พอนับวัน แม่จันทร์เจ้า เข้าใจผิด คอยแต่คิด หึงหวง เฝ้าห่วงหา เรียนก็หนัก รักก็เหนื่อย กันเรื่อยมา ต่างหมดแรง อ่อนล้า ตั้งตารอ เงินที่ส่ง จากพ่อ...นั้นร่อแร่ เงินที่แม่ ให้ใช้สอย กลับร่อยหรอ ค่าหน่วยกิต แต่ละครั้ง ยังไม่พอ ไหนค่าหอ ก็คงค้าง ตั้งหลายเดือน เมื่อแรกเริ่ม รักนั้น ช่างหวานชื่น จะมีไหม สิ่งไหนอื่น สดชื่นเหมือน แต่ถ้าหลง หลับไหล ไม่ย้ำเตือน ต้องลอยเลื่อน เรียนไม่จบ ให้ซบเซา พ่อแบกฟืน เผาป่า แลกค่าจ้าง แม่เยื้องย่าง เหยียบเดิน บนเนินเขา คอยเก็บยอด ผักหวาน ย่านสะเดา แล้วก็เอา ไปขาย พอได้กิน พ่อกับแม่ ของจันทร์เจ้า ก็เท่านี้ ทำนาไร่ มาหลายปี พอกหนี้สิน ส่งลูกสาว เรียนร่ำ ยอมย่ำดิน หวังถวิล ปริญญา พาหายจน แต่บทเรียน บทสุดท้าย ของไข่นุ้ย ได้เสื้อครุย คือสาวจันทร์ พ่อมันฉงน รับปริญญา มาหนึ่งตัว " ไอ้วัวชน " เถอะสองคน ไปลับมีด...หัดกรีดยาง
24 พฤศจิกายน 2551 15:42 น. - comment id 917174
แถวโน้นว่า"ไอ้วัวชน" แถวบ้านคงว่า "ไอ้ควายตู้" แน่เลยค่ะ
24 พฤศจิกายน 2551 15:48 น. - comment id 917178
อยากเข้าสวนกรีดยางจังเลยค่ะ เคยไปเที่ยว เคยเข้าสวนยาง เคยตามอาจารย์ไปทำวิจัยเกี่ยวกับยุ้งฉางเก็บยางเมื่อ18 เมื่อผ่านมา(ตอนนี้เหมืนอจะแก่มากๆ ) ไปหลายครั้ง ได้แต่มองเขากรีดยาง แต่ไม่เคยลงมือเลยค่ะ คงมีความสุขดีค่ะ ถ้าได้เห้นน้ำยางขาวๆไหลออกมาค่ะ
24 พฤศจิกายน 2551 19:04 น. - comment id 917213
ยังดีนะ มีฐานะ มีสวนยาง ยังไงก็ทำกินดิ้นรนกันไปค่ะ
24 พฤศจิกายน 2551 19:33 น. - comment id 917224
3.....คุณครูทรายขา ..ฉางน้อยก็มีฐานะคะ ...ฐานะยากจน อิอิ ......
25 พฤศจิกายน 2551 14:18 น. - comment id 917442
แบบนี้เรียกว่าปริญญาใจ หรือปริญญาชีวิตได้ไหมเนี่ย
25 พฤศจิกายน 2551 16:31 น. - comment id 917543
อ่า...ตอนจบแล้วเหรอคะ เดี่ยวย้อนไปอ่านภาคอื่นก่อนนะคะ หลับตาปี๋ (>_
25 พฤศจิกายน 2551 21:38 น. - comment id 917734
ขอบคุณทุกท่านคร๊าบบบ...ที่เข้ามาเม้นท์ และชมเรื่อง ร้ายร้าย..ของนายไข่นุ้ย..
26 พฤศจิกายน 2551 07:43 น. - comment id 917864
น่าสงสารพ่อแม่ ไข่นุ้ยจัง