ใครชี้ทาง
ณ.คลองฉวาง
เดินมาจากดินแดนความสิ้นหวัง
พลังก้าวเดินแทบไม่มี
เดินมาจนถึงถนนสายนี้
มีใครชี้ทางให้ก้าวต่อไป
ฉันพบแต่ความปวดร้าว
ถาโถมเข้าดั่งพายุร้าย
สาดซัดอับปางล่มสลาย
อ้างว้างเดียวดายในแผ่นดิน
สังคมมีแต่ลวงหลอก
ดั่งน้ำกลิ้งกลอกใบบอนสี
คนเลวกลับกลายเป็นคนดี
ไมตรีกลับจางหายไป
ความตั้งใจดีดีทีมีให้
กลับกลายไม่เคยเห็นคุณค่า
เพียงเพราะไม่มีเงินตราวาสนา
ถูกเมินอย่างหมาข้างทาง
ก้มหน้าเดินทางข้างถนน
มองเห็นผู้คนปนเปหลากหลาย
ใครบ้างชี้ทางให้เราได้
ให้ฉันก้าวไปอย่างไม่เจ็บร้าว
หรือผู้คนบนถนนสายนี้
ก็มีชีวีเช่นอย่างฉัน
โดนสังคมลวงหลอกพอๆกัน
ชั่ว เลว ดี นั้น ใครชี้ทาง