สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่เหมือนใจคิด สิ่งที่ติดอาจไม่ใช่เพราะใจหมาย สิ่งทีเจ็บอาจไม่ใช่ใกล้จะตาย สิ่งที่คล้ายอาจไม่ใช่เมื่อได้มา ฉันเหมือนยืนอยู่เดียวท่ามเกลียวคลื่น ต้องกล้ำกลืนคลื่นลมโถมเข้าหา คลื่นลูกแล้วลูกเล่าเจ้าโกรธา สาดซัดพาจิตสำนึกให้สึกไป จากที่เคยทำอะไรให้ใครอื่น เคยหยิบยื่นความอารีที่มีให้ เคยถนอมคนรอบข้างอย่างห่วงใย เคยตั้งใจทำอะไรให้สังคม แต่สิ่งที่พบเห็นเริ่มเด่นชัด ได้สัมผัสความจริงยิ่งยาขม ความศรัทธากับชีวิตเริ่มติดตม กลับผสมเป็นแนวทางสร้างขึ้นมา สร้างคนที่ไม่สนอะไรในชีวิต เพียงแต่คิดจิตสบายคลายปัญหา ใครจะเป็นอย่างไรไม่นำพา มันอ่อนล้ากว่าจะสนคนรอบตัว เพียงขอมีชีวิตตามคิดชอบ เพียงขอตอบตัวเองไม่เกรงทั่ว เพียงกระทำตามใจไม่เคยกลัว แต่ยังมัว "ร่ำไร" ทำไมเรา -------------- (ไร้อันดับ)
23 ธันวาคม 2551 20:03 น. - comment id 927927
จอง ที่ 1 ก่อง
23 ธันวาคม 2551 20:08 น. - comment id 927930
....ห๋าๆๆ พี่ชายเราเป็นไรมากไหมคะ ต้องการหมอไหมคะ
23 ธันวาคม 2551 20:14 น. - comment id 927932
ท้องทะเล ไร้คลื่น ผิวสงบ เงียบสยบ ความเคลื่อนไหว ให้สดใส คลื่นใต้น้ำ อาจจะมี รบกวนใจ หากมั่นคง มิหวั่นไหว ก็สุขนัก....
23 ธันวาคม 2551 20:18 น. - comment id 927934
ฉางน้อย ดีใจที่ได้ที่ 1 มาเอารางวัลดิ
23 ธันวาคม 2551 20:20 น. - comment id 927935
% 36%% ..เขียนความรู้สึกยังไม่ออก จะมาใหม่ละกันค่ะ...
23 ธันวาคม 2551 20:21 น. - comment id 927937
ฉางน้อย ได้ขอหมอสวยๆ สักคน เอาแบบเอาใจๆ นะ ไม่เอาแบบตวาดนะกัว
23 ธันวาคม 2551 20:23 น. - comment id 927938
พี่ไร้ฯคะ เมื่อกี้ฉางน้อยก็บอกให้แบมไปหาหมอ อิอิ เลยแวะมาชวนพี่ชายได้ด้วย ไข้ขึ้นแระเรา ..
23 ธันวาคม 2551 20:26 น. - comment id 927939
6.....หมอหมวยได้ป่ะคะพี่นักสืบ หมวย ขาว ไม่สวย ไม่อึ๋ม อิ อิ
23 ธันวาคม 2551 20:30 น. - comment id 927940
ฉางน้อย ฉันเหมือนยืนอยู่เดียวท่ามเกลียวคลื่น ต้องกล้ำกลืนคลื่นลมโถมเข้าหา คลื่นลูกแล้วลูกเล่าเจ้าโกรธา สาดซัดพาจิตสำนึกให้สึกไป เม้นเป็นกลอน ต้องตอบเป็นกลอน อิอิ
23 ธันวาคม 2551 20:34 น. - comment id 927944
คุณวุ้นเส้น (ขอเรียกชื่อนี้นะ) รู้สึกอะไรได้แล้ว รีบกลับมานะครับ คอยอยู่ ขอบคุณที่มาทั้งยังไม่รู้สึก
23 ธันวาคม 2551 20:34 น. - comment id 927945
เอาใหม่ๆๆ มีคนอ่านแล้วไม่เข้าใจอ่ะ เง้ออออออ..... ............. ฉันเหมือนยืนอยู่เดียวท่ามเกลียวคลื่น ต้องกล้ำกลืนคลื่นลมโถมเข้าหา คลื่นลูกแล้วลูกเล่าเจ้าโกรธา สาดซัดพาจิตสำนึกให้สึกไป ( พี่นักสืบ ) ท้องทะเล ไร้คลื่น ผิวสงบ เงียบสยบ ความเคลื่อนไหว ให้สดใส คลื่นใต้น้ำ อาจจะมี รบกวนใจ หากมั่นคง มิหวั่นไหว ก็สุขนัก.... ( ฉางน้อย น้องสาวตัวดี ฮึๆ)
23 ธันวาคม 2551 20:36 น. - comment id 927946
7.... พี่แบมๆๆ มีเพื่อนไปหาหมอแระ ดีใจด้วยนะคะ 555555
23 ธันวาคม 2551 20:37 น. - comment id 927947
คุณแบม ฉางน้อยนั่นแหละ ที่หนีหมอมา แล้วให้พวกเราไปแทน สงสัยให้ไปรับเข็มฉีดยาแทน อิอิ คุณแบมไปก่อนก็ได้ ผมกลัวเข็มฉีดยา
23 ธันวาคม 2551 20:39 น. - comment id 927949
วิ่งแซงหน้าสหายยา สหายจันทร์แระ อิอิ วู้ๆๆๆๆ กิ๊วๆๆๆ แน่จริง ตามมาดิๆๆ อิอิ
23 ธันวาคม 2551 20:39 น. - comment id 927950
คห 6 11 12 ฉางน้อย โปรดเมตตาพี่ด้วยเหอะ โห ป่วนซะ งง เลย ยอมๆๆ ต่อไปไม่ว่า ตัวเองอีกแล้วจ้า
23 ธันวาคม 2551 20:41 น. - comment id 927951
คห 12 14 ฉางน้อย บ้านพี่กลายเป็น ที่วิ่งเล่นของตัวเอง ไปเรียบร้อยแระ โห โหดร้าย งะ
23 ธันวาคม 2551 20:46 น. - comment id 927953
เคยอยู่หนหนึ่งในชีวิต นับตั้งแต่วันนั้น ผู้ที่เราสิ้นศรัทธาก็ไม่มีสิ่งใดดีฟื้นคืนเลย
23 ธันวาคม 2551 20:53 น. - comment id 927954
คอยไปก่อนนะคะ..พี่นักสืบ.. ..ขอพักต่อ... ทายปัญหายังไม่แตก.. ..เดี๋ยวมาใหม่..ค่ะ..
23 ธันวาคม 2551 20:55 น. - comment id 927955
เคยสิ้นศรัทธาหลายคราครั้ง แต่ก็ยังไม่สิ้นหวังสักครั้งหน ยอมอยู่อย่างใบ้บื้อถืออดทน เผื่อสักคนเห็นค่าศรัทธาเรา บ่อยครั้งค่ะ ได้แต่ทนทำใจ มัวแต่มาววว ที่เท่าไรก็เอาแระวันนี้ยอมฉางน้อยป่วนไปก่อน
23 ธันวาคม 2551 21:00 น. - comment id 927959
จ๊าก..ให้แบมไปหาหมอก่อน ไม่ไปๆ ยังไงก็ไม่ไป. แบมกลัวเข็มยิ่งกว่ากลัวหนุ่มๆอีกค่ะพี่ไร้ฯ
23 ธันวาคม 2551 21:00 น. - comment id 927960
คุณอัลมิตรา เมื่อเราศรัทธา กับสิ่งใดหรืออะไร แล้ววันหนึ่งสิ่งที่เราศรัทธา ทำให้เราผิดหวัง มันเหมือนเลื่อนลอยครับ แล้วเราจะเรียกศรัทธา กลับมาได้อีกไหมครับ ขอบคุณครับ
23 ธันวาคม 2551 21:04 น. - comment id 927965
คุณวุ้นเส้น ถ้าทายถูกมีรางวัลครับ แต่ทายยังไงคงไม่ถูก ปัญหายากมากครับ ขอบคุณครับ
23 ธันวาคม 2551 21:08 น. - comment id 927967
คุณเฌอมาลย์ โห กลอนที่เขียนมาให้ เยี่ยมครับ ชอบครับอ่านแล้ว จะพยายามเรียกศรัธาคืน แต่ต้องขอเวลาทำใจครับ หน่อยนะครับ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ ที่มีให้กันครับ
23 ธันวาคม 2551 21:10 น. - comment id 927969
คุณแบม ไปเฮอะ เอาใจน้องหน่อยนะ ไปโดนเข็มสักสองสามรู เพื่อน้องนะ จะไม่ทำเหรอ ผมพี่ชาย ขออยู่เป็นเพื่อน ฉางน้อยไปก่อนแระกัลล์ ขอให้เจ็บน้อยที่สุดนะ
23 ธันวาคม 2551 21:32 น. - comment id 927986
....เตรียมรางวัลไว้นะคะ.... ...บอกแล้วนะ..บะหมี่เกียวค่ะ..
23 ธันวาคม 2551 21:56 น. - comment id 927998
คุณวุ้นเส้น ตอบถูกให้หมี่เกี้ยวสองห่อเลย อยู่ใน 8 กลุ่มสาระวิชานะ ทายดูดิ แล้วจะส่งรางวัลไปให้ครับ
23 ธันวาคม 2551 21:57 น. - comment id 928000
เพียงเฝ้าคิดติดขัดศรัทธาหาย จนออกลายคล้ายคร้านงานทั้งสิ้น ที่รวดเร็วคือนิทราแล้วมากิน ปล่อยชีวินบินหายกะสายลม ฝากฝันก็ศรัทธาครับ..อิอิ..ตัวกินนอน..นะ
23 ธันวาคม 2551 22:06 น. - comment id 928004
คุณฝากฝัน ให้ศรัทธาตัวกินนอนก่อนจะหลับ ขอกินกับอย่างเดียวชอบเคี้ยวหมู มีน้ำพริกผักจิ้มลิ้มปลาทู หันมาดูแกงเรียงข้าวเกลี้ยงชาม วรรคจบ ไปลอกตลกเขามาใส่ครับ ขอบคุณที่เข้ามาทัก ดูแลสุขภาพด้วยครับ
23 ธันวาคม 2551 22:33 น. - comment id 928022
สิ่งที่ทำอาจไม่ใช่อย่างคิด สิ่งพลาดผิดพลั้งให้ใจถลำ สิ่งที่เจ็บเพราะใจนั้นกระทำ สิ่งที่ย้ำถามไถ่ให้คิดครวญ ทำไปแล้วถึงแม้ไม่แก้ไข คืนกลับให้คิดทวงทั้งห่วงหวง ผ่านไปแล้วผ่านเลยไม่เคยทวง จมให้ห้วงเสน่หาฤาอาลัย เคยหยิบยื่นไมตรีอารีมอบ เคยเอื้อตอบสังคมจมสงสัย เคยนะเคยไม่รู้เพื่ออะไร ทำทำไมนึกท้อต่อผู้คน สร้างอะไรมากมายจนหน่ายท้อ ปัญหาคลอขับคู่อยู่ทุกหน เคยต่อสู้อ่อนล้าชะตาจน จิตสับสนทนได้ทนต่อไป มาวันนี้ขอมีชีวิตมอบ ทุกคำตอบเพื่อตนมิวนไหน จะเริ่มต้นตามใจไม่ร่ำไร ดีเล่าไหมสหายใคร่คิดดู อิอิ ได้ข่าวมากลอนตอบกลอน ตอบให้ครบด้วยเน้อ อุตส่าห์อู้งานมาหา แต่งเองงงเอง ตูพล่ามอะไรหว่า
23 ธันวาคม 2551 22:34 น. - comment id 928024
..ศรัทธา..เป็นสิ่งที่สร้างกันได้ไม่ง่าย..พอๆ กับ บารมี...มันต้องใช้เวลา..ให้ความเชื่อ..เชื่อมั่น จึงก่อบังเกิดศรัทธา... หากสิ้นศรัทธา...มันสุดแสนจะเสียดาย..บรรดามีที่สร้างสมมา.. ...แต่ศรัทธา..บังเกิดใหม่ได้เสมอ..สร้างเถอะ.. ..แวะมาอ่านกลอนดีๆ ครับ พี่ไร้อันดับ..แต่ไม่ไร้ใจ ไม่ไร้น้ำจิตนี่นา...อิ อิ ..ว่าแต่ฉางน้อยว่างแล้วหรือ..มาปาดหน้า..พี่ๆเขานะ
23 ธันวาคม 2551 23:00 น. - comment id 928030
สหายยา อยู่ๆ เอางานมาเข้าซะงั้น ไม่ลองไม่รู้ สิงที่ทำอาจไม่ใช่ไม่ได้คิด สิ่งที่ผิดอาจไม่ใช่ตั้งใจหมาย สิ่งที่เจ็บถูกกระทำช้ำเกีอบตาย สิ่งที่หายเพราะถูกย้ำจึงคร่ำครวญ ทำไปแล้วแน่วแน่ไม่แก้ไข กลับคืนใหม่ทำไมให้ใจหวน ผ่านไปแล้วผ่านไปไม่ทบทวน ไม่คิดจวนขาดใจทำไมมี แม้หยิบยื่นไมตรีที่ดีมอบ จะไม่ขอบคุณสักหนจนบัดนี้ เพราะสังคมทำอะไรอาจใช่ดี แต่ก่อนที่ความงามจะทรามลง คิดอะไรมากมายไม่เคยท้อ แต่เรื่องก่อเกิดจับความลับหลง จะต่อสู้ทำไมหัวใจปลง ทรนงตรงข้ามไม่งามตา มาวันนี้ขอใช้ชีวิตฉัน เป็นกำนัลให้ใจไม่เหนื่อยล้า ผ่านเผชิญสู้ทนจนชะตา ประกาศกล้าท้าศรัทธาไม่มามี ... มาเป็นกลอนก็ตอบเป็นกลอน ใช่ปะ สหาย
23 ธันวาคม 2551 23:09 น. - comment id 928032
คุณกิ่งโศก จะขอมีศรัทธาเทิดที่เกิดใหม่ ก่อแรงใจให้ทำย้ำวิถี ประพฤติตนให้งามตามวิธี พุทธองค์ทรงปรานีมีเมตตา คนเรามักศรัทธาไม่กี่สิ่งในชีวิต แต่เมื่อศรัทธา เริ่มสิ้นไป จะทำยังไง กับใจทีสิ้นศรัทธา คงต้องสร้างศรัทธาใหม่จริงๆ ครับ ขอบคุณครับสำหรับ กำลังใจที่อบอุ่น
23 ธันวาคม 2551 23:43 น. - comment id 928037
เพราะศรัทธาดับสิ้น สุดทาง เหล่ามนุษย์หมู่เมินหมาง หม่นเศร้า แรงใจใฝ่ปล่อยวาง สิ่งชั่ว สุดแต่ฟ้าชะตาเฝ้า เหลื่อมล้ำทางสวรรค์ฯ แหมกู้เร็วจริงสหาย ฝากงานโคลงตอบโคลงด้วยหล่ะ แบบรักกันมาก..ต้องฝากงานไว้ให้สหาย
24 ธันวาคม 2551 01:16 น. - comment id 928048
อาจมีบ้างบางเวลาที่รู้สึกเหมือนคล้ายอย่างนั้น แต่มันก็แค่การเสื่อมศรัทธาบ้างบางเรื่อง ถึงอย่างไร คนเราตราบยังมีชีวิต ไม่ควรสิ้นความศรัทธา อย่างน้อยๆ ก็ต่อตัวเอง
24 ธันวาคม 2551 09:44 น. - comment id 928265
สหายยา เพราะศรัทธาที่ให้ ไร้ผล มองทั่วฟ้ามืดมน หม่นเศร้า ส่งแรงแห่งใจจน ย่อท้อ จมดิ่งสู่สิ่งเร้า ไม่พ้น จนใจ สหายแบบนี้เรียกว่ารักกัน จนมากเกินไปแระ แต่งได้แค่นี้แหละ โคลงเครง
24 ธันวาคม 2551 09:51 น. - comment id 928274
... เคยสิ้นไหมศรัทธา ตอบว่าใช่ เคยเหนื่อยหนายมากหลายชีวิตนี้ แต่พอหยุดความท้อก็ลุกทุกๆที แล้วก้าวต่ออย่างมีแรงแห่งหัวใจ เคยโดดเดี่ยวบ้างไหมใครไม่เป็น ต้องเคี่ยวเข็นตัวเองจนลุกไว้ หลายครั้งล้ากับการทำเพื่อใครๆ แต่สุดท้ายก็ยิ้มได้อยู่ทุกที่ ......เป็นประเภทเจ็บไม่จำน่ะค่ะ....
24 ธันวาคม 2551 10:33 น. - comment id 928302
เคยท้อแท้อ่อนแอในชีวิต แต่ไม่คิดสิ้นศรัทธาเลยสักหน ทุกทุกวันเป็นอยู่ใช่ฝืนทน เป็นเพราะค้นพบแล้วภายในใจ สิ่งใดใดรอบกายอาจเปลี่ยนบ้าง สิ่งต่างต่างหมุนเวียนไปแค่ไหน หากตัวเราเข้มแข็งในจิตใจ แม้เรื่องร้ายเข้ามาไม่หนักเกิน ยังยืนหยัดสู้ไปจุดปลายฝัน ก้าวข้ามผ่านด้วยใจไม่ขัดเขิน ทุกย่างก้าวมั่นใจจึงก้าวเดิน ไม่หมางเมินทดท้อภายในใจ คิดสิ่งดีทำดีก็พอแล้ว แม้ไร้แววคนเห็นค่าไม่เอาไหน ถึงไม่มีใครรู้ไม่เป็นไร จะก้าวไปด้วยใจทรนง .... มาร่วมแจมด้วยคนนะคะ
24 ธันวาคม 2551 11:42 น. - comment id 928361
เคยคิดสิ้นศรัทธาอยู่บ่อยครั้ง และเคยทำไม่สนคนไหน ไหน แต่สุดท้ายก็ไม่เคยสบายใจ ต้องกลับมาห่วงใยใครหลายคน เคยแคร์คนรอบข้างมากมายแล้วก็เหนื่อยแต่พอไม่แคร์ก็ไม่สบายใจเหนื่อยใจอีก เลยเลือกแคร์เฉพาะคนสำคัญในชีวิตค่ะ
24 ธันวาคม 2551 14:15 น. - comment id 928472
...แอบแว๊ปเข้ามา....แป๊บนึง. .. .. ไปละ..
24 ธันวาคม 2551 16:09 น. - comment id 928559
อาจจะมีบ้างเล็ก ๆ น้อย แต่แค่ชั่วแว็ปค่ะ....
24 ธันวาคม 2551 16:10 น. - comment id 928561
เคยเหมือนกันแต่หายแล้ว.. :)
24 ธันวาคม 2551 16:52 น. - comment id 928595
เมื่อรอบตนล้นหลามความผิดหวัง อาจดูเหมือนซากพังสิ้นความหมาย เหลือเพียงตนคนเดียวอยู่เปลียวดาย ศรัทธาคลายจากหมู่ผู้เป็นมิตร คิดไปตามกระแสใจที่เศร้า ความผิดหวังจากเขาเข้าท่วมจิต ความเชื่อมั่นบางส่วนในชีวิต ทำให้คิดชืดชาล้าจิตใจ แต่ล้าไปใช่เราจะล้าสิ้น ปีกศรัทธายังโบยบินขึ้นมาใหม่ ตราบใดที่ยังคงลมหายใจ ยังหวังไปสู่ฝันอันสวยงาม สวัสดีค่ะไร้อันดับ
24 ธันวาคม 2551 19:02 น. - comment id 928645
คุณฟา "ถึงอย่างไร คนเราตราบยังมีชีวิต ไม่ควรสิ้นความศรัทธา อย่างน้อยๆ ก็ต่อตัวเอง" เป็นความพูดที่มีความหมายต่อผม มากครับ ขอบคุณครับ
24 ธันวาคม 2551 19:04 น. - comment id 928646
คุณอรุณสุข ขอบคุณ ที่แวะมาเยี่ยม พร้อมทั้งนำรูปภาพ สวยๆ และกำลังใจดีๆ มาฝากครับ ขอบคุณมาก ขอให้คุณมีความสุขครับ
24 ธันวาคม 2551 19:08 น. - comment id 928649
คุณแอน ผมชื่นชมกับ หัวใจอันเข็มแข็งของคุณ ที่ต่อสู้กับสิ่งต่างได้อย่างไม่ย่อท้อครับ ขอให้รักษาสิ่งเหล่านี้ไว้ เหมือนเกลือรักษาความเค็มครับ กลอนที่นำมาฝาก ให้กำลังใจได้ดีเหลือเกินครับ ขอบคุณมาก
24 ธันวาคม 2551 19:13 น. - comment id 928654
คุณkrajokngao ผมไม่อยากเชื่อว่าหัวใจ ของผู้หญิงตัวเล็ก ภายในกลับยิ่งใหญ่ได้ ขนาดนี้ ขอบคุณสำหรับ ความศรัทธา ที่ไม่เคยสิ้นไปจากจิตใจครับ กลอนที่นำมาฝากทำให้ ศรัทธาที่กำลังสิ้น อาจดีขึ้นครับ ขอบคุณครับ
24 ธันวาคม 2551 19:17 น. - comment id 928655
คุณปิง ขอบคูณสำหรับตัวอย่าง ชีวิตของการสิ้นศรัทธาครับ การเลือกแคร์คงเป็นสิ่งดีจริงๆ พระพุทธเจ้า ยังตรัสถึง ดอกบัวสี่เหล่าเลยครับ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่ให้กันครับ
24 ธันวาคม 2551 19:20 น. - comment id 928656
คุณครูกระดาษทราย ดีใจครับ ที่คนเป็นครู ไม่ขาดศรัทธา รักษาไว้ให้ดีนะครับ ดีใจจริงๆ ครับ ขอให้ครูมีความสุข ทั้งปีนี้และปีหน้าครับ
24 ธันวาคม 2551 19:21 น. - comment id 928657
คุณวุ้นเส้น แม้เพียงแป๊บเดียวที่แวะมา ก็ดีใจแล้วครับ ขอบคุณครับ
24 ธันวาคม 2551 19:23 น. - comment id 928659
คุณไวท์ลิลลี่ ดีใจครับ ทีทำใจได้เร็ว สำหรับคนขาดศรัทธา ขอบคุณที่แวะมา ขอให้มีความสุขครับ
24 ธันวาคม 2551 19:25 น. - comment id 928661
คุณกุ้งหนามแดง การสิ้นศรัทธาของคุณกุ้งหายแล้ว ดีใจจังครับ แต่สำหรับผม ไม่รู้จะฟื้นตัวเมื่อไหร่ ใจหนึ่งไม่อยากสนอะไร อีกใจหนึ่งก็ยังห่วงกังวล ขอให้มีความสุขในปีใหม่ครับ
24 ธันวาคม 2551 19:30 น. - comment id 928667
พี่ดอกแก้ว "แต่ล้าไปใช่เราจะล้าสิ้น ปีกศรัทธายังโบยบินขึ้นมาใหม่ ตราบใดที่ยังคงลมหายใจ ยังหวังไปสู่ฝันอันสวยงาม" ผมจะพยามติดปีกศรัทธา ขึ้นมาใหม่ครับ ขอบคุณสำหรับ ทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่ให้ ไม่ว่าจะเป็นแนวคิดของชีวิต การเตือนสติ และธรรมะดีๆ ครับ ขอให้พี่มีความสุขมากๆ ในปีใหม่ครับ
24 ธันวาคม 2551 20:10 น. - comment id 928699
คงเป็นเพียงเศษเสี้ยวความรู้สึก ที่ลึกๆยังมีใจใคร่ช่วยเหลือ คนอ่อนไหวมักมีใจอันเหลือเฟือ อยู่เพื่อเกื้อคนอื่นให้ชื่นจินต์ มองหาเหตุแห่งศรัทธาคราห่างหาย แล้วก่อเกิดมาใหม่ให้ถวิล ใจโอบเอื้อบอบช้ำเป็นอาจินต์ แต่ไม่สิ้นศรัทธาเมื่อปราชัย หวังว่าจะไม่เกี่ยวกับการเมืองนะ อิอิ สบายดีหรือเปล่า
24 ธันวาคม 2551 20:59 น. - comment id 928747
คุณแจ้น ไม่ใช่การเมือง แต่เป็นบ้านเมือ่งครับ บ้างเมืองที่ต้องเสียหาย ผู้คนที่ไม่ทำหน้าที่ของตัวเอง ความยุติธรรมที่ถูกบิดเบือน มันทำให้ศรัทธาของผม สั่นคลอนจริงๆ ครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
24 ธันวาคม 2551 21:30 น. - comment id 928763
อารายเนี่ย เพื่อนฝูงมาเป็นกลอนเยอะแยะ ไม่ตอบเป็นกลอนได้ไง
24 ธันวาคม 2551 21:54 น. - comment id 928785
สหายยา ตามมาสร้างงานในชนบทอีกแล้ว แหมๆ เห็นสหายเป็นศรีปราช เหรอไง จะได้พูดเป็นโคลงกลอน ตอบใครก็ได้ แล้วตำแหน่ง ผช. ไรเนี้ย ใครเขาแต่งตั้งงะ สหาย เอาไว้อวยพรปีใหม่ กันใกล้ๆ เทศกาลแระกันนะ สหาย
26 ธันวาคม 2551 19:06 น. - comment id 929514
...แวะมาหลายครั้งแล้ว ..ยังไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไรเลย มาแอบดู..............(ช่วยเติมหน่อย)...... ...ทำตัวมีสาระแล้วค่ะ ..ถามว่าเคยสิ้นศรัทธาสักคราไหม ก็บ่อยไปที่ใจจิตคิดอย่างนี้ เคยเชื่อใจหลงศรัทธาว่าคนดี มาวันนี้...น้ำลดตอผุดลอย ..สูญศรัทธาหลายอย่าง..ทางชีวิต แต่ไม่ติดยึดมั่น..(แป่ว......สระออย..) แต่ไม่ติดยึดมั่นฝันให้น้อย คิดมากไปใจจักช้ำทยอย( ใจช้ำทีละน้อยๆ) เรื่องพันร้อยมองกลางๆอย่างเข้าใจ. ..เฮ้อ..จบซะทีกลอนเรา...... ..พี่นักสืบอย่าเพิ่งขำดิ......... ..ปรบมือให้ตัวเองที่แต่งจบ.
26 ธันวาคม 2551 19:22 น. - comment id 929519
ป.ล นึกได้แล้วค่ะ ความรู้สึกที่คล้ายๆแบบนี้... พี่นักสืบลองอ่านดูที่ปาฏิหาริย์.. ของข้าน้อยสิคะ....
26 ธันวาคม 2551 19:47 น. - comment id 929533
คห 59 60 คุณวุ้นเส้น ไปอ่านมาแล้วครับ ปาฏิหารย์ เป็นอารมณ์ ของคนที่ผิดหวัง เพื่อรอปาฏิหารย์ จริงๆ ครับ แต่งกลอนนี้จบ ก็ถือได้ว่าปาฏิหารย์ ครับ อิอิ สงสัยสีข้างถลอกแน่เลย ขอบคุณครับ