ลืมตาตอนเช้าทุกครั้งที่ตื่น ไม่เคยสดชื่นตอนเธอต้องห่าง แต่ก็เข้าใจว่าเอมีงานสะสาง ยังไม่จางจืดจากเธอไปแม้นแต่นิดเดียว อยู่อย่างเศร้าๆ ...ไม่มีใครเห็น ยามที่เราเป็นไข้ไม่มีใครเหลียว ทิ้งกันได้ให้เราอยู่แต่คนเดียว สุดเปล่าเลี่ยวอ้างว้างไม่มียา ขอได้โปรดเทพเทวารักษาให้ อย่าร้องไห้เพราะไม่มีความสุขมา โปรดให้ได้เห็นหน้าคนรักบ้างบางเวลา สิ่งนั้น ...หนา....ขอตั้งจิดอธิษฐานให้เป้นจริง.......