บทสรุปของใจในปีเก่า เจอะเรื่องเศร้าเซาะใจใส่ขมขื่น มีบาดเจ็บเหน็บช้ำทนกล้ำกลืน หลับและตื่นต้องเวียนว่ายฝายน้ำตา พบเพื่อจากพรากไกลใครกำหนด ใจเจนจดจำฝังใจไฟเสน่หา มันปวดแปลบแสบร้อนกร่อนวิญญา ยิ้มขมปร่ามาลัยทองคล้องกำนัล เมื่อปีใหม่ให้แสงทองเรืองรองใส ดุจโลมไล้ไออบอุ่นกรุ่นรับขวัญ ใจสงบจบเหน็บหนาวร้าวรำพัน ปลุกเชื่อมั่นมาดทะนงเสริมส่งใจ.
4 มกราคม 2552 17:14 น. - comment id 931875
ถึงปีใหม่เริ่มต้นใหม่ใครก็รู้ แต่ที่อยู่ข้างหลังยังห่วงหา ถึงปีใหม่มาเยือนเหมือนทุกครา แต่หลับตาทีไรให้อาวรณ์ พอจะกล่าวสังสรรวันปีใหม่ ก็หวลให้เสียดายลายอักษร มิเคยลืมที่เคยเพียรเขียนจารกลอน โธ่..นิวรณ์ใยจึงฉุด...หยุดไม่ลง ...แบบว่าไม่อยากลืมปีเก่าอะ...ทำไงดี
4 มกราคม 2552 18:54 น. - comment id 931902
ขอเริ่มต้นใหม่ด้วยคนนะครับ
7 มกราคม 2552 11:43 น. - comment id 932871
เริ่มต้นใหม่ขอให้สุขสมหวังนะคะ ขอให้สมปรารถนาทุกสิ่งนะคะ ขอให้เจอแต่สิ่งดีดีค่ะ
8 มกราคม 2552 14:30 น. - comment id 933464
ขอบคุณค่ะคุณkrajokngao
8 มกราคม 2552 14:31 น. - comment id 933468
ก็ต้องอยู่ที่ใจของตนเองล่ะค่ะคุณจอมปราชญ์แดนอาคเนย์
8 มกราคม 2552 14:32 น. - comment id 933470
ได้เลยค่ะคุณฝนทอง