เริ่มรู้สึกน้อยใจในบางสิ่ง ถูกทอดทิ้งเหมือนใครไม่แยแส ปากบอกรักพูดพร่ำทำเหมือนแคร์ แต่ที่แท้รักถอยลดน้อยวัน ใยมองข้ามความรักภักดีให้ ลืมใส่ใจคนเคียงเคยเรียงฝัน กลับไปหาคนอื่นหน้ารื่นมันส์ นี่เห็นฉันเป็นอะไรใคร่บอกที ไม่รู้สึกนึกรักเหมือนครั้งก่อน ไปออดอ้อนใครใครในทุกที่ ลืมฉันแล้วหรือไรไม่ใยดี ฉันคนนี้หรือจะมีค่าอะไร ฉันก็คงเป็นแค่คนเก่าเก่า หรือจะเท่าพวกพ้องพี่น้องใหม่ หากเธอสุขสนุกสำราญใจ ไปเถิดไปไม่ยั้งคิดรั้งเธอ เมื่อพูดตรงไม่ได้ก็จงปิด ให้สนิทอย่าพลาดพูดพลั้งเผลอ เพราะฉันยังทำใจไม่ได้เกลอ ที่เห็นเธอเล่นล้อต่อกับใคร - - - - - - - - - เพิ่งรู้สึกตัวหรือคืออะไร แหมรู้ใหมว่ามันนานหนักหนา ที่บอกรักไปนั้นในทุกครา ก็เพื่อยื้อเวลาคราห่างกัน มิมองข้ามความรักและภักดี แต่ก็มีลืมบ้างคนอย่างฉัน ก็เพื่อนใหม่หาได้ในทุกวัน จะผูกพันทำไมให้วุ่นวาย ก็รู้สึกนึกรักในบางครั้ง แต่ก็ยังมีใจให้สหาย แค่บางครั้งอยากหาเพื่อนมากมาย อย่าฟูมฟายพูดพร่ำฉันรำคาญ ก็แค่อยากพบเจอเธอคนใหม่ มีใครใครหลายคนได้ขับขาน จะเก่าใหม่เป็นไรใจสำราญ เธอจะพาลหนีไปไม่สำคัญ ไม่พูดตรงให้ฟังดังความคิด จะเบือนบิดปิดไว้ไม่หุนหัน เธอจะรู้ก็ช่างเธอแล้วกัน สำหรับฉันไม่แคร์แม้นิดเดียว
7 พฤศจิกายน 2551 21:48 น. - comment id 911478
ผมว่าอย่าน้อยใจไปเลย ไหนๆคุณก็ไม่แคร์ ตามที่กลอนบรรยาย ผมขอส่งกำลังใจไปช่วย กลอนไพเราะน่าอ่านคับ
7 พฤศจิกายน 2551 23:13 น. - comment id 911518
น้อยใจอะไรคะปลาโดนด่าคาเวปยังไม่เห็นจาน้อยใจเลยคิดว่าเป็นกรรมเก่าดีป่าวคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
9 พฤศจิกายน 2551 03:43 น. - comment id 911833
ฉันเขียนความรู้สึก ที่คิดนึกตรึกน้อยใจ แค่ช่วงนาทีไกล ทำฉันให้อยากร้องคืน ได้ยินเธอบอกมา สุขอุราแสนฉ่ำชื่น เพียงแค่มีเธอยืน ข้างฉันรื่นเริงสุขใจ ก็รักเธอมากหน่อย อาจไม่น้อยกว่าคนไหน แต่รักเธอจากใจ เพียงอยากให้เธอหันมา เมื่อเธอหันมาแล้ว หัวใจแว่วหวานนักหนา เพียงเธอแค่มองตา จะรู้ว่าฉันรักเธอ