ขอวันทาอาจารย์ที่เคารพ ขอน้อมนบก่อนเขียนกวีนั้น เป็นนิทานเล่าสืบสานตำนานกัน ให้สำเร็จดั่งข้าฝันในวันนี้ ------------------------------------------------ กาลครั้งยังมีลุงหัวหน้าเหมือง อยู่ในเมืองแห่งหนึ่งซึ่งไกลถิ่น เมื่อมีเงินเลี้ยงเพื่อนเป็นอาจิณ แกชอบกินแต่เหล้าเพราะเหงาใจ พอถึงวัยปลดเกษียรเวียนมาหา ปรากฏว่าเงินไม่เหลือเอื้อเฟื้อให้ ชีวิตการทำงานอันยาวไกล กลับไม่เหลืออะไรไว้เพราะใช้เพลิน ตัดสินใจอาศัยลูกทั้งห้า เพราะเหนื่อยล้าตามวัยให้ขัดเขิน วันจันทร์นั้นบ้านลูกสาวอึดอัดเกิน อังคารเดินไปบ้านนั้นลูกชาย ก็ถูกลูกและหลานกระทบกระเทียบ หาว่าลุงเอาเปรียบทานมากหลาย ทำไมปู่ไม่อยู่บ้านของพี่ชาย ตัดสินใจเรียกลูกลูกมาทุกคน พ่อจะไปเหมืองทองคำตามคำเพื่อน ที่เอ่ยเอื้อนชักชวนให้ฝึกฝน ไปช่วยเหมืองที่นั่นเพื่อฝึกคน ลูกทุกคนได้ยินแสนดีใจ ครบสองปีลุงกลับมาพร้อมลังเหล็ก ลังใบเล็กใส่อะไรให้สงสัย ลุงตอบว่าสมบัติชิ้นสุดท้ายไง เก็บไว้ให้ใครดูแลยามแก่นี้ ลูกทุกคนอาสาพาเลี้ยงพ่อ วันจันทร์ก็ลูกสาวรับไปถึงที่ อังคารนั้นลูกชายรับกลับทันที เหมือนเมตตาปราณีต่อพ่อตน ผ่านเจ็ดปีลุงนี้เสียชีวิต ลังที่ปิดถูกเปิดฝาอย่าสับสน พี่คนโตเปิดออกไว้ให้ทุกคน ผ้าขาวบนลังเหล็กนำมาวาง มีจดหมายเขียนไว้จากใจพ่อ ก็ต้องขอขอบใจลูกไม่ไกลห่าง หินทุกก้อนในลังเหล็กที่พ่อวาง เป็นความหวังอนุสรณ์ก่อนสิ้นใจ เตือนลูกลูกเอาไว้ก่อนแก่กัน ให้เจ้าหมั่นเก็บออมถนอมไว้ อย่าให้เหมือนชีวิตพ่อก่อนจากไป น่าสมเพชเยี่ยงใดให้เจ้าจำ ฟังนิทานเล่ามาน่าอดสู ลูกลูกดูเอาไว้อย่าถลำ อันพ่อแม่แก่เฒ่าเราต้องย้ำ อย่ากระทำเหมือนเรื่องเล่าที่กล่าวมา แก้วประภัสสร จากนิทานคุณธรรม
แก้วประภัสสร 13 ม.ค. 2552 20:31 น. - ID 122187 
1136
31
0
13 มกราคม 2552 20:39 น. - comment id 935636
นึกว่าแก้วประภัสสร จะจากพี่ไปเสียแล้วอ่านจดหมายน้องแบมเขียนลาจาก อย่าคิดมากเลยน้องของพี่เอ๋ย การพลัดพรากจากกันพี่ไม่เคย แต่อย่าเอ่ยถึงเลยพี่เศร้าใจ
13 มกราคม 2552 21:02 น. - comment id 935662
เกือบเข้าใจไม่ถูก เป็นเรื่องเล่าก็โอเค น่าอ่านนิทานสอนใจ
13 มกราคม 2552 21:06 น. - comment id 935669
อ่านกลอนพี่แบมชุดนี้แล้ว น้ำตาซึมเลยนะคะ คิดซะว่า ใจเขาใจเรา โดนลูกทอดทิ้ง ทำไมลุกๆใจร้ายกับพ่อแม่ได้ลงคอ เศร้าเลยค่ะ จริงๆ พี่เขียนกลอนเก่งมากๆ
13 มกราคม 2552 21:07 น. - comment id 935671
เป็นนิทานที่มีความหมายมากครับ.. เข้ามาให้กำลังใจ
13 มกราคม 2552 21:17 น. - comment id 935685
