ริมีรัก อีกสักครั้ง กลัวพลั้งพลาด ด้วยมิอาจ แบกทุกข์ไป ให้ใครเห็น หลบซ่อนรัก หนักล้ำ แสนลำเค็ญ เช้าและเย็น หวั่นและหวาด อนาถใจ
17 พฤศจิกายน 2551 15:36 น. - comment id 914611
เดินหน้า.ลุยไปเลยเจ้าค่ะ...อย่าหวั่นและอย่าหวาด.. เป็นกำลังใจให้ค่ะ
17 พฤศจิกายน 2551 16:58 น. - comment id 914630
จะริรักอย่ากลัวจนตัวสั่น เพราะรักนั้นมีดีที่มองเห็น อยู่ที่รักมากกว่าเป็นไม่เป็น หากรักเล่นสิน่ากลัวหัวใจพัง กัวไว้ดีกว่าไม่กัว... กันไว้ดีฝ่าแก้...แย่แล้วจะแก้ไม่ทัน...
17 พฤศจิกายน 2551 17:57 น. - comment id 914640
รักนั้นหนาว่าไม่ดีก็หาไม่ ได้สุขใจในยามที่สมหวัง แม้ต่อไปรักอาจไม่จีรัง อย่าฉุดรั้งปล่อยมันไป หาใหม่เอย
17 พฤศจิกายน 2551 18:29 น. - comment id 914645
....มาอ่านเจ๋ยๆนิ ต่อกลอนไม่เป็น อิอิ ถ้าลูกบิด ชำนาญคะ 555
17 พฤศจิกายน 2551 20:44 น. - comment id 914733
หวั่นและหวาด ไม่ขลาดแต่กลัว หลบซ่อนใจระรัว ร้อนทั้งตัวเพราะริรัก เป็นบทกลอนที่สั้น...แต่มากความหมาย...เนาะ
18 พฤศจิกายน 2551 07:46 น. - comment id 914872
สั้นๆแต่ได้ใจความครับ พี่วาสุกรี