เจ้าดอกไม้สีเหลืองช่างเรืองรอง เด่นผยองสู้แดดฝนไม่หล่นร่วง เหลืองอร่ามในใจไทยทุกดวง ยังหวงห่วงปวงประชาทุกคราคืน เจ้าดอกไม้สีแดงแซงสอดสี ลมฝนมีมิหวั่นไหวไม่แข็งขืน ลู่ตามลมที่พาดพัดจึงหยัดยืน ยังสดชื่นประดับไทยให้งดงาม เจ้าดอกไม้สีขาวพราวทั่วถิ่น เต็มผืนดินสวยสง่าน่าเกรงขาม กรุ่นกลิ่นหอมทุกวันวารผ่านโมงยาม มิครั่นคร้ามร้อนหนาวยังพราวพราย เก็บดอกไม้แดงเหลืองขาวที่พราวพรั่ง ดุจพลังสามัคคีที่หลากหลาย ปักแจกันใบสวยด้วยลวดลาย บอกความหายความแตกต่างช่างงามจริง เจ้าดอกไม้หลากสีที่ปลายฝัน หลอมรวมกันเป็นน้ำหนึ่งซึ้งใจยิ่ง ร่วมสร้างสรรค์เป็นหมู่เหล่าเข้าพึ่งพิง ทำทุกสิ่งเพื่อชาติไทยให้รุ่งเรือง เจ้าดอกไม้สีใดในสยาม คือเขตคามนามระบือคนลือเลื่อง ต่างความคิดหลอมรวมใจหมายประเทือง ไทยฟูเฟื่องสมดังถิ่นแผ่นดินทอง.
บพิตร 4 พ.ย. 2551 08:59 น. - ID 120160 
1470
0
0
4 พฤศจิกายน 2551 09:24 น. - comment id 910312
เจ็บ...ไม่ขอเจอเธอ ๏ เสียเจ้าแสงพราว..ร้าวมณีรุ้ง.. เคยมุ่งปรารถนาอะไร..ในใต้หล้า... หมดสิ้นมิหวัง..กระทั่ง...ดั่งฟากฟ้า ยอมซบหน้า..โผผิน...กินดินทราย... ๏ จะเจ็บจำ...ไปถึงปรโลก... ฤๅรอยโศก..รู้ร้างจางหาย... จะเกิดกี่ฟ้า...มาตรมตาย... อย่าหมายว่า...ข้าจะให้หัวใจ.... ๏ หากเจ้าอุบัติ...บนสรวงสวรรค์... ข้าขอลงโลกันตร์...หม่นไหม้... สูเจ้าเป็นไฟ ...เราจงเป็นไม้.... ให้ทำลายสิ้น...ถึงวิญญาณ.. ๏ แม้แต่ธุลี...มิอาลัย จะลืมเจ้าไซร้...ชั่วกาลปาวสาน แม้นชาติไหนเกิดผ่าน...ไปพบพาน จะทรมานควักทิ้ง...ทั้งแก้วตา ๏ ตายไปก็จะอยู่...ใต้รอยเท้า ให้เจ้าเหยียบเล่น...เหมือนเส้นหญ้า เพื่อให้จดจำพิษชอก...ช้ำนานา ลาไปชั่วฟ้า..ชั่วดิน...หมดสิ้นเอย
5 พฤศจิกายน 2551 15:04 น. - comment id 910717
จะดอกสีอะไร ล้วนคือดอกไม้ด้วยกันทั้งนั้นเนาะ
6 พฤศจิกายน 2551 13:08 น. - comment id 910956
ดอกไม้สีไหนนก็ต้องการกำลังใจและคนดูแลทั้งนั้นแหละเนาะ...เคยดูแลดอกไม้ที่อยู่ในใจบ้างไหมนะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