เฮ้อ...โล่งอก ทีแรกเห็นชื่อเรื่อง นึกว่าน้องเราจะลาจากไกล ไปเรียนต่อยังต่างประเทศเสียอีก ที่แท้ก็เป็นเพียงนิทานธรรม ที่ล้ำเลิศ...นี่เอง ใจหายม้ดเลย อิอิ
13 มกราคม 2552 21:22 น. - comment id 935690
มาฟังนิทานก่อนนอนค่ะ เศร้า
13 มกราคม 2552 21:47 น. - comment id 935706
สงสัยบ้านกลอนจะมีนักเล่านิทาน เพิ่มอีกคนแล้ว หน่วยก้านดีไม่เบาครับ เรื่องเล่าก็น่าฟังจริงๆ พวกเรามาช่วยกันเล่านะครับ ใครมีอะไร คิดอะไร มาแลกเปลี่ยนกัน ขอให้มีความสุขครับ อ้อ ประหยัดไว้นะครับ
13 มกราคม 2552 22:10 น. - comment id 935726
...เป็นนิทานที่ให้ข้อคิด ข้อเตือนใจ ที่ดีค่ะ... ........... ขอบคุณค่ะที่เขียนเรื่องราวดีดี มาให้ได้อ่าน....
13 มกราคม 2552 22:16 น. - comment id 935740
มีความหมายให้ข้อคิดดีครับ
13 มกราคม 2552 22:20 น. - comment id 935743
13 มกราคม 2552 22:37 น. - comment id 935768
แวะมาอ่านนิทานสอนใจ..ก่อนนอนจ้า..
14 มกราคม 2552 05:03 น. - comment id 935796
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่า เอาสุขสนุกสนานให้เก็บออมไว้บ้าง อิอิ
14 มกราคม 2552 10:01 น. - comment id 935833
สอนใจได้ดีมากๆเลยค่ะ
14 มกราคม 2552 10:15 น. - comment id 935846
ขอบคุณสำหรับบทกลอนดีๆค่ะ
14 มกราคม 2552 14:52 น. - comment id 935921
1.คุณก่องกิก ขอบคุณไมตรีที่ทักทาย ขอบคุณน้ำใจมีให้น้อง หากหันไปเปลี่ยนมุมมอง สิ่งเกี่ยวข้องล้วนมากหลายหลากกรรม ตั้งสติ สมาธิ เถิดพี่น้อง ฝึกไตร่ตรอง ทุกสิ่ง อย่าเกรงขาม หลั่งน้ำตา ลูกผู้ชาย ไม่ควรทำ หลั่งใจย้ำ ซ้ำซ้ำ ทำเรื่องเดิม เมื่อติมา เพื่อก่อ เพราะเหมือนมิตร อย่าสะกิด ใจย้ำ ทำส่งเสริม อันนิทาน กล่าวมา ว่าเพิ่มเติม คอยส่งเสริม เยาวชน เป็นคนดี หลั่งกวี นี้ด้วยใจ ให้พี่อ่าน เพื่อสืบสาน ตำนาน จากใจนี้ ยามเล่นได้ จริงได้ ในฤดี ตรองถ้วนถี่ มิเคยทำ เรื่องช้ำใจ เจริญธรรมค่ะ ปกติแล้วน้องเป็นคนพูดอะไรตรงๆนะคะ แต่จริงใจกับมิตรเสมอ ขอบคุณมากค่ะพี่ชาย
14 มกราคม 2552 14:57 น. - comment id 935924
.2
14 มกราคม 2552 15:04 น. - comment id 935930
คนกตัญญูย่อมสู่ความเจริญ อย่าหลงเดินทางผิดหรือคิดเลี่ยง คุณบิดรมารดาหาใช่เพียง- แค่ได้เลี้ยงเราไว้จนใหญ่โต แต่คือบุพการีให้ชีวิต พร้อมประสิทธิ์ความเป็นคนจนดูโก้ เมื่อท่านแก่นั้นหนาอย่าพาโล มีมโนสำนึกควรตรึกตรอง จงตอบแทนพระคุณให้อุ่นอก อย่าได้งกงี่เง่าจักเศร้าหมอง เนรคุณย่อมไร้ใครหวังปอง กรรมสนองบาปหนักเข้าสักวัน แวะมาอ่านจดหมายน้อยแต่มากความหมายจ้า อิอิ
14 มกราคม 2552 15:18 น. - comment id 935950
3.
