ในวันที่อ่อนล้า

ปีศาจหัวโต

ฝนตกโปรยปรายไหลเป็นสาย   
ร้องไห้กับความตายมาพลัดพราก
สิ่งมีชีวิตลาลับแสนลำบาก         
ทำใจยากยอมรับแห่งครรลอง
คิดจะหวังพึ่งพรอันประเสริฐ      
ช่วยด้วยเถิดคลายดวงใจโศรกเศร้าหมอง
ฝากแสงไฟสะท้อนน้ำเจิ่งหนอง   
ชุบชีวิตที่หมายปองกลับคืนมา
โอ้ราตรีช่างมืดมิดปลิดแสงเงา           
ให้ความเหงาเดินทางตามหาเวลา
ได้พูดคุยหัวเราะเคล้าน้ำตา                      
อนิจจานี่หรือความเป็นไป
ความวุ่นวายปลิวว่อนในอากาศ              
บริจาครอยยิ้มหวังเยียวยารักษา
แต่มันไม่ได้ช่วยให้เกิดปัญญา                
เอือมระอาสังคมแก่งแย่งชิงดี
สัตว์โลกที่หื่นกระหายอำนาจ                  
 สัญชาตญาณดิบเถื่อนทับถมย่ำยี
ทุกสิ่งและทุกอย่างตัวกูจะต้องมี             
 วันเดือนปีเดินผ่านไปไร้ความหมาย
สันติภาพงดงามเคยวาดฝันซะสวยหรู        
กวาดสายตามองดูหมู่มิครสหาย
ที่หลงเหลืออยู่น้อยนิดเคียงข้างกาย      
เมื่อหมดเงินกลับกลายเป็นซาตาน
หากเข้าใจอนาคตคงเลิกโกรธ     
บาปบุญคุณโทษเกาะกินจิตวิญาณ
เพื่อนแท้เทียมบังเอิญเจอกันในวันวาน    
ความจริงยาวนานกาลเวลาพิสูจน์