ท้องฟ้าปลอดโปร่งยามเย็น ฉันมองเห็นกลุ่มเด็กน้อย เหงื่อชุ่มใบหน้าไหลย้อย ตะวันคล้อยลาลับโลก เสียงหัวเราะสนุกสนาน ยิ้มเบิกบานไร้ทุกข์โศรก ไม่คำนึงชะตาโชค โบกมือลาแล้วจากกัน พบเจอกันใหม่พรุ่งนี้ สถานที่เดิมแห่งนั้น เวลาหมุนแค่เปลี่ยนวัน แต่การแบ่งปันคงอยู่ บางครั้งกระทบกระทั่ง เหมือนดั่งเปลี่ยนผ่านฤดู ว่าเป็นมิตรหรือศัตรู ฉันมองดูด้วยรอยยิ้ม เหตุการณ์ผ่านไปด้วยดี เพราะมีอารมณ์กรุ้มกริ้ม เด็กน้อยแววตานุ่มนิ่ม อิ่มเอมใจเกมส์กีฬา รู้ชนะและรู้แพ้ นั่นคือตัวแก้ปัญหา สังคมอุดมปัญญา แลกมาด้วยความขัดแย้ง เป็นธรรมดาที่ต้องเจอ ฉันและเธอทะเลาะเบาะแว้ง บางครั้งอาจจะรุนแรง แฝงเร้นด้วยโมโหโทโส สายลมพัดผ่านไปมา นาฬิการ้องไห้โฮ มิตรภาพนั้นใหญ่โต บอกได้คำเดียวNo Wa
9 มกราคม 2552 23:59 น. - comment id 934371
10 มกราคม 2552 08:12 น. - comment id 934429
เด็กๆน่ารักจังนะคะ แบบว่ารักเด็กอ่ะ อยากเป็นนางงาม..หุหุหุ
10 มกราคม 2552 12:15 น. - comment id 934496
เด็กเล็กจะสร้างมิตรภาพได้ง่ายด้วยการเล่น พอโตมาอีกหน่อยมิตรภาพจะแตกสลายจากการเล่นเช่นกัน
12 มกราคม 2552 10:17 น. - comment id 934601
สิ่งที่มุ่งหวังและปรารถนา ปลูกฝังสิ่งดีดี และภาวนาให้อนาคตของชาติ นำพาชาติและโลกไปในทางที่ดีตลอดไป และตลอดรอดฝั่งค่ะ