The Traveller นักเดินทาง

นกตะวัน

The Traveller
นักเดินทาง
Eric Woolfson & Alan Parsons
The traveller is always leaving town
He never has the time to turn around
And if the road he s taken isn t leading anywhere
He seems to be completely unaware
เขาเป็นนักเดินทาง
ต้องก้าวย่างออกจากเมือง
เวลาหาใช่เรื่อง
ไม่สิ้นเปลืองทบทวนดู
ถ้าถนนที่มุ่งไป
นั้นมิได้นำไปสู่
เขาคงไม่หยั่งดู
เหมือนไม่รู้เรื่องใดใด
The traveller is always leaving home
The only kind of life he s ever known
When every moment seems to be
A race against the time
Theres always one more mountain left to climb
เขาเป็นนักเดินทาง
ต้องเหินห่างบ้านเรื่อยไป
สิ่งเดียวที่จำได้
จดจำไว้ตลอดมา
ทุกขณะนั้นดูเหมือน
รีบเร่งเคลื่อนแข่งเวลา
เพราะมีภูเขาผา
เหลือต่อมาให้ปีนอยู่
* Days are numbers
 Watch the stars
 We can only see so far
Someday, you ll know where you are 
Remember
วันคืนช่างมากมาย
ดาราพรายเราจ้องดู
แลได้ไกลสุดกู่
จ้องมองดูไปได้ไกล
สักวันคุณจะรู้
ตัวคุณอยู่ ณ ตรงไหน
คุณนั้นอยู่ที่ใด
จดจำไว้ใส่ใจรู้
** Days are numbers
Count the stars
We can only go so far
One day, you ll know where you are
Remember
วันคืนช่างมากมาย
ดาราพรายเรานับอยู่
เราไปได้สุดกู่
ก้าวเดินดูไปได้ไกล
วันหนึ่งคุณจะรู้
ตัวคุณอยู่ ณ ตรงไหน
คุณนั้นอยู่ที่ใด
จดจำไว้ให้จงดี
The traveller awaits the morning tide
He doesn t know what s on the other side
But something deep inside of him
Keeps telling him to go
He hasn t found a reason to say no
นักเดินนั้นต้องรอ
รุ่งเช้าหนอน้ำเต็มปรี่
อีกฟากแห่งนที
เขาไม่มีวันรู้เลย
แต่สิ่งลึกภายใน
บอกเขาไปไม่ให้เฉย
ให้เขาเดินไปเลย
ไม่ต้องเฉยรอผู้ใด
The traveller is only passing through
He cannot understand your point of view
Abandoning reality, unsure of what he ll find
The traveller in me is close behind ( repeat * and ** )
นักเดินนั้นเพียงผ่าน
ไม่อาจอ่านความคิดใคร
ละทิ้งความจริงใด
ไม่แน่ใจสิ่งได้พบ
นักเดินในตัวฉัน
ใกล้ชิดกันอย่างสงบ
เดินทางผ่านพิภพ
จนเจนจบทุกเส้นทาง