เราเคยผ่านเรื่องมากมายในชีวิต ผืนแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์เคยคิดหวัง หลายเรื่องราวถูกผิดคิดและฟัง จนกระทั่งถกเถียงในเสียงตน ด้วยเลือเนื้อการงานละลานร่วง เรื่องทั้งปวงหลากหลายเหมือนสายฝน ท่วงทำนองหนักเบาเคล้าปะปน เหมือนว่ายวนปนเปื้อนดอกน้ำตา เคยถามชีวิตนี้มีกี่ครั้ง ต้องขับเคี่ยวหรือพลาดพลั้งกระทั่งบ้า บ้างสุขสมบ้างทุกข์ถมเกินพรรณนา บ้างถวิลหาบ้างชาเฉยไม่ใยดี คล้ายรอยเท้าที่เยียบย่ำบนผืนทราย คลื่นซัดหายความเดียวดายไม่คงที่ ที่ขับเคลื่อนเวียนว่ายใต้นที ดวงชีวีหนาวสั่นเหมือนฝันร้าย มองดูโลกด้านแย่ในแง่เงา คงต้องเศร้ารันทดหมดความหมาย ใช้ชีวิตปรัชญาหน้านิยาย หาความหมายประดับรับรู้ซึ้ง สลายปีกบินเยี่ยงนกผ่านโลกกว้าง ผ่านเส้นทางทอดยาวคราวคิดถึง ทานแรงต้านเสียดแทงแรงเหนี่ยวดีง ชีวิตหนึ่งเสี้ยวอารมณ์ล้มแล้วลุก
5 พฤศจิกายน 2551 08:08 น. - comment id 910565
เข้มแข็งไวๆนะคะ สู้ๆ
5 พฤศจิกายน 2551 09:57 น. - comment id 910618
5 พฤศจิกายน 2551 13:02 น. - comment id 910676
ล้มแล้วลุกให้ได้ค่ะ แล้วเดินต่อไปข้างหน้า ยังมีสิ่งที่สวยงามรออยู่เสมอ เป็นกำลังใจให้นะคะ
6 พฤศจิกายน 2551 08:10 น. - comment id 910875
ดีจ้า...พี่กระต่ายน้อย... หุหุ ชะแว๊ปปป แอบมาด่อมๆมองๆ พี่สาวไปทำงานยังนิ...แวะมาส่งยิ้มยามเช้าจ้า
6 พฤศจิกายน 2551 15:19 น. - comment id 910995
แม้ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ หากทว่าผืนทรายก็ทำให้การเดินทางนุ่มละมุนจนเหมือนมีใครมานวดฝ่าเท้าที่เดินทางมาแสนไกล
12 พฤศจิกายน 2551 18:21 น. - comment id 913220
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาค่ะ