แม้เวลา..ผ่านไปก็นานแล้ว เสียงเจื้อยแจ้ว..ก็ดังก้องอยู่ใกล้หู บางครั้ง.....ก็ต้องหันกลับไปมองดู ถอนหายใจนึกถึงยอดชู้...คู่ชีวัน โอ้...กัลยางามงอนจะรู้ไหม ว่ามีใครทางนี้...เขาห่วงหวง ไม่เคยคิด..ว่ารักที่ให้เธอจะหลอกลวง ขอพุ่มพวงมั่นใจ...ไม่คลายคลอน
8 มกราคม 2552 18:44 น. - comment id 933666
ตกลงเธอชื่อกัลยาหรือพุ่มพวงกันแน่ครับ อิอิ
8 มกราคม 2552 20:01 น. - comment id 933711
สงสัยหูมีปัญหาอ่ะ ขนาดผ่านมานานยังได้ยินเสียง ส่งต่อพบหมอ"หู"ด่วน เข้ามตรวจหู เอ้ย เข้ามาอ่านกลอนค่ะ
8 มกราคม 2552 21:07 น. - comment id 933760
อะแนะๆๆๆ หมายมั่น
9 มกราคม 2552 11:01 น. - comment id 933983
ยินดีนักหากรักยังตรึงอยู่ อยากให้รู้อยากเห็นเธอสดใส กาลเวลาล่วงผ่านนานเพียงใด คิดอยากให้เธอมีสุขทุกคืนวัน เก็บเอาไว้ความทรงจำอันอบอุ่น ให้คุกรุ่นเคียงข้างร่วมทางฝัน แม้ว่าเราไม่ได้อยู่เคียงคู่กัน ความผูกพันคงอยู่ตลอดไป ......................
9 มกราคม 2552 17:16 น. - comment id 934158
ขอบคุณที่แวะมาทายทักครับ 1.อินสวน เข้าใจแซวนะครับคุณอินสวน..ชื่อเธอไม่มีหรอกครับเธอเขินกลัวเพื่อนแซวน่ะครับ ผมเลยใช้คำว่ากัลยาและพุ่มพวงแทนสุภาพสตรีครับ(สวยด้วย..ตรงไหนหว่า) 2.พิมพรรณ โดนคุณหมอแซวอีกแล้วครับ..เวลานี้ยังได้ยินเธอกระซิบข้างว่า"รัก"อยู่เลยครับคุณหมอ เธอก็คนของใจคนนี้แหล่ะครับ..ผมว่าให้คุณหมอช่วยรักษาดีกว่าครับทำให้ผมรักคนไกลน้อยลงเนี่ยต้องทำยังไงครับคุณหมอพิม 3.alto2 แน่นอนครับเธอคนนี้แหละครับที่ผมไปไหนไม่รอดสักที..อยากไปเชียงใหม่ใจจะขาดครับ 4.กระจกเงา อยากอยู่กับเธอจนชั่วชีวิตครับถ้าไปไม่ถึงฝันก็ดีที่สุดเท่าที่เป็นอย่างวันนี้ครับ