ซ้ายของไทย

ณ.คลองฉวาง

ให้รู้สึกเห็นใจคนต่างแดน
มีบางคนหมิ่นเคลนและเหยียดหยาม
ข้ามมาพึง น้ำใจของคนไทย
แลกกับการขายแรงงานที่หนักหนา
แต่ว่ามีบางคนนั้นทำได้
นำพวกเขาไปขายเยี่ยงสินค้า
ใช่ว่าเขาเหล่านั้นเป็นผักปลา
แต่ว่าเป็นเพราะว่าชะตากรรม
บ้างทำงานจนหนักแทบไม่ไหว
เพื่อส่งเงินไปให้พ่อและแม่
งานบางสิ่งคนไทยไม่เหลียวแล
แต่พวกเขานั้นจำต้องทำ
 นี้คือความเป็นจริงของความล่มสลาย
ชาติบ้านเมืองพังทลายเป็นเพราะคน
ยึดอำนาจที่แท้ประชาชนมา
มาเก็บเกี่ยวเอาไว้กับทหาร
ใครก็รู้อยู่ใต้เผด็จการ
เหมือนอยู่หุบเหวดำมาหลายปี
คนยากจนค้นแค้นนั้นมากมี
นี้คือโชคชะตาซ้ายของไทย
    สตรีผู้ยืนหยัดและต่อสู้
เพื่อให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตย
นามกล่าวขานของเธอโลกรู้ดี
ผู้มีจิตเสรีประชาธิปไตย
ประชาชนลุกต้านเผด็จการ
สู้อำนาจทหารสู้ไม่ไหว
เลยต้องตายเกลื่อนกลาดบ้างหลบหนี
ลุกขึ้นสู้สองทีสู้ไม่ได้
เขาเลยเขียนรัฐธรรมนูญใหม่ขึ้นมา
แล้วหลอกว่านี้คือประชาธิปไตย
ให้ประชาชนในชาติลงประชามติ
เพือให้พวกของตนมีอำนาจต่อไป
ไม่เคยเห็นประชาชนนั้นแร้นแค้น
ซ้ำขาดแคลนไม่มีของยาใส้
ในพื้นถินดินเกิดไม่มีงาน
เลยต้องจำจากบ้านเข้ามาไทย
เป็นสินค้ามนุษย์สุดเวทนา
คนใจหยาบชั่วช้าหลอกไปขาย
บ้างเต็มใจตกอยู่ในห่วงกรรม
ดีกว่าพบความระยำจนอดตาย
โชคชะตาบ้านเมืองน่าอดสู
หากเรามองให้ดีกันเสียใหม่
ในพวกเขาหลายคนเป็นคนดี
ทำงานหนักเกินจนน่าเห็นใจ
ใครจะอยากละทิ้งบ้านเกิดมา
มาทำงานเหนื่อยล้าแทบขาดใจ
หากบ้านเมืองของเขาเป็นอย่างนี้
ในบางครั้งบางทีควรเห็นใจ
แต่เมื่อเข้าไทยต้องถูกกฎหมาย
อย่าให้กลายเป็นเหยื่อมนุษย์ได้
ทุกเส้นเขตชายแดนต้องคุมให้ดี
อย่าให้ส่งผลกระทบมาถึงไทย
    นี้คือบางส่วนของโชคชะตา
ที่มันส่งผลมา ซ้ายของไทย
ให้พบความทุกยากลำบาก บน
สุดเกินคนในชาติยอมรับไหว
เหมือนผีซ้ำด้มพลอยหอบเข้ามา
มัจจุราชคราดคร้าขั่วหัวใจ
พีน้องในชาติล้มตายจาก
มันพัดพรากชีวิตสูญสลาย
ความยากจนที่ผ่านนั้นมากมี
แต่สองแรงเพิ่มทวีคือวาตภัย
คงต้องจมความจนอีกหลายปี
หากในชาติยังไม่มีประชาธิปไตย