...นักเรียนใหม่...

แจ้นเอง

ขะมักเขม้นเค้นหาตัวหนังสือ
เสียงดังอื้ออึงมาอีกคราหน
เปิดเทอมใหม่แต่หน้าเก่าเราอีกคน
และต้องทนเสียงเจี้ยวจ้าวทุกคราวไป
ไม่ได้เจอกันนานหลายวันแล้ว
นั่นไอ้แก้วส่งเสียงแจ้วประกาศใหญ่
เพื่อนๆมองร้องหา แกว่าไง
ให้เพื่อนใหม่แนะนำตัวกลั๊วเสียงฮา
ฉันชื่อจิ๋มย้ายถิ่นเข้ามาอยู่
เสียงอู้ฮู้ จิ๋มฮิอีตัวหนา(อี ภาษาแขก)
ไม่บอบบางอย่างชื่อที่บอกมา
อนิจจาจิ๋มร้องไห้ด้วยอายนัก
เสียงเจ้าก้องร้องว่าอย่าร้องไห้
ได้เพื่อนใหม่ครวญใคร่ให้จงหนัก
อย่ายั่วเย้าควรเห็นใจให้ความรัก
และสมัครสมานฉันท์เพื่อนกันแล้ว
พอพูดจบมีเสียงปรบมือดังลั่น
ครูของฉันยิ้มออกมาบอกว่าแจ๋ว
พูดได้ดีเห็นทีส่งเพราะมีแวว(เข้าประกวดนักพูด)
แล้วจัดแถวโต๊ะเรียนใหม่ให้น่ามอง
ฉันมองจิ๋มปากจิ้มลิ้มพริ้มเพรานัก
เธอน่ารักแม้อ้วนใหญ่ใช่หม่นหมอง
จนเรียนจบคบกันตามครรลอง
จิ๋มจึงต้องไปเป็นครูอยู่พารา
ไม่ได้เจอเสียนานเพื่อนขานทัก
แจ้งประจักษ์เพื่อนเก่าเข้ามาหา
ยื่นบัตรเชิญจะเข้าสู่ประตูวิวาห์
อนิจจาฉันอ้างว้างยังค้างคาน(ทอง)อิอิ
บรรทัดสุดท้ายพูดแทนหลายคน อิอิ