ดินกลบหน้า
ณ.คลองฉวาง
วิญญานละทิ้งร่างกายจากไป
นอนหงายกลางหลุมเถ้าธุลี
ดินกลบหน้ากายาข้าวันนี้
ไม่นานวิญญานต้องเดินทางไกล
ไปสู่ดินแดนพิพากษา
พรห์มมา หรือว่าเพราะเจ้าองค์ไหน
ที่เคยทำเลวเพราะไม่ได้ตั้งใจ
อย่าพา ข้าไปลงนรก อเวจี
พระผู้เป็นเจ้า ได้โปรดเมตตา
เลื่อนคำ พิพากษา วิญญานข้าเสียใหม่
ขอเกิดอีกครั้งมีชีวิตที่สดใส
ไม่ใช่เลวร้ายอย่างที่แล้วมา
เกิดในสังคมที่เสื่อมทราม
ชะตาซ้ำเติมให้ทุกท่วมทวี
ด้วยจิตของใจที่อ่อนสิ้นดี
ชีวิตข้านี้จึงเป็นคนเลวร้าย
ใครละใคร ถ้าไม่ใช่ท่าน
ที่กำหนดโชคชะตาให้เป็นอย่างนี้
พระผู้เป็นเจ้าให้เวลาเท่ากันเพียงแค่นี้
แต่ให้ชีวีทุกทน กับฉัน
เมตตา ใช่ใหม ข้าสู้ไม่ไหว อดทนไม่พอ
ข้าขอ ตัดพ้อ พระผู้เป็นเจ้าให้ไม่เท่ากัน
ดินกลบหน้ามันถึงเวลาพิพากษาฉัน
ในความเป็นธรรมในโลกใบนี้นั้นมีหรือไม่