลงแล้วล่ะค่ะ คิดไปก็ปวดหัว 2. Alto 2 ต้องการความช่วยเหลือค่ะ ใจแห้งเหี่ยวด้วย แต่เอ้.....ขอเพียงกำลังใจก็ เพียงพอแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 15:19 น. - comment id 946243
บทสุดท้าย พิมตาเหล่เลยอ่ะ กลอนเพราะค่ะ..
5 กุมภาพันธ์ 2552 17:10 น. - comment id 946323
เขียนได้ดี..ครับ...กินใจ...และตรงความร้สึก
5 กุมภาพันธ์ 2552 21:55 น. - comment id 946438
5. คุณหมอพิมพรรณ มารักษาแล้วเหรอค่ะ หายแล้วค๊า........... ขอบคุณค่ะที่มาดูอาการนิระนา 6. คุณอรุณสุข ขอบคุณที่แวะมาอ่านกลอนค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 22:21 น. - comment id 946471
สังคมรอบๆ วัดค่าของคน แต่คนอื่นมากมายเข้าใจเรา แต่เราไม่เข้าใจตัวเอง มันก็สิ้นประโยชน์ เข้าใจว่า เราเป็นอย่างนี้ ทำไมต้องไปคิดกับคนอื่นด้วย