อย่ารักเพราะเธอสงสาร อย่าปล่อยให้เพ้อฝันมากไปกว่านี้ เดินจากฉันไปเถอะน่ะคนดี หยุดทรมานคนคนนี้ให้ตายทั้งเป็น ทิ้งฉันไว้อย่างนี้อย่าหันมาเหลียวแล ฉันก็แค่ " ความสงสาร " ที่สายตาเธอสื่อให้เห็น อย่าผูกพันฉันไว้ด้วยคำว่ารักอย่างเลือดเย็น เลิกล้อเล่นทำเป็นรักถ้าเธอแค่ " เวทนา " ยอมปลดปล่อยอิสรภาพให้หัวใจในวันนี้ เคลียร์พื้นที่ข้างในไว้พร้อมรับความเดียวดายเหว่หว้า หันหลังเดินจากรักลวงที่เธอแกล้งแสร้งเมตตา ความทรงจำที่ผ่านมาขอเก็บไว้หล่อเลี้ยงใจเมื่อไม่มีเธอ ฉันต้องผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ พยายามห้ามหัวใจอย่ามัวแต่คอยพร่ำเพ้อ อย่าหยุดสร้างจินตนาการของความรักด้วยอดีตที่พบเจอ ย้ำเตือนตัวเองเสมอ " ความสงสาร " จากเธออย่ารับมา
เฟื่องฟ้าฟ้าขาว 12 พ.ย. 2551 01:27 น. - ID 120372 
1886
3
0
12 พฤศจิกายน 2551 05:36 น. - comment id 912943
12 พฤศจิกายน 2551 20:12 น. - comment id 913248
คุณ tiki ขอบคุณน่ะค่ะสำหรับดอกกุหลาบ เขียนอะไรหน่อยก้อได้น่ะค่ะ พื้นที่ตรงนี้ไม่หวงห้ามค่ะ
13 พฤศจิกายน 2551 17:00 น. - comment id 913519
รู้และเข้าใจ ว่าทรมานมากแค่ใหนเพราะว่าสิ่งที่ได้เจอไม่ได้ต่างกัน เพราะความผูกพันคงไม่มีวันซื้อความรักได้
14 พฤศจิกายน 2551 02:53 น. - comment id 913712
หวัดดีค่ะ คุณ... เข้ามาเยี่ยมเยียนลงชื่อให้ได้ขอบคุณบ้างน่ะค่ะ
14 พฤศจิกายน 2551 12:31 น. - comment id 913848
อยากจะตอบขอบคุณว่าสุดซึ้ง ทำได้เพียงแค่ครึ่งความคิดฝัน ทุกบทกลอนตอนเขียนเหมือนเดิมพัน ว่านิยายสั้น สั้น นั้น จบ ลง เขียนไว้ในหน้ากลอนตัวเอง เลยนำมาฝากค่ะ
23 พฤษภาคม 2554 22:29 น. - comment id 1195185
หายไปไหนเล่าหนอ ?
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
