ควายเอ๋ย

จักรพรรดิหยก

พ่อส่งเจ้า    เข้ากรุง    มุ่งศึกษา 
ปริญญา      สำคัญ     มันสูงส่ง
     ยอมขายควาย    ตัวสุดท้าย   เหลือในดง
ด้วยหวังว่า    เจ้าคง    ได้ดิบดี
     พ่อและแม่     อ่านหนังสือ     ก็ไม่ได้
ดินน้อยไร่     นายทุน     เขาขยี้
    เสียรู้เขา     เลยสูญ     ไม่เหลือดี
ต่อแต่นี้       เหลือเจ้า     เฝ้าหวังรอ
        เพียงจบมา     ปริญญา     ติดฝาบ้าน
มีการงาน      เลี้ยงตัว     มิมัวขอ
      ควายมันรู้       ควายร้องไห้     น้ำตาคลอ
วันที่ขาย      สุดท้อ     พ่อยอมทน
       เสียหนึ่งควาย     ส่งหนึ่งควาย    ไปนั่งเรียน
ควายหนึ่งตาย      ให้ควายเพียร     มิพร่ำบ่น
      หวังจะเปลี่ยน     จากควายควาย     เป็นนายคน
มิต้องโง่       หลงเล่กล     คนทุนควาย				
comments powered by Disqus
  • somebody

    5 กุมภาพันธ์ 2552 09:20 น. - comment id 946020

    ความหวังของพ่อแม่ทุกคนก็เป็นแบบนี้ค่ะ
    ฉะนั้นต้องทำตัวให้สมกับที่เป็นความหวังของท่านกันนะคะ
    46.gif46.gif46.gif36.gif
  • เฌอมาลย์

    5 กุมภาพันธ์ 2552 14:38 น. - comment id 946222

    10.gif
  • พิมพรรณ

    5 กุมภาพันธ์ 2552 15:46 น. - comment id 946263

    เยี่ยมมากค่ะ
    
    41.gif41.gif41.gif
  • ตรากลม

    5 กุมภาพันธ์ 2552 22:32 น. - comment id 946484

    ถ้าคิดเห็นตัวเอง
    ต้องหมั่นเรียนคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน