จำได้ไหมเธอเคยเข้าใจฉันทุกอย่าง แม้ยามว่างเธอยังวนมาให้ไหวหวั่น เอาอกเอาใจสารพัน และตอนนั้นฝันงดงาม ตอนนี้เล่าความเข้าใจไปไหนหมด หรือลืมลดความไว้ใจให้ทวงถาม ว่าวันนี้คนดีไม่มีหมายความ ทุกโมงยามลืมสิ้นกลิ่นเข้าใจ อะไรอะไรก็ไม่รู้ บอกเพียงอยู่อย่าถามได้ไหม ไม่เหมือนเคยที่เย้าความใน และไม่มีอะไรที่เหมือนจะเข้าใจดังเดิม โทรก็ว่าจูจี้อย่างนี้นัก รู้ไหมเพราะรักจึงไม่ให้ห่างเหิน ดูซิเธอมาพูดย้ำซ้ำเติม โทรแบบเดิมเดิมทุกวัน....น่ารำตาญ...
14 ธันวาคม 2551 21:42 น. - comment id 924140
จริงนั้นหนา ที่ว่าใคร เข้าใจยาก โทร.มากมาก บอกรำคาญ แม้หวานแหวว เมื่อก่อนเป็น เห็นดีดี ไม่มีแวว ใยจึงแจว จืดจาง ทำหมางเมิน หัวใจดวง นั้นเล่า เท่ากำปั้น แต่ใยหัน หนีหาย ให้ห่างเหิน หยั่งยากแท้ ใจมนุษย์ สุดทางเดิน ช้ำเหลือเกิน ต้องหวั่นไหว เพราะใจคน เข้ามาให้กำลังใจครับ...
15 ธันวาคม 2551 16:02 น. - comment id 924383
ใจคนยากแท้หยั่งถึงนะคะ เห็นจะจริง แบบนี้ก็เคยเจอคะ งั้นก็รักษาระยะห่างกันบ้าง บางครั้งการห่างกันก็อาจจะทำให้เกิดความรู้สึก คิดถึงกันค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าคิดมากนะ