14 มกราคม 2552 15:32 น. - comment id 935958
4.
14 มกราคม 2552 15:39 น. - comment id 935965
5.
14 มกราคม 2552 15:41 น. - comment id 935968
14 มกราคม 2552 15:45 น. - comment id 935976
อ่านนิทานคุณธรรมนำข้อคิด อย่าพลาดเป็นคนผิดไม่รู้ค่า วางชีวิตผิดไปไร้ปัญญา ต้องถึงคราย่อยยับทรัพย์จากจรสวัสดีค่ะน้องแบม มาอ่านนิทานดีๆ ขอให้มีความสุขค่ะ
14 มกราคม 2552 15:47 น. - comment id 935978
6.
14 มกราคม 2552 16:16 น. - comment id 935996
7.
14 มกราคม 2552 16:56 น. - comment id 936010
8.
14 มกราคม 2552 17:01 น. - comment id 936017
9.
14 มกราคม 2552 17:03 น. - comment id 936019
10.
14 มกราคม 2552 17:05 น. - comment id 936021
11.
14 มกราคม 2552 17:10 น. - comment id 936026
12.
14 มกราคม 2552 17:12 น. - comment id 936030
13.
14 มกราคม 2552 17:14 น. - comment id 936033
14.
14 มกราคม 2552 17:23 น. - comment id 936041
17.
14 มกราคม 2552 20:23 น. - comment id 936088
21
14 มกราคม 2552 20:32 น. - comment id 936097
คุณแบม เก่งจังครับ เล่าเรื่องได้แล้ว อ่านรู้เรื่องด้วย
14 มกราคม 2552 20:34 น. - comment id 936101
22
14 มกราคม 2552 20:35 น. - comment id 936104
อ้อ อีกนิดครับ อย่าห่วงสัมผัสใน สิ้นกับกิน ครับ เอาจุดเดียวก็พอ คือ เหล้า กับ เหงา เพราะราบรื่นกว่าครับ ที่เหลือลองไล่ดูครับ
14 มกราคม 2552 21:20 น. - comment id 936143
34
14 มกราคม 2552 21:26 น. - comment id 936149
14 มกราคม 2552 22:31 น. - comment id 936198
เป็นอุทาหรณ์ดีค่ะ ตอนที่หาได้ต้องรู้จักเก็บออม จะไปหวังพึ่งใครก็ยาก ถ้ามีใครก็นับญาติ ถ้ายากไร้ญาติก็ขับไล่ไสส่ง
ลูกก็ควรรู้กตัญญูบุพการีด้วย
15 มกราคม 2552 07:25 น. - comment id 936244
39 คุณเฌอมาลย์อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องเฌอฯคนสวย
15 มกราคม 2552 09:07 น. - comment id 936277
อ่า....ตกใจหมดเลย นึกว่า แก้วประภัสสรจะจากไปไหน
15 มกราคม 2552 11:34 น. - comment id 936339
41.
15 มกราคม 2552 15:27 น. - comment id 936448
ดีนะที่เป็นแค่นิทาน ไม่ใช่เรื่องจริง อิอิ เรื่องหน้าขอ เรื่องกระต่ายหมายจันทร์นะจ๊ะ พี่แบมจ๋า
15 มกราคม 2552 16:42 น. - comment id 936510
43.น้องยา ตั้งหัวข้อมาเลยรึ .. การบ้านใหญ่เลยนะเนี่ย ว่าแต่เดี๋ยวต้องไปยืมกระต่ายเจ้าฉางน้อยมาก่องคะ..อิ บ้านโน้นเขามีกระต่ายหลายตัว รอไปก่องน๊า..จุ๊บๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